Παρουσιάζεται στο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο η «Μνήμη του Δρόμου» του Νίκου Καμτσή

Το Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2021στις 20.00 στο χώρο του Ζαππείου στην Αθήνα όπου φιλοξενείται το Φεστιβάλ Βιβλίου, και πιο συγκεκριμένα, στη σκηνή Αδαμάντιος Κοραής, πρόκειται να παρουσιαστεί από τις εκδόσεις ΟΤΑΝ το μυθιστόρημα του σκηνοθέτη Νίκου Καμτσή με τίτλο “Η Μνήμη του Δρόμου”.

Στην παρουσίαση και συζήτηση με το κοινό θα είναι παρών ο ίδιος ο συγγραφέας Νίκος Καμτσής καθώς και η ηθοποιός Πέγκυ Σταθακοπούλου.

Τη συζήτηση θα συντονίζει ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ, Πιέρρος Τζανετάκος.

Αποσπάσματα θα διαβάσουν οι ηθοποιοί του θεάτρου ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟΥ, Έλενα Καστανά και Λαμπρινή Θάνου.

Λίγα Λόγια για το βιβλίο

Πέντε άνθρωποι με αποσκευές γεμάτες με μοναξιά, δεμένοι σε ένα μύλο. Ένα μυθιστόρημα που τα πρόσωπα ξετυλίγουν τις ιστορίες τους σαν ακτίνες ενός κύκλου για να και συναντηθούν στο κέντρο του. Εκεί που βρίσκεται άλλωστε η ύπαρξη και η μοναξιά του καθενός μας.

Τα βλέμματα μπλέκονται, τα χνώτα, ο ιδρώτας τα βλέμματα.

Μια οικογένεια οικονομικών μεταναστών έρχεται από τον ερειπωμένο κομμουνιστικό παράδεισο στην δική μας γη της επαγγελίας, στην Αθήνα.

Πέντε άνθρωποι με αποσκευές που δεν έχουν τίποτα άλλο εκτός από την ταυτότητά τους. Την πραγματική και όχι την αστυνομική. Αυτή που φέρνουν στο πετσί τους, που δηλώνει την κουλτούρα τους, την παράδοση και τα αρχέτυπά τους. Άδειες τσέπες, στομάχια και κυρίως βλέμματα έκπληκτα στη μεγάλη πόλη, που δεν τους καταλαβαίνει και τους πετάει στο περιθώριό της. Ο μόνος φιλόξενος χώρος γι’ αυτούς η αποθήκη ενός θεάτρου. Εκεί που οι πολιτισμοί είναι κρεμασμένοι σε κρεμάστρες και κλεισμένοι σε μπαούλα. Στις ραφές των κοστουμιών που φέρνουν τον ιδρώτα και την ψυχή των ηθοποιών που τα φόρεσαν, στα εγκαταλελειμμένα σκηνικά κόσμων και πολιτισμών.

Μέσα στον μουχλιασμένο αλλά, παρόλα αυτά, φιλόξενο χώρο της αποθήκης ενός θεάτρου στις παρυφές της πόλης, στήνεται μια τελετουργία θρησκευτική και παγανιστική, μαγική τόσο που μόνο τα κουφάρια από παλιά σκηνικά και κοστούμια μπορούν να δικαιολογήσουν. Εκεί θα συμβεί και θα ανθίσει το θαύμα τους. Σ’ ένα περιβάλλον έτσι και αλλιώς θαυμάτων. Όπως περιβάλλον θαυμάτων είναι το θέατρο και η σκηνή. Σαν αρχαία τραγωδία.

Οι τρεις γυναίκες χορεύουν έναν αρχέτυπο, άγνωστο σε μας, χορό αποχαιρετισμού και κατευόδιου. Μάνα και δύο κόρες κινούνται σαν αερικά, ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον υπερρεαλισμό. Η Ηλέκτρα, η Κλυταιμνήστρα, η Εκάβη, η Αντιγόνη, η Ιφιγένεια, τις συντροφεύουν. Οι αγγελιαφόροι δε θα μπορούσαν να λείπουν. Στο πρόσωπο του τεχνικού τού θεάτρου και ενός ψυχανεμισμένου μαριονετίστα έρχονται και φέρνουν το μήνυμα του έξω κόσμου που ζει ράθυμα, με απάθεια τη δική του αφασική ζωή, τον δικό του ευδαιμονισμό και στους δικούς του ρυθμούς. Οι ιστορίες τους είναι παράλληλες και υπόγειες. Πρόσωπα μιας σύγχρονης… αρχαίας τραγωδίας προκαλούν τη λύτρωσή τους και ξεπλένονται στην καλοκαιριάτικη μπόρα που λυσσομανάει στις λαμαρίνες του υπόστεγου. Η τελική Νέμεσις έρχεται και φέρνει τη λύτρωση και για τα πρόσωπα αλλά και για τον αναγνώστη.

Ο Νίκος Καμτσής είναι πρωτίστως σκηνοθέτης.

Ιδρυτής του Θεάτρου Αερόπλοιο (ένα θέατρο για παιδιά, 1985), του ΚΕΝΤΡΟΥ ΣΠΟΥΔΩΝ ΛΑΪΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ (1990) και του θεάτρου ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ, το οποίο διευθύνει από το 2000 που στεγάστηκε στο νεοκλασικό οίκημα της οδού Κεφαλληνίας 17, το οποίο ανακαινίστηκε εκ βάθρων από τον ίδιο.

«Η Μμήμη του Δρόμου» είναι το πρώτο του μυθιστόρημα και η πρώτη του αμιγώς λογοτεχνική δουλειά, αν εξαιρέσει κανείς τα θεατρικά του έργα (Κρατικό βραβείο θεατρικού έργου 2003 για το «Χορός Αόρατος Βουβός», Κρατικό βραβείο θεατρικού έργου για παιδιά για το έργο «Στα βουνά της γης ένα πουλί») και τις πολλές μεταφράσεις θεατρικών έργων για τους σκοπούς του θεάτρου ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ.