Antonio De Martino: O Ιταλοπατρινός Mr Christmas «στόλισε» το THEBEST MAGAZINE

Η επαγγελματική σου εξέλιξη επηρεάστηκε από τους γονείς σου; Διατηρείς ακόμα τις παλιές σου φιλίες;

 Με ήθελαν γιατρό ή δικηγόρο, όπως οι περισσότεροι γονείς τότε. Εγώ όμως από 8 ετών άλλαζα θέσεις στους καναπέδες. Τα ρούχα μου τα ήθελα ασορτί από πολύ μικρότερος. Για πολύ καιρό βέβαια «χάθηκα» με παιδικούς φίλους και συμμαθητές, αλλά τώρα με το κατάστημα στην Πάτρα και επειδή έρχομαι τα Καρναβάλια ξανασυναντιόμαστε και χαίρομαι πολύ την επανασύνδεση.

Πώς ήταν η εποχή των φοιτητικών χρόνων στην Ιταλία;

 Φοίτησα στην Academia Cappiello της Φλωρεντίας στα τμήματα αρχιτεκτονικής και διακόσμησης χώρων. Ήμουν αριστούχος και εντελώς… «φυτό». Μιλούσα καλά ιταλικά και αισθανόμουν τόσο τυχερός που ζούσα εκεί, ώστε είχα τελείως προσηλωθεί στο αντικείμενο. Έβλεπα και θαύμαζα τα υπέροχα κτίρια, τις κυρίες με τις γούνες και το μαύρισμα, τα καταπληκτικά καταστήματα, αλλά ως εκεί. Όλο διάβαζα και σχεδίαζα, δεν έβγαινα καθόλου. Ζούσα σαν καλόγερος. Μετά μεταπήδησα και σε άλλη σχολή για στυλίστας βιτρίνας. Μια καθηγήτριά μου με έπαιρνε μαζί της ως τον καλύτερο μαθητή, η οποία και με έστειλε για πρακτική στον Versace στο Μιλάνο.

Πώς ήταν άραγε να δουλεύεις δίπλα σε έναν super star της ιταλικής μόδας;

Πήγα με το τρένο και βρέθηκα σε ένα εξωπραγματικό περιβάλλον. Θα εργαζόμουν σαν βοηθός στο ατελιέ του Gianni Versace, εκεί στα τέλη των eighties, όταν είχε αρχίσει να αποκαλύπτεται το μαγικό του ταλέντο. Μπήκα με ενθουσιασμό στο ατελιέ. Σαν σε όνειρο. Τον έχω στη μνήμη μου γλυκούλη, ευγενικό, συνεσταλμένο… Όλοι τον αγαπούσαν. Όμως η αδελφή του η Ντονατέλα τον καταδίωκε, τον υποτιμούσε, ήθελε απροκάλυπτα να τον καπελώσει. Διαρκώς ακούγαμε τσακωμούς και φωνές πίσω από τις κλειστές πόρτες. Ήταν αντιπαθητική και δύστροπη, χωρίς ουσιαστικό ρόλο στην εταιρεία. Αδιαφορούσε που ακούγαμε τις φασαρίες. Τη θυμάμαι υπερβολικά αδύνατη και κοντή, να φωνάζει, τελείως αγνώριστη φυσιογνωμικά από σήμερα. Όταν χρόνια αργότερα δολοφονήθηκε ο Gianni, αυθόρμητα σκέφτηκα πως πίσω από όλα πιθανότατα κρυβόταν κάτι άλλο. Ήταν τόσο χαρισματικός και αγαπητός ώστε να προκαλεί φθόνο. Η θητεία μου εκεί με στιγμάτισε βέβαια καλλιτεχνικά. Και πιστεύω πως θα διέπρεπα αν έμενα στην Ιταλία. Ήμουν τόσο νέος και είχα φτάσει να διεκπεραιώνω ολόκληρο show του οίκου στο Βουκουρέστι. Βοηθούσα παρασκηνιακά και στις επιδείξεις του Μιλάνου τη χρυσή εποχή των super models. Όμως επέστρεψα στην Ελλάδα για να ευχαριστήσω τους γονείς μου. Με παρότρυνση του πατέρα μου ξεκίνησα να ασχολούμαι με μαγαζιά και άλλους χώρους. Θυμάμαι έντονα όσα δημιουργήσαμε ειδικά στη βίλα Καπετσώνη τότε.

 Θα έλεγες ότι σε στιγμάτισε η φαντεζί Versace αισθητική;

 Είμαι ξεκάθαρα μπαρόκ, καθόλου μίνιμαλ. Μου αρέσει το εντυπωσιακό, το θεαματικό, το σύνθετο. Η «σχολή» Versace με σημάδεψε. Βέβαια, σημάδεψε και μια ολόκληρη εποχή παγκοσμίως στα nineties.

Πώς πήγαν λοιπόν τα πρώτα σου βήματα ως νεαρός διακοσμητής στην Πάτρα;

Είχα τεράστια επιτυχία στο interior design. Έφτιαξα το «Ντέφι» και μετά με ζητούσαν από σπίτια, μπουάτ, μπαράκια, εστιατόρια, εμπορικά. Ήμουν ονομαστός και περιζήτητος στην Πάτρα εκείνη την περίοδο, με ήξεραν και οι πέτρες. Οι ιδέες μου ήταν αστείρευτες. Στόλιζα έως και τέσσερις βιτρίνες την ημέρα. Αγόρασα το πρώτο μου αυτοκίνητο και έβγαζα πολλά χρήματα για την ηλικία μου δικαιώνοντας τον πατέρα μου. Όταν το τοπίο κορέστηκε, έκανα στροφή. Αποδέχθηκα πρόταση επιτελικής θέσης από το Palatino στο σχεδιασμό ρούχων και βιτρινών. Μετά διηύθυνα την αλυσίδα 25 μαγαζιών πανελλαδικά του If Ganas με πολυπρόσωπο προσωπικό και τεράστιες ευθύνες. Επίσης,συνεργάστηκα με τα παπούτσια Crocodilino. Mιλάμε για τρελό τρέξιμο, ενώ ταυτόχρονα ταξίδευα για να μαθαίνω όλες τις εξελίξεις στον τομέα μου. Πήγαινα στη Νέα Υόρκη και φωτογράφιζα τα πάντα. Επισκεπτόμουν διεθνείς εκθέσεις για showrοom, βιτρίνες, κούκλες. Eπειδή, ποτέ δεν επαναπαυόμουν και τολμούσα αλλαγές, αποφάσισα να ασχοληθώ με εξοπλισμό βιτρίνας και εποχιακά είδη, κυρίως χριστουγεννιάτικα. Οι άλλοι με θεωρούσαν τρελό, έκαναν το σταυρό τους. Πήγαινα στη Φλωρεντία και εισήγαγα εορταστικά διακοσμητικά για δικά μου καταστήματα. Εν τω μεταξύ παρά τις οικογενειακές αντιρρήσεις μετακόμισα στην Αθήνα και κάποια στιγμή αποδέχθηκα πρόταση του Μιχάλη Γκανά ως γενικός υπεύθυνος των συλλογών σε υφάσματα, σχεδιασμό, βιτρίνες.

 Σήμερα όμως έχεις επιστρέψει στο design χώρων και στον στολισμό.

Σήμερα έχω τη δική μου εταιρεία εποχιακών, γιορτινών προϊόντων που σχεδιάζω ο ίδιος και κατασκευάζονται στην Πολωνία. Ταυτόχρονα με αυτό το υλικό και τη γκάμα του, διακοσμώ σημαντικούς εμπορικούς χώρους. Τα Notos Galleries και το τεράστιο Nicosia Mall στην Κύπρο συγκαταλέγονται στις πιο αντιπροσωπευτικές και σημαντικές μου δουλειές. Συγκινούμαι που η κυρία Βερνίκου μου είπε κάποτε «σε παρακολουθώ, αλλά δεν σου βρίσκω ψεγάδι». Γιατί στον χώρο αυτό δεν διακοσμείς μόνο, κάνεις σκηνοθεσία, πρέπει να ξέρεις και να φέρεσαι.

Μίλησέ μας και για το fashion brand σου. Πώς το αποφάσισες και πώς το υποδέχθηκε ο κόσμος;

