Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Γυναικοκτονία Ρούλα Πισπιρίγκου Travel West Forum
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΘΕΑΤΡΟ

/

Πάτρα: Απόψε και το Σάββατο 30/12 ο Φαίδων Καστρής με τον βραβευμένο μονόλογο "Την Τρίτη στο σούπερ-μάρκετ"

Πάτρα: Απόψε και το Σάββατο 30/12 ο Φαίδ...

Ένας μονόλογος για την αποδοχή της διαφορετικότητας στο Frida Bar & Stage στη Γεροκωστοπούλου στις 21.00

Ο βραβευμένος μονόλογος «Την Τρίτη στο σούπερ-μάρκετ» του Εμμανουέλ Νταρλέ που έχει θεωρηθεί μία εξαιρετική παράσταση παρουσιάζεται απόψε Παρασκευή 29 και το Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2023 στο Frida Bar & Stage, στην Πάτρα, στις σκάλες Γεροκωστοπούλου.

Ερμηνεύει ο Φαίδων Καστρής.

Ένας Βραβευμένος μονόλογος για την αποδοχή της διαφορετικότητας, με μια τρανς να εξομολογείται.

Ήταν πέρσι, δέκα χρόνια μετά την πρώτη συνάντηση του με τη Μαρί Πιερ και τον πατέρα Αντρέ, όταν ο Φαίδων Καστρής αποφάσισε να επιστρέψει με μια νέα διαδρομή για «Την Τρίτη στο σούπερ-μάρκετ», του Εμμανουέλ Νταρλέ. Μια συνάντηση που για τον ηθοποιό ήταν και παραμένει σταθμός της θεατρικής του διαδρομής, μνήμη και παρόν αγάπης και τώρα ξαναζωντάνεψε, σε μια νέα παράσταση.

Η τεράστια αποδοχή κριτικών και κοινού ήταν για εκείνον μονόδρομος! Η διαδρομή της Μαρί-Πιερ θα συνεχιστεί και αυτή τη θεατρική σεζόν στην Αθήνα, στον ίδιο χώρο, στο Show What ? στο Παγκράτι, αλλά και σε περιοδεία ανά την επικράτεια.

Ήδη η Μαρί-Πιερ ξεκίνησε το ταξίδι της από την Καβάλα με 3 sold out παραστάσεις στο Θέατρο Kouinta Pocket Theatre στις 20 και 21 Οκτώβρη, ενώ στις 3 και 4 Νοεμβρίου εμφανίστηκε στο μπαρ "Θυμωμένο Πορτραίτο" των Ιωαννίνων. Αρχές Δεκεμβρίου και συγκεκριμένα την 1η και 2η του μήνα, ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη στο Sureal Art Space και πριν την εκπνοή του 2023, όπως προείπαμε, την Παρασκευή 29 και το Σάββατο 30 Δεκεμβρίου είναι στην Πάτρα στο Frida Bar & Stage.

Η υπόθεση του έργου περιστρέφεται γύρω από τη Μαρί-Πιερ που είχε χρόνια να εμφανιστεί στη γειτονιά της παιδικής της ηλικίας. Το πατρικό της σπίτι το εγκατέλειψε τότε που αποφάσισε να γίνει «αυτή καθεαυτή» και να απομακρυνθεί από το περιβάλλον που την ήξερε ως Ζαν-Πιέρ. Αλλά εδώ και λίγους μήνες η μητέρα της πέθανε, ο ηλικιωμένος πατέρας της, κύριος Αντρέ έμεινε μόνος κι η Μαρί-Πιερ θεωρεί υποχρέωση της να τον φροντίζει. Αποφασίζει λοιπόν πως κάθε Τρίτη πρέπει να επιστρέφει στο πατρικό της. Φτάνει πρωί με το πρώτο τραίνο και αμέσως στρώνεται στη δουλειά. Καθαρίζει το σπίτι, πλένει και σιδερώνει τα ρούχα και συνοδεύει τον πατέρα της στο σούπερ–μάρκετ της γειτονιάς για να κάνουν μαζί τα ψώνια της εβδομάδας. Ήδη, μέσα στο σπίτι η συνύπαρξη είναι δύσκολη, στο δρόμο γίνεται ακόμη δυσκολότερη και κορυφώνεται στο χώρο του σούπερ–μάρκετ. Εκεί η Μαρί-Πιέρ «αυτή καθεαυτή» συγκεντρώνει κάθε «Τρίτη στο σούπερ μάρκετ» όλα τα βλέμματα, καθώς η παρουσία της, μια εισβολή της διαφορετικότητας στην πεζή καθημερινότητα των γύρω της, λειτουργεί σαν «τερατικό» αξιοθέατο.

