Ο Γυμνός Οφθαλμός κάνει 4 προβολές στο Λιθογραφείον

Παράλληλα με τις προβολές  στη 2η αίθουσα Πάνθεον, ο "Γυμνός Οφθαλμός" του Νίκου Καββαδία θα κάνει και 4 προβολές στο Θέατρο "Λιθογραφείον" στην Μαιζώνος και Τριών Ναυάρχων, στην Πάτρα, αρχής γενομένης αυτήν την Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2020 στις 20.30.

Η γενική είσοδος έχει ορισθεί στα 4 ευρώ.

Η αφίσα, όπως κι εκείνη του προηγουμένου κύκλου, είναι μία δημιουργία του Θοδωρή Λιβαθινού.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Οι κινούμενες εικόνες επιστρέφουν στην μεγάλη οθόνη του Θεάτρου "Λιθογραφείον"!

Ο υπεύθυνος για την επιλογή τω τεσσάρων ταινιών, Νικόλαος Ε. Καββαδίας σημειώνει:

"Είμαι ευτυχής, που μετά από δυό μήνες επιστρέφω - διά "γυμνού οφθαλμού", πάντα - στην μεγάλη οθόνη του Θεάτρου "Λιθογραφείον".

Πίσω από την επιλογή κάθε ταινίας υπάρχει πάντα ένας λόγος.

Ας ξεκινήσω από το "Γαλλικό Καν Καν" του μέγιστου Ζαν Ρενουάρ. Δεν βρήκα καλύτερο τρόπο να αποτίσω φόρο τιμής στα χρώματα και τα αρώματα του Πατρινού Καρναβαλιού της παιδικής μου ηλικίας (αυτό, που στην μνήμη μου έχει καταγραφεί σαν ασπρόμαυρο) από το να επιλέξω την συγκεκριμένη ταινία του Ζαν Ρενουάρ.

Για τον τόσο σπουδαίο και συνάμα τόσο απελπιστικά άγνωστο εκτός Αργεντινής σκηνοθέτη Ελιζέο Σουμπιέλα τι να πω;

Δεν φοβούμαι να ομολογήσω, ότι δεν γνώριζα ούτε καν τ΄όνομά του μέχρι το περασμένο φθινόπωρο, όπου χάρις στην Νάννα Παπανικολάου, την Υπεύθυνη των Πολιτιστικών Εκδηλώσεων του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας, ανακάλυψα τον μαγικό αυτό δημιουργό και δύο πραγματικά διαμάντιά του, την "Σκοτεινή Πλευρά της Καρδιάς" και τον "Άντρα, Που Κοιτάζει ΝοτιοΑνατολικά".

Από την άλλη, τους θρυλικούς Cucañο πώς να τους περιγράψω; Βλέποντας το εξαιρετικό ντοκυμαντέρ του Μάριο Πιάτσα για τους Κουκάνιο είπα αυθόρμητα στον εαυτό μου: "αυτό μπορεί να προβληθεί μόνο στο Θέατρο Λιθογραφείον!".

Το έχω ξαναγράψει θα το ξαναγράψω: κάθε φορά, που επιστρέφω στο Θέατρο "Λιθογραφείον" είναι για μένα, τον άστεγο και πλάνητα, γιορτή μεγάλη!

Οι προβολές είναι μια συν-διοργάνωση του "Γυμνού οφθαλμού", του Θεάτρου "Λιθογραφείον" και της NS Sound ενώ γίνονται με την συνεργασία του Γαλλικού Ινστιτούτου της Ελλάδας, του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας και της Πρεσβείας της Αργεντινής στην Ελλάδα.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ

12 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Γαλλικό Καν Καν - Ζαν Ρενουάρ / French Can Can - Jean Renoir

19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Η σκοτεινή πλευρά της καρδιάς - Ελιζέο Σουμπιέλα / El lado oscuro del corazón - Eliseo Subiela

18 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ο άντρας, που κοιτάζει ΝοτιοΑνατολικά - Ελιζέο Σουμπιέλα / Hombre mirando al sudeste - Eliseo Subiela 

8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

'Ατσα 'Ατσα Κουκαράτσα: οι Κουκάνιο ξανακτυπούν - Μάριο Πιάτσα / Acha Acha Cucaracha: Cucañο ataca otra vez - Mario Piazza

ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ

1. Γαλλικό Καν Καν - Ζαν Ρενουάρ / French Can Can - Jean Renoir

(δραματική κομεντί, μιούζικαλ, έγχρωμο, Γαλλία - Ιταλία, 102', 1955)

Σκηνοθεσία: Jean Renoir

Σενάριο: Jean Renoir

Παίζουν: Jean Gabin, Francoise Arnoul, Maria Felix

Μουσική: Georges Van Parys

Φωτογραφία: Michel Kelber

Μοντάζ: Borys Lewin

Κοστούμια: Rosine Delamare.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Παρίσι, 1900.