Το brand των ρούχων ξεκίνησε τυχαία επειδή άρεσαν τα κοσμήματα που έφτιαχνα για μένα και τα φορούσα. Μου τα ζητούσαν, τα χάριζα και ξανάφτιαχνα. Άνοιξα έτσι κατάστημα στη Δεινοκράτους στο Κολωνάκι με κοσμήματα, αξεσουάρ, τσάντες, οπότε τα ρούχα γεννήθηκαν ως φυσικό επακόλουθο. Αξιοποίησα τις παλιές μου επαφές με τη Φλωρεντία και οι συλλογές μου ράβονται εκεί με υφάσματα, prints και πατρόν που δημιουργώ αποκλειστικά limited. Όλα είναι one size και ειδικά τα καφτάνια κάνουν θραύση. Προσπαθώ να ανταπεξέλθω στις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες του κοινού μου, αλλά μου τα ζητούν και από άλλα καταστήματα ή corners ξενοδοχείων, στα οποία δυσκολεύομαι να ανταποκριθώ. Έχουν εξαιρετική επιτυχία και απήχηση. Γι΄αυτό αποφάσισα και το δεύτερο κατάστημα στην Πάτρα που άνοιξε πρόσφατα. Το φοβερό είναι πως μετά από παρακίνηση μιας φίλης μου, έχω εξοικειωθεί και με τις live πωλήσεις στο διαδίκτυο. Εδώ και δυόμισι χρόνια εισπράττω πολύ αγάπη με τα live τις Τετάρτες τα απογεύματα. Έχουμε έτσι καταναλωτές κι από Ιταλία, Αμερική, Κύπρο, νησιά… δεχόμαστε συνεχώς μηνύματα. Άλλωστε, ανταλλάσσουμε και κουβέντες αγάπης με τους πελάτες, δημιουργείται οικειότητα, τους παρακινώ για θετικές σκέψεις, τους κρατώ συντροφιά, δεν πρόκειται μόνο για shopping.

Είσαι ένας άνθρωπος πάντα γελαστός και ευδιάθετος. Πώς τα καταφέρνεις;

Λατρεύω αυτό που κάνω. Μου δίνει ζωή και πνοή η χαρά της δημιουργίας. Και χαίρομαι να χαμογελάω. Είμαι σαν μικρό παιδί. Με ευχαριστεί η ζεστασιά ανάμεσα στους ανθρώπους. Θα’ θελα όλοι να δείχνουν υπομονή, ανοχή, να μην πανικοβάλλονται με το τίποτα, να μην είναι μίζεροι. Τα φετινά Χριστούγεννα εύχομαι σε όλους υγεία, ειρήνη, πίστη. Και να νοιάζονται ο ένας για τον άλλον.

 Ποιες είναι οι απολαύσεις σου στη ζωή;

Θέλω να δίνω αγάπη, οπότε μου αρέσει να κάνω όμορφα δώρα στους άλλους. Επίσης να έχω μια ποιότητα ζωής. Όσο κι αν είμαι ευπροσάρμοστος, όταν ταξιδεύω μου αρέσει το καλό ξενοδοχείο, δηλαδή να πηγαίνω κάπου σαν το σπίτι μου και καλύτερα. Θα κλείσω το άνετο αυτοκίνητο, το ωραίο εστιατόριο. Για μένα στυλιστικά, επειδή συνήθως φοράω μαύρα θα έλεγα ότι είμαι επιρρεπής στα ξεχωριστά αξεσουάρ

Πώς παίρνεις την πολύτιμη ανάσα από το εργασιακό σου φορτίο;

Το μυστικό μου είναι το θαυματουργό μοναστήρι του Ταξιάρχη στη Μυτιλήνη. Με βοηθάει καθημερινά ο άγιος σαν υπέρτατη δύναμη. Αυτό είναι η διέξοδός μου, το καταφύγιο που μου προσφέρει δύναμη, ενέργεια και γαλήνη. Πηγαίνω δυο φορές το χρόνο, προσεύχομαι για την υγεία δικών μου ανθρώπων, οργανώνω ακόμα και εκδρομούλες με αγαπημένα πρόσωπα. Από όταν πρωτοπήγα, έγινε το οξυγόνο μου. Αν δεν πάω δεν είμαι καλά. Πολλοί όπως με βλέπουν, ντυμένο κάπως ιδιαίτερα, δεν πιστεύουν ότι είμαι άνθρωπος του Θεού. Κι όμως ο Ταξιάρχης στέκεται ολοζώντανος δίπλα μου.

Ειδήσεις Τώρα

Christmas Wedding: Φλας στο γάμο του Παναγιώτη Κίτρου και της Κωνσταντίνας Καραΐσκου

Οι 10 κορυφαίες τηλεοπτικές εκπομπές όλων των εποχών σύμφωνα με το περιοδικό Variety

Kιμ Καρντάσιαν: Σπιτικό ρεβεγιόν με χορηγό την Coca Cola- αντίτυπό της η μικρή Chicago