Σιφναίες για 5 μέρες: Ε ναι, πήγαμε στο πιο νόστιμο νησί του Αιγαίου…

Οι καθιερωμένες ταξιδιωτικές στιγμές της γνωστής γυναικοπαρέας παλιών Αρσακειάδων είναι πάλι εδώ

Αν έχεις ξαναπάει νεότερη στη Σίφνο, ίσως «κουβαλάς» χλιαρές εντυπώσεις.

Δεν έχει τρελό clubbing ούτε θεαματικές παραλίες. Αυτή τη φορά όμως αυτή η διακριτική Κυκλαδίτισσα μας «συστήθηκε» αλλιώς. Παρά τους επίμονους αέρηδες αφεθήκαμε στην ανανεωτική ηρεμία της και στην ταπεινή σαγήνη των γραφικών οικισμών μετρώντας εκκλησάκια. Κυρίως όμως δικαιολογήσαμε τον τίτλο του «νησιού των foodies» ανακαλύπτοντας γαστρονομικές εκπλήξεις.

Ως γνωστόν η Σίφνος διαθέτει μεγάλη γευστική κουλτούρα ως γενέτειρα του πρωτοπόρου Νικόλαου Τσελεμεντέ αλλά και της παράδοσης αργής μαγειρικής στα πήλινα «τσικάλια». Με αυτό το υπόβαθρο δεν δοκιμάζεις όμως μόνο την ονομαστή ρεβυθάδα, το τυρί μανούρα ή τις μελόπιτες, αλλά και πολλά σύγχρονα, πολύ τολμηρά gourmet πιάτα. Κορυφαία ονόματα σεφ έχουν κάνει απόβαση εδώ, αλλά χωρίς τυμπανοκρουσίες και αρχιτεκτονικές υπερβολές. Η δουλειά τους έχει ενσωματωθεί σε σκηνικά χαμηλών τόνων που δεν προσβάλλουν το μέτρο και την αρμονία του νησιού.

Εμείς ως συνεπής ταξιδιωτική συντροφιά του αλλοτινού Αρσακείου Πατρών, δοκιμάσαμε ένα «άπιαστο» μενού στην περίφημη Cantina, κατεβαίνοντας 100 σκαλιά κάτω από το Κάστρο. Ηταν ασβεστωμένα πατάρια πάνω σε βράχο σαν ζωντανή arte povera, με μια ευφάνταση κουζίνα σε δημιουργικό οργασμό. (Θεωρείται προορισμός στη Σίφνο με τη σφραγίδα του σεφ Γιώργου Σαμοΐλη, ανάμεσα στους διάσημους επισκέπτες ο Τομ Χάνκς και το ζεύγος Ομπάμα). Προτείνουμε επίσης στάση στο «Loggia» το wine bar που κρέμεται στο βράχο από πάνω, εμπνευσμένο από τις ενετικές πύλες «λότζιες». Εδώ γίνεσαι κομμάτι του Κάστρου, δεν υπάρχει γύρω τίποτα «ξένο» και περιττό. (Στους συνδημιουργούς επιχειρηματίες ο Νώντας Παππάς με τις πατρινές ρίζες). Πηγαίνετε μετά από βόλτα στο ξωκλήσι «Επτά μάρτυρες», έχει τη δική του «σκοτεινή» χερσόνησο και η εικόνα σου μένει αξέχαστη.

Επιπλέον, δειπνήσαμε στο ολοκαίνουριο boutique hotel Stamna, με την αεροπλανική θέα στην ορεινή «πρωτεύουσα» Απολλωνία. Υποκλίνεται στο minimal chic με την αρχιτεκτονική και διακοσμητική σφραγίδα της πατρινής Εμπυς Κατσαράκη και το φαγητό είναι απολαυστικά μοντέρνο σε συνδυασμό με παραδοσιακά υλικά.

Εννοείται κάναμε βόλτα στο κοσμικό πολύβουο στενό της Απολλωνίας για νυχτερινό ποτό σε Botzi και Cosy, αλλά και στα σοκάκια του Αρτεμώνα, όπου κάποια αρχοντικά θυμίζουν Ανδρο. Τα γλυκά- κομψοτεχνήματα στο «Κίτρινο Ποδήλατο» ήταν επιβεβλημένα, ενώ γύρω οι βουκαμβίλιες στεφανωναν αυλές και πλακόστρωτα.

Αν πάτε Σίφνο μην παραλείψετε βέβαια ξενάγηση στον εμβληματικό ναό Χρυσοπηγής με το μοναδικό, ξύλινο τέμπλο.

Για μπάνιο δεν ενθουσιαστήκαμε από τις ακροθαλασσιές αλλά τα νερά ήταν διάφανα και πεντακάθαρα, ενώ οι όρμοι σου μετέδιδαν οικειότητα και ανεμελιά old fashion.

Φασσολού, Χερρόνησος, Βαθύ έχουν μια νοσταλγική αίσθηση, ενώ στον Πλατύ Γυαλό συνωστίζονται πιο «σημερινά» στέκια εστίασης.

Μας ενθουσίασε επίσης στη Σίφνο η υπόθεση της...αγγειοπλαστικής. Πήγαμε σε εργαστήρια και καταστήματα κεραμικών που ανεβάζουν κατακόρυφα τις deco ανησυχίες. Μάλιστα, οι δημιουργοί έχουν ο καθένας το δικό του ύφος, αποφεύγοντας ομαδικά trends. Φετίχ του είδους οι καμινάδες- «φλάροι».