Το έργο του Εμμανουέλ Νταρλέ, «Le Mardi à Monoprix» («Την Τρίτη στο σούπερ–μάρκετ»), κέρδισε το Α’ Βραβείο στο Φεστιβάλ Fringe του Εδιμβούργου το 2011, το βραβείο Herald Archangel Award και ήταν υποψήφιο δύο φορές στα Βραβεία Molière του Εθνικού Θεάτρου της Γαλλίας (2010, 2011). To «Le Mardi à Monoprix» γνώρισε τεράστια εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία στο Παρίσι με ερμηνευτή τον Ζαν Κλoντ Ντρέιφους στο ρόλο της Marie Pierre (υποψήφιο για βραβείο Molière) και το Ηνωμένο Βασίλειο με τίτλο «Tuesdays at Tescos» και τον Σάιμον Κάλλοου στο ρόλο της Pauline. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε το 2011-2012 στο «Από Μηχανής Θέατρο» με τον Φαίδωνα Καστρή, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μπερδέκα και τιμήθηκε με: Το «Βραβείο Ερμηνείας Κοινού 2011» της Athens Voice, το «Βραβείο Ερμηνείας, Σκηνοθεσίας, Σκηνικού στα πρώτα Gay Awards 2012 και 5 υποψηφιότητες Βραβείων Κοινού Αθηνοράματος 2012 (παράσταση, ερμηνεία, σκηνοθεσία, μουσική, κοστούμι).

Συντελεστές

Μετάφραση: Μήνα Πατεράκη-Γαρέφη

Σκηνοθετική Επιμέλεια:  Φαίδων Καστρής

Φωτισμοί- Φωτογραφίες Παράστασης: Σπύρος Τσακίρης

Ψιμυθίωση: Ήρα Σ. Μαγαλιού

Παραγωγή: Show What?

Διεύθυνση Παραγωγής: Ντορίτα Λουκίσσα

Στην παράσταση ακούγεται το τραγούδι του Cyril Mokaiesh «Va savoir»

Eρμηνεύει ο ταλαντούχος ηθοποιός Φαίδων Καστρής, ο οποίος είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου το 1988, ενώ έχει παρακολουθήσει & μαθήματα υποκριτικής στο studio ηθοποιών του Βασίλη Διαμαντόπουλου {1988-89} και στο θεατρικό εργαστήρι του Γιάννη Ρήγα {1994-95}.

*Frida Bar & Stage:

Γεροκωστοπούλου 59 Πάτρα, την Παρασκευή 29 και Σάββατο 30 Δεκεμβρίου στις 21.00.

Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά.

Τιμή εισιτηρίων: 10 ευρώ

Αγορά εισιτηρίων-κρατήσεις: 6980579777.

Έγραψαν για την παράσταση:

“Αυτή η “τρανς εξομολόγηση” όμως δεν στρέφει μόνο το βλέμμα στον ψυχισμό και την ρεαλιστική πραγματικότητα ενός τρανς ατόμου, αλλά αποτελεί ευρύτερα ένα έργο για την αποδοχή και τη συγχώρεση, ακόμη και ένα έργο για τη σχέση πατέρα/γονιού και παιδιού κάθε φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού. Ο Φαίδων Καστρής, που είχε ερμηνεύσει το έργο και στο παρελθόν, το έχει κάνει δικό του και η ερμηνεία του είναι ηλεκτρισμένη, εσωτερική όσο και ζωηρή, καθώς μάς συστήνει ένα κομμάτι από τον κόσμο και την ψυχή της Μαρί-Πιερ, ενώ αντιμετωπίζει με τρυφερότητα ακόμη και τον μονοκόμματο ρόλο του Αντρέ, που αναδύεται κι αυτός μέσα από την αφήγηση. Ο χώρος του μπαρ όπου παίζεται η παράσταση λειτουργεί ωραία, καθώς προσφέρει ακόμη περισσότερη εγγύτητα μεταξύ του ηθοποιού και των θεατών, και βοηθάει ατμοσφαιρικά τη σκηνοθεσία, δημιουργώντας την αίσθηση πως η Μαρί-Πιερ εισβάλλει για λίγο μέσα στον δικό μας κόσμο για να μας πει την ιστορία της.” Τώνια Καράογλου www.athinorama.gr

“Ένας αληθινά σημαντικός ηθοποιός δίνει δύο εκ διαμέτρου δαφορετικές ερμηνείες αυτό το διάστημα. Κρέων στη “Θηβαΐδα” και Μαρί-Πιερ στο “Την Τρίτη στο σούπερ μάρκετ”. Κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας και απολαύστε τον και στα δύο. Απορώ πώς αυτό το διάστημα δεν μιλούν όλοι για τον Φαίδωνα Καστρή. Όχι πως το έχει ανάγκη -οι αξίες είναι αυτάρκεις.” Γιώργος Βουδικλάρης, δημοσιογράφος.

«Αυτή καθ’ Εαυτή». Η τραγικότητα αυτής της συχνά επαναλαμβανόμενης φράσης (που λειτουργεί σαν ετικέτα) είναι και το πολλάκις, πλειστάκις και πολλαπλώς ζητούμενο: Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ, Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ, Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, Η ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΌΝΤΟΣ, Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗ ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΝΑ ΖΕΙ ΣΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ. Αυτό είναι και το τελικό μήνυμα τού καλογραμμένου έργου σε μια εξαιρετική, αλησμόνητη παράσταση: αποδεχθείτε τον εαυτό σας κι αφήστε τους άλλους / τις άλλες / τα άλλα να επιλέξουν το ίδιο και για τον εαυτό τους. Μόνον έτσι θα επιτευχθεί η κοινωνική κι εργασιακή ειρήνη, η ομόνοια, η ομοψυχία, η ευδοκία, η συνεργατικότητα…” Από τον ποιητή, θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα grafei.wordpress.com

“«Την Τρίτη στο σούπερ μάρκετ» του Εμμανουέλ Νταρλέ. Στο πρόσωπο της Μαρί Πιερ ο Φαίδων Καστρής έδωσε ρεσιτάλ υποκριτικής τέχνης. Με σύμμαχο ένα σπουδαίο κείμενο μας καθήλωσε στις θέσεις μας. Η Μαρί Πιερ κάθε Τρίτη επισκέπτεται τον ηλικιωμένο πατέρα της και τον φροντίζει. Το γεγονός όμως ότι αποφάσισε από γιος να μεταμορφωθεί σε κόρη στέκεται ακόμα εμπόδιο στην γονική σχέση. Επουδενί ο γερο-πατέρας αποδέχεται την «κόρη» του, η οποία πασχίζει να αποσπάσει αν όχι την πλήρη αγάπη και αποδοχή του, τουλάχιστον μια θετική ματιά κι ένα χαμόγελο του. Αξίζει να δείτε την παράσταση. Θα σας καθηλώσει ο Φαίδων Καστρής που με τόση μαεστρία ενσαρκώνει το πρόσωπο ενός ανθρώπου που απλά ήθελε να είναι ελεύθερος και να διαθέσει την ζωή του «όπως γουστάρει.»” Από τον Δρ. Χρήστο Ναούμ https://grafei.wordpress.com

Ολόψυχα με την Μαρί Πιερ. Από τη χρονιά που φεύγει θα θυμάμαι τον φοβερό μονόλογο «Την Τρίτη στο σούπερ – μάρκετ» του Εμμανουέλ Νταρλέ, που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο υπέροχος Φαίδων Καστρής στο ρόλο της τρανς Μαρί Πιέρ και της άκαρπης σχέσης της με τον πατέρα της. Με τα δικά μου μάτια πέρα από το ψυχολογικό και κοινωνικό σχόλιο για την διαφορετικότητα είδα ως αντίποδα τον αποτυχημένο μας πολιτισμό ο οποίος γκρεμίζεται από τα σαθρά ταξικά και πολιτικά κίνητρα. Από τα μνησίκακα μισόκλειστα πατζούρια τους. Δεν είναι θεμιτή η τρυφερότητα και η συναισθηματική νοημοσύνη της Μαρί Πιερ στην ψηφιακή εποχή μας, στους ψευτοκαθωσπρέπει κόλπους και την ακαλλιέργητη κακή αισθητική των κρατικών φορέων που υποβιβάζουν τη νοημοσύνη μας, την Καλή Τέχνη και ταυτόχρονα περιορίζουν τις ελευθερίες μας τόσο προκλητικά αγκαζέ με τα άθλια ΜΜΕ. Κοιτάξτε πως στέκονται υποτιμητικά στην ανθρωπιά και στην αφυπνιστική της δράση, στη διαφορετικότητα την οποία αντιλαμβάνονται ως επικίνδυνη επιρροή διότι η οποιαδήποτε πιθανή κοινωνική αποδοχή της, τους κάνει να τρέμουν στην ιδέα πως θα χάσουν τον έλεγχο που μας ασκούν. Ούτε και στο βόλεμα του μικροαστικού σούπερ μάρκετ που συντηρεί τα συστήματα των εξουσιών είναι θεμιτή η ισοτιμία, η συνύπαρξη μεταξύ των ανθρώπων, η καλοσύνη μιας τρανς την οποία το μισανθρωπικό σύστημα την καταδικάζει στην πορνεία, ενώ στο μεταξύ, οι ίδιοι του συστήματος τριγυρίζουν με σεξουαλική λαγνεία μέσα στις σκοτεινές λιμουζίνες τους και εκτονώνονται στα σοκάκια με αυτό που έχουν καταδικάσει. Σήμερα συμβολικά αυτή, η Μαρί Πιερ, είναι ο άνθρωπος που αφυπνίζεται και ο οποίος επιστρέφει στην καρδιά του ώστε να καταφέρει να αποτρέψει με συναισθηματικό αντίλογο τον φασισμό του χυδαίου «αρσενικού πολιτισμού» και όσων τον επιβάλλουν με μέσα και πρόσωπα διαφθοράς και εχθρότητας προς την ανθρώπινη ελευθερία και το Πνεύμα. Εύχομαι ολόψυχα με αυτό το Φώς της Αλήθειας και της δύναμης του Λόγου, το 2023 να Καταστραφεί στη ρίζα του μέσω της δημιουργικότητας του καθένα μας, οτιδήποτε πασχίζει δαιμονικά να μας στερήσει την χαρά και την ομορφιά της ζωής μας! Μιχάλης Δέλτα.

“Απολαυστικός! Ευφυής και άκρως λειτουργική για την εξέλιξη και την αμεσότητα της ιστορίας η σκηνοθετική αυτή σύλληψη του Φαίδωνα. Η μουσική, τα φώτα, το σκηνικό που είχαν επιλεγεί από το Φαίδωνα για να υπηρετήσουν το όραμά του συμβάλλουν κι αυτά στο άρτιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, δύσκολα ο θεατής μπορεί να πάρει το βλέμμα του από τα μάτια και τα χείλη του Φαίδωνα. Μην τον χάσετε για κανένα λόγο, κάντε στον εαυτό σας το δώρο μια προσεχή Δευτέρα, Ή Τρίτη να κάνετε στάση στο Show what στην πλατεία Μεσολογγίου στο Παγκράτι για να γνωρίσετε ατόφια τη Μαρί Πιερ, χωρίς κανένα περιττό φτιασίδι. Θα φύγετε συγκλονισμένοι, όπως ο ηλικιωμένος κύριος πίσω μου τη μέρα που ήμασταν εκεί, ο οποίος είχε ξεσπάσει σε λυγμούς, την ίδια στιγμή που τα μάτια όλων, μαζί και τα δικά μας, ήταν υγρά. Αληθινό θέατρο, παράσταση ψυχοθεραπεία και γροθιά στο στομάχι, σε συνδυασμό με την πιο δυνατή ερμηνεία της χρονιάς. Η εμπειρία της θέασης του δοσίματος και του μοιράσματος της ψυχής του Φαίδωνα, προκειμένου να μας μεταδώσει το συναισθηματικό σύμπαν της αξιαγάπητης Μαρί- Πιερ του, είναι κάτι ανεπανάληπτο και δύσκολο να περιγραφεί με λόγια. Είναι βίωμα! Κάθε μικρή χαρά, απογοήτευση, πίκρα, παράπονο, ανάταση ψυχής, κάθε ευαισθησία η αδυναμία αυτής της ύπαρξης είναι απόλυτα διαφανή στο θεατή. Όλη πολύτιμη αλήθεια της Μαρί Πιερ και κάθε Μαρί Πιερ είναι εκεί, γυμνή. “Αυτή καθεαυτή”- τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Ένα βαθιά ανθρώπινο πλάσμα συντροφεύει και καθηλώνει για 70 περίπου λεπτά ακόμα και τον πιο απαιτητικό θεατή.” Αμαλία Καμβύση kalitheasi.gr

