Μόνιