Το πρώτο βήμα έγινε

Όταν πριν από κάμποσο καιρό η κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+ (Λεσβιακά, Ομοφυλόφιλα, Αμφισεξουαλικά, Τρανσεξουαλικά, Κουήρ, Ίντερσεξ άτομα) της Πάτρας ανακοίνωνε κι επισήμως ότι το διήμερο 17-18 Ιουνίου θα διοργάνωνε στην αχαϊκή πρωτεύουσα το 1ο Gay Pride Patras, ακούστηκαν πολλά. Οι συντηρητικοί και ακραίοι κύκλοι, πολιτικοί και θρησκευτικοί, της πόλης αντέδρασαν.

Έσπευσαν αμέσως να κατηγορήσουν τους διοργανωτές, και, προκαταβολικά, όσους θα συμμετείχαν, σχεδόν για τα πάντα. Λες και δεν υπάρχει μεγαλύτερο δεινό στον πλανήτη από το να είσαι gay, να μην ντρέπεσαι γι’ αυτό, αλλά αντιθέτως να μπορείς δημοσίως να εκφράζεις τη σεξουαλική σου προτίμηση.

Τελικά το πρώτο βήμα, στην σεμνότυφη Πάτρα, έγινε κι αν αναλογιστεί κανείς ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, τότε ήδη με αυτό το πρώτο Pride η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα της πόλης βρίσκεται ξαφνικά στη μέση της διαδρομής. Από την πλευρά της η τοπική κοινωνία, όσα μέλη της φυσικά ήθελαν ν’ ανοίξουν τα μάτια, τ’ αφτιά, την καρδιά και το μυαλό τους, κατάλαβε σαφώς, τόσο την Παρασκευή όσο και το Σάββατο, ότι δεν έχει τίποτε να φοβηθεί από τέτοιου είδους εκδηλώσεις, ίσα-ίσα που όλοι βγαίνουν κερδισμένοι.

Το thebest.gr βρέθηκε στις εκδηλώσεις του 1ου Pride Patras και πραγματικά (όπως έλεγε και το σύνθημα των διοργανωτών "δες το αλλιώς")… το είδαμε αλλιώς.

Είδαμε δεκάδες νέα παιδιά (η συμμετοχή στις εκδηλώσεις του Σαββάτου ξεπέρασε τα 250 άτομα) που η μόνη τους «ανωμαλία» είναι ότι θέλουν να ζήσουν ελεύθερα την ζωή τους χωρίς παλαιολιθικές, περί φύλου, αντιλήψεις και χωρίς το στίγμα του… παραστρατημένου αμαρτωλού ή στην χειρότερη εκδοχή... του βαριά αρρώστου που χρειάζεται άμεσα «θεραπεία».

Είδαμε νέα παιδιά αλλά και μεγαλύτερους που έχουν όρεξη για ζωή. Πρόσωπα χαμογελαστά, άνθρωπους ανοικτούς και πρόσχαρους, με διάθεση αυτοσαρκασμού.

Ένας απλός παρατηρητής θα διαπίστωνε ότι, παρά την κυρίαρχη αντίληψη, στις εκδηλώσεις της Πάτρας η πλειοψηφία των συμμετεχόντων ήταν κοπέλες, μια πλειοψηφία που ξεπερνούσε το 55-60%.

Παρόντα ήταν και πολλά ετερόφυλα ζευγάρια, άλλα από περιέργεια, αλλά συνειδητά, θέλοντας να εκφράσουν έμπρακτα την συμπαράστασή τους στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα.

Δεν έλειψαν δε και οι συμπολίτες μιας κάποιας ηλικίας οι οποίοι, είτε πήγαν στο μόλο της Αγίου Νικολάου απλά για να δουν και να σχολιάσουν την επόμενη μέρα στο καφενείο, είτε από πραγματικό ενδιαφέρον. Κι αυτό είναι σίγουρα μια ακόμα κατάκτηση για τη διοργάνωση.

Ξεχώρισε ένα ζευγάρι περίπου στα 65, που είχε πάει για να δει τα «κορίτσια», όπως χαρακτηριστικά έλεγε η κυρία. Και φυσικά εννοούσε τα κορίτσια που έκαναν το Drag Show (ήταν μια δροσερή νότα στο πάρτι που κέρδισε τις εντυπώσεις). Το ενδιαφέρον της κυρίας μάλιστα ήταν τόσο μεγάλο που συνεχώς ρωτούσε και ξαναρωτούσε πότε θα βγουν τα... κορίτσια και γιατί καθυστερούν τόσο.

Ξεχωριστή ήταν επίσης και η παρουσία ενός, σχετικά νεαρού ζευγαριού, το οποίο μαζί με το κοριτσάκι τους συμμετείχαν στο πάρτι του Σαββάτου, χόρεψαν και διασκέδασαν χωρίς ταμπού κι ενδοιασμούς.

Λίγο παρά δίπλα ένα ζευγάρι αγοριών φιλιόταν υπό τους ήχους της μουσικής, πιο κει δύο νεαρές κρατιούνταν χέρι-χέρι, παρά δίπλα αγόρια κυκλοφορούσαν με φουστάνια, λίγο πιο πέρα μια μεγάλη παρέα της κοινότητας χόρευε και συμπεριφερόταν ελεύθερα και χωρίς τίποτε από όλα αυτά να ενοχλεί, να ξενίζει, να δείχνει «χυδαίο», «ανώμαλο», «άρρωστο».

Σαν ξαφνικά η Πάτρα να είχε κάνει ένα άλμα στο μέλλον, σε έναν άλλο κόσμο όπου οι άνθρωποι δεν κρίνονται, δεν στιγματίζονται και δεν περιθωριοποιούνται εξαιτίας του σεξουαλικού τους προσανατολισμού.

Μπορεί μέχρι αυτό το αύριο να έγινε, με το 1ο Pride Patras, η μισή διαδρομή, όμως φαίνεται ότι το κομμάτι που έχει απομείνει είναι το πιο δύσκολο, το πιο κακοτράχαλο. Αυτή δε την πραγματικότητα δείχνουν να την συνειδητοποιούν και οι ίδιοι οι ΛΟΑΤΚΙ της πόλης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα δύο 20χρονα κορίτσια τα οποία ήταν εξαιρετικά διαχυτικά και χάρηκαν με την ψυχή τους το πάρτι όταν όμως βγήκαν από το μόλο της Αγ. Νικολάου άφησαν τα χέρια και σχολίασαν,, με παράπνο, ότι, δυστυχώς, μέσα στην πόλη δεν μπορούν ακόμα να εκφράζονται ελεύθερα…