Τι να πρωτοπώ για αυτόν τον ζηλευτό καλλιτέχνη που όποιος δεν τον έχει απολαύσει σε όποια του θεατρική στιγμή, ειλικρινά, δεν γνωρίζει την σπουδαιότητα της υποκριτικής Τέχνης. Εκλεκτέ μου Φαίδωνα, στο είπα αμέσως κατ’ ιδίαν και οφείλω να το μοιραστώ δημόσια εδώ στο Σεργιάνι του zappit, είσαι σπουδαίος και ολοκληρωμένος ερμηνευτής. Κάθε φορά που θα σε ανταμώσω στη σκηνή δεν βλέπω ποτέ το πρόσωπο και την ψυχή σου, μα παρουσιάζεται μόνο το πρόσωπο και η ψυχή της περσόνας την οποία και υποδύεσαι. Κάτι που πραγματικά πολλαπλασιάζεται στην αυτή καθ’ αυτή σου, την Μαρί Πιερ σου που τόσο λατρεύεις, όπως εκείνη εσένα και με μεράκι και προσωπικό κόπο φέρνεις εκ νέου στη σκηνή. Ένα κέντημα, ένα κομψοτέχνημα, μια προσφορά σε μας και σ’ ευχαριστούμε από καρδιάς. Οφείλω, δε, να πω πως η επιτυχία του κείμενου του Εμμανουέλ Νταρλέ είναι πως ρίχνει στα βαθιά νερά της διαφορετικότητας τον θεατή, πτυχές που ελάχιστα κείμενα θίγουν σε αυτό τον βαθμό, εκεί όπου πρωταγωνιστούν οι προβληματισμοί για την θλιβερή αντιμετώπιση των διπλανών μας χθες και σήμερα. Μια στιγμή καλλιτεχνική που θα συστήσω με θέρμη, ανεπιφύλακτα, προκειμένου να κερδίσει θέση στην ατζέντα θέασης σας!” Αλέξανδρος Κούρτης www.zappit.gr

“Το ωραιότατο αυτό κείμενο – ψυχογράφημα του Νταρλέ είχε την τύχη να “υιοθετηθεί” ως αμιγώς προσωπική δουλειά (απόδοση και ερμηνεία) από τον Φαίδωνα Καστρή και να αναδειχθεί σε μια παράσταση-έκπληξη. Κατά πρώτον ο ίδιος ο χώρος διεξαγωγής της, ένα καλαίσθητο μπαρ στο Παγκράτι, την τοποθετεί εξαρχής σε πλαίσιο διαφορετικότητας, μια επιλογή που συνδράμει στην ατμόσφαιρα μιας άμεσης, ανθρωποκεντρικής ερμηνείας και ακόμη παραπάνω από αυτή, αφού μοιάζει με υπόθεση και στοίχημα μαζί προσωπικά. Η “μεταμόρφωση”, εξωτερική και εσωτερική, φροντισμένη στην παραμικρή της λεπτομέρεια, πείθει για έναν ρόλο που βιώνεται και όχι απλώς διεκπεραιώνεται, έναν ηθοποιό που δεν “προσποιείται”, αλλά “αγαπάει”, νοιάζεται πραγματικά για τη Μαρί Πιερ του (και, ναι, εύλογα μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί εν προκειμένω τι ανήκει στο δρώμενο και τι στην πραγματικότητα). Με την ειλικρίνειά του ο Καστρής μετατρέπει μια φαινομενικά απλή, τυπική επίσκεψη σε ένα σούπερ-μάρκετ σε μάθημα για την ζωή. Νίκος Ρουμπής www.depop.gr

“Ο Φαίδων Καστρής δίνει τον καλύτερό του εαυτό και υποδύεται ταυτόχρονα κόρη και πατέρα, αλλάζοντας φωνές, στήσιμο και βάδισμα την ίδια στιγμή, χωρίς να σταματάει ούτε λεπτό να αλληλεπιδρά με το κοινό, το οποίο κάνει κοινωνό της ιστορίας της ηρωίδας που υποδύεται. Χωρίς υπερβολές χωρίς ακκισμούς, χωρίς ακρότητες, απλά, ταπεινά με σεβασμό και με όλο του το είναι και τη θεατρική εμπειρία τόσων χρόνων, με την βοήθεια των υποβλητικών φωτισμών του Σπύρου Τσακίρη ερμηνεύει με μαεστρία τις δύσκολες σχέσεις του πατέρα με μία κόρη που της φέρεται απότομα και αγενώς ενώ δεν χάνει ευκαιρία να την προσβάλει και να την ταπεινώνει”. Πάνος Τουρλής www.koukidaki.gr