Ο Ανρί Ντανγκλάρ διευθύνει ένα καμπαρέ της Μονμάρτρης, το "Κινέζικο Παραβάν", όπου πρωταγωνιστεί η πανέμορφη Μπελ Αμπές.

Έχει όμως φιλοδοξίες:  να φτιάξει ένα πιο εντυπωσιακό και ευπρεπές καμπαρέ, όπου θα προσελκύσει και τους πιο εύπορους αστούς, δίνοντάς τους την ευκαιρία να γλεντήσουν μαζύ με τους λαϊκούς ανθρώπους.

Σ’ ένα λαϊκό κέντρο, την "Λευκή Βασίλισσα", ανακαλύπτει μια μικρή πλύστρα, την Νινί, η οποία χορεύει υπέροχα. Σκέπτεται αμέσως να την κάνει βασίλισσα του νέου του υπερθεάματος, στο καινούριο του καμπαρέ, που ονομάζεται "Μουλέν Ρουζ".

Ανασταίνει έναν παλιό χορό των καταγωγίων, το "Κανκάν", τον "λουστράρει" και τον ονομάζει Φρεντς Κανκάν.

Ο Ντανγκλάρ και η Νινί ερωτεύονται ο ένας τον άλλον. Όμως η Μπελ Αμπές δεν συμφωνεί και χρησιμοποιεί τις γνωριμίες της….

Είναι το πιο λαμπερό, δημοφιλές και δεξιοτεχνικό φιλμ της τελευταίας περιόδου του Ζαν Ρενουάρ, όταν επιστρέφει οριστικά στην πατρίδα του, την Γαλλία.

Φόρος τιμής στο θέαμα και στους ανθρώπους του, με τις φιλοδοξίες, τους κόπους, την εξάρτηση από το χρήμα αλλά και την δυνατότητα του δημιουργού να υλοποιήσει τα καλλιτεχνικά οράματά του, όταν αφιερωθεί απόλυτα στον στόχο του και παραιτηθεί από την ιδιοκτησία ανθρώπων και πραγμάτων, από τη συντηρητική κατοχύρωση.

Ο Ρενουάρ αναβιώνει μια ολόκληρη εποχή ανεμελιάς και απόλαυσης, που έζησε και ο ίδιος ως παιδί, στον ηδονικό κύκλο του πατέρα του ζωγράφου Αυγούστου Ρενουάρ.

Αναβιώνει τον κόσμο αυτών των ζωγράφων του ιμπρεσιονισμού, του Ντεγκά και του Λωτρέκ.

Μέσα σε μια πανδαισία χρωμάτων και μια θαυμαστή ρυθμική κινησιολογία, που κορυφώνεται στο οργιαστικό χορευτικό φινάλε...

Ο Γιώργος Ρούσσος γράφει για τον Ζαν Ρενουάρ στο tvxs.gr: "Mακριά από δόγματα και στρατεύσεις, πίσω από μεταμφιεσμένες αλληγορίες ηθικής, οι ταινίες του Ζαν Ρενουάρ πρεσβεύουν τη μία και ακλόνητη πίστη στον άνθρωπο. Μ' ένα ασταμάτητο δέος απέναντι στα μυστήρια της ύπαρξης και της θνητής φύσης. Ο κορυφαίος Γάλλος δημιουργός συνέταξε ένα ευαίσθητο σινεμά, το οποίο αγγίζει τα ύψη της ποίησης"...

2. Η σκοτεινή πλευρά της καρδιάς - Ελιζέο Σουμπιέλα / El lado oscuro del corazón - Eliseo Subiela

(δράμα, έγχρωμο, Αργεντινή - Καναδάς, 127', 1992)

Σκηνοθεσία: Eliseo Subiela

Σενάριο: Eliseo Subiela

Παίζουν: Darío Grandinetti, Sandra Ballesteros, André Mélançon, Jean Pierre Reguerraz

Μουσική: Osvaldo Montes

Φωτογραφία: Cristian Ferreira Da Cámar

Μοντάζ: Marcela Sáenz

Κοστούμια: Patricia Pernia

ΥΠΟΘΕΣΗ

'Ενας όμορφος νεαρός ποιητής ψάχνει απεγνωσμένα την γυναίκα, που "πετά". Πουλάει τις ιδέες του σε μιά διαφημιστική εταιρεία και σπαταλάει τον χρόνο και τα λίγα χρήματά του με τους μποέμ φίλους του στο Μπουένος Άιρες. Τα πράγματα θα περιπλεχθούν, όταν σ' ένα από τα ταξίδιά του στην Ουρουγουάη θα γνωρίζει σ' ένα μπαρ την όμορφη και καλλιεργημένη πόρνη Άνα...Η ταινία του Σουμπιέλα είναι ένας μοναδικός ύμνος στον έρωτα, πλημμυρισμένη από την ποίηση των Αργεντίνων ποιητών Juan Gelman, Oliverio Girondo και του Ουρουγουανού Mario Benedetti.

Ήταν η επίσημη πρόταση της Αργεντινής γιά το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1992, αλλά δεν κατάφερε, τελικά, να μπει στην τελική πεντάδα.

3. Ο άντρας, που κυττάζει ΝοτιοΑνατολικά - Ελιζέο Σουμπιέλα / Hombre mirando al sudeste - Eliseo Subiela 

(δράμα, επιστημονική φαντασία, έγχρωμο, Αργεντινή, 105', 1987)

Σκηνοθεσία: Eliseo Subiela

Σενάριο: Eliseo Subiela

Παίζουν: Lorenzo Quinteros (Dr Julio Denis), Hugo Sato (Rantes), Ines Vernengo (Beatriz Dick)

Φωτογραφία: Ricardo de Angelis

Μουσική: Pedro Anzar

Μοντάζ: Luis César D'Angiolillo

ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο ψυχίατρος Julio Denis ανακαλύπτει, ότι στο Ψυχιατρείο, που είναι Διευθυντής υπάρχει ένας επιπλέον ασθενής. Ο Rantes υποστηρίζει, ότι είναι από...άλλον πλανήτη και μοιάζει σε όλα με τον άνθρωπο, εκτός από την δυνατότητα να αισθανθεί.

Υποστηρίζει, ότι έχει σταλεί από τον άλλο πλανήτη γιά να μελετήσει την λειτουργία του ανθρωπίνου εγκεφάλου και να βοηθήσει τους πρωχούς στο πνεύμα.

Ο Julio αντιμετωπίζει τον Rantes με συγκρατημένη δυσπιστία, κάτι, που θα τον φέρει σε δύσκολη θέση, όταν ο περίεργος επισκέπτης αρχίζει να αποκτά όλο και περισσότερη επιρροή στους άλλους τροφίμους της κλινικής, οι οποίοι τον αντιμετωπίζουν σαν Μεσσία.

Μιά δυνατή αλληγορία γιά το λογικό και το παράλογο και την αντιμετώπιση του διαφορετικού.

Η ταινία υπήρξε η επίσημη πρόταση της Αργεντινής γιά το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1988, αλλά, όπως και η "Σκοτεινή Πλευρά της Καρδιάς", δεν κατάφερε, τελικά, να μπει στην πεντάδα.

4. 'Ατσα 'Ατσα Κουκαράτσα: οι Κουκάνιο ξανακτυπούν - Μάριο Πιάτσα / Acha Acha Cucaracha: Cucañο ataca otra vez - Mario Piazza

(ντοκυμαντέρ, έγχρωμο, Αργεντινή, 75', 2017)

Σκηνοθεσία και σενάριο: Mario Piazza 

Παίζουν:  Cucaño 

Φωτογραφία: Cristian Ferreira da Cámara

Μουσική: Cucaño

Μοντάζ: Verónica Rossi

ΥΠΟΘΕΣΗ

1979 κι ενώ η δικτατορία καλά κρατεί, μιά παρέα πιτσιρικάδων κι ένας τριαντάρης περιζήτητος μουσικός δημιουργούν στο Ροζάριο της Αργεντινής την πειραματική μουσικο-θεατρική ομάδα "Κουκάνιο" και..χτυπούν!

Από την μία θέλουν να εκφράζουν την αντίθεση τους στο θανατηφόρο περιβάλλον κι από την άλλη ασφυκτιούν από τον καλλιτεχνικό καθωσπρεπισμό, ενώ, ταυτόχρονα, είναι έφηβοι, που ψάχνουν την δική τους ταυτότητα.

Η μουσικό - θεατρική τους ομάδα, με τις επεισοδιακές κι απρόσμενες εμφανίσεις της θα σπείρει, κυριολεκτικά, τον τρόμο, ενώ από την άλλη το όνομά τους θ' αρχίσει να γίνεται θρύλος!

Το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Μάριο Πιάτσα ισορροπεί ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα και δίνει μία μοναδική ευκαιρία στους 50άηδες και βάλε σήμερα "Κουκάνιο" να χτυπήσουν για ακόμα μια φορά!