Κάποτε ήταν ο… Σήφης και ο ΟΑΔΥΚ

Το φράγμα των Ποταμών Αμαρίου έλαβε διεθνή διάσταση από τον… αείμνηστο Σήφη τον κροκόδειλο, που λιγότερο από χρόνο… διακοπών στη λίμνη είχε άδοξο τέλος καθώς δεν τον «σήκωσαν» τα ψυχρά νερά του Αμαρίου! Κι όμως αυτό το τεράστιο έργο δεν έχει γίνει τόσο γνωστό για τη σπουδαιότητα και την αναγκαιότητα δημιουργίας του, που ως μια μεγάλη… αποθήκη θα μπορούσε να εξυπηρετήσει σε περιόδους ξηρασίας καίριες ανάγκες ύδρευσης και άρδευσης της περιοχής και ευρύτερα…

Η λιμνοδεξαμενή των Ποταμών, λοιπόν, ήταν «ένα όνειρο δεκαετιών για τους κατοίκους του νομού Ρεθύμνου» που υλοποιήθηκε από τον… μακαρίτη σήμερα Οργανισμό Ανάπτυξης Δυτικής Κρήτης (ΟΑΔΥΚ), και ο πλέον αρμόδιος για να μεταφέρει τις επιστημονικές του γνώσεις και τις προσωπικές του εμπειρίες είναι ο πολιτικός μηχανικός και προϊστάμενος του παραρτήματος Ρεθύμνου του οργανισμού από το 1985-2006 κ. Μιχάλης Ηλιακάκης.

Στην έκδοση των 50 σελίδων που εξέδωσε με τίτλο «ήταν κάποτε ο Ο.Α.ΔΥ.Κ.», κάνει ένα απολογισμό των έργων που  πραγματοποιήθηκαν στα χρόνια της ζωής του οργανισμού στο νομό και «που με το κλείσιμό του πλέον (συγχώνευση το αποκαλούν), η απουσία του θα δείξει στον χρόνο αν και πόσο στερήθηκε ή όχι τις υπηρεσίες και την προσφορά του στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κατοίκων του νομού…» Στο κεφάλαιο «Φράγμα Ποταμών Αμαρίου, Ανάπτυξη-Περιβάλλον-Τουρισμός», ο κ. Ηλιακάκης αναφέρει ανάμεσα στα άλλα: «… Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι στον νομό Ρεθύμνης, κατά μέσο όρο, οι ετήσιες βροχοπτώσεις ξεπερνούν το ένα δισεκατομμύριο μέτρα νερού, εκ των οποίων περίπου τα διακόσια εκατομμύρια μέτρα κυβικά ρέουν επιφανειακά στη θάλασσα, αποφάσισε την κατασκευή του αρδευτικού συλλεκτηρίου φράγματος στην περιοχή Ποταμών Αμαρίου, με μελλοντική προοπτική τη δυνατότητα μετατροπής του σε υδρευτικό, παρά τις κάθε είδους, επί σειρά ετών, πολλαπλές προσπάθειες ματαίωσής του με καταγγελίες, όπως στο Συμβούλιο της Επικρατείας καθώς και στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και με πληθώρα καταγγελιών και μηνύσεων κωλυσιεργίας στις διάφορες υπηρεσίες εναντίον του έργου και του προσωπικού του ΟΑΔΥΚ, με συνέπεια την πολύχρονη καθυστέρηση ολοκλήρωσης της κατασκευής του κυρίως φράγματος και την οικονομική επιβάρυνση του ίδιου του έργου και του Δημοσίου. Ακόμα και σήμερα, πριν την πλήρη αξιοποίησή του, μερικοί συνεχίζουν την προσπάθεια υποβάθμισής του…»