*Σημείωμα του ερμηνευτή και σκηνοθέτη:

«Το έργο πια έχετε καταλάβει πόσο το αγαπώ, την παράσταση την αφιερώνω στον Εμμανουέλ Νταρλέ, τον γλυκύτατο φίλο, που έφυγε τόσο νωρίς, το 2016 ξαφνικά. Στη μνήμη του λοιπόν και θυμάμαι πόση εντύπωση του είχε κάνει, το "ζωντάνεμα" του πατέρα και των άλλων προσώπων που συναντά στην διαδρομή της η Μαρί-Πιερ, πώς ένας μονόλογος άνοιγε σε έργο με δύο πρόσωπα και μια γειτονιά, έναν ολόκληρο κόσμο. Όπως  έλεγε χαρακτηριστικά: "Ο Φαίδων είναι η Μαρί-Πιερ και είναι και μια μπαλαρίνα πάνω στη σκηνή".  Μέχρι τότε παιζόταν σχεδόν στατικά, αφηγηματικά ο μονόλογος, εγώ τον "χόρεψα" μέσα μου και τελικά ο χορός αυτός μας οδήγησε στο φως. Είναι η ηρωίδα του Νταρλέ που με γοητεύει, που δεν έχει σύνορα μέσα της, η ίδια παιδί, η ίδια Ζαν-Πιερ και Μαρί, η ίδια ένας γέρος πατέρας, μόνος κι έρημος μέσα της, η ίδια μια Τρίτη, κάθε Τρίτη μέχρι την τελευταία φορά».

Σημείωμα του συγγραφέα Εμμανουέλ Νταρλέ, ο οποίος γεννήθηκε το 1963 και ταξίδεψε πολύ ακολουθώντας τους γονείς του στην Αφρική, τη Λωρραίνη και τη γαλλική επαρχία:

«Κάνω συχνά τα ψώνια μου στο κέντρο της πόλης εδώ, στη Ναρβόννη της Γαλλίας. Στο αντίστοιχο Μονοπρί εδώ. Είναι πολύ κοντά, και είναι βολικό. Επίσης, είναι λιγότερο κρύο και απρόσωπο από τα υπερ- σούπερ- μάρκετ της περιφέρειας.  Εδώ μπορεί κανείς να συναντήσει, να δει, να ακούσει, κάθε λογής άνθρωπο. Μια μέρα, Τρίτη πρέπει να ήταν, είδα μπροστά μου να περιμένει στην ουρά για το ταμείο, ένα πολύ περίεργο ζευγάρι. Ένα ζευγάρι ανάρμοστο. Ήταν ένας μικρούλης κύριος, προχωρημένης ηλικίας, ένας κύριος από τα μέρη μας σίγουρα, μαζί με μια μεγαλόσωμη γυναίκα, αρκετά όμορφη αλλά… είχε μια ομορφιά παράξενη, μπορούσες να τη διακρίνεις από μακριά. Υπερβολικά μακιγιαρισμένη, υπερβολικά διακριτή, όλα της υπερβολικά. Υπερβολικά προσεγμένη, στην παραμικρή λεπτομέρεια. Όλοι τους κοίταζαν, όλοι. Όλα τα βλέμματα, ναι, επάνω της. Μια παράξενη ομορφιά, πολύ ανδροπρεπής. Μια τραβεστί, ή τρανσέξουαλ, να κάνει ήρεμη με τον μπαμπά της μικροψώνια στο Μονοπρί, με ψιθύρους να ακούγονται σε όλο το χώρο. Προσπάθησα να φανταστώ τη ζωή, τις σκέψεις, τα λόγια, προσπάθησα να νοιώσω πώς είναι να ’χεις όλα αυτά τα βλέμματα πάνω σου, πώς να είναι όλα αυτά τα μάτια επάνω σ’ εκείνη τη γυναίκα και τον πατέρα της. Τι να σκέφτεται ο καθένας τους. Αν μιλούν μεταξύ τους. Εκείνη τη στιγμή μου ήρθε η επιθυμία να γράψω επιτόπου. Μια μέρα, συνηθισμένη και κανονική, μια τέτοια μέρα της ζωής ενός πατέρα και του γιου του/ της κόρης του. Μικρές καθημερινές συνήθειες. Αυτά που λέγονται, και αυτά που μένουν στη σιωπή. Αυτό που γίνεται αποδεκτό, και αυτό που μένει μια πληγή. Αυτό που ήταν πριν και αυτό που είναι τώρα».

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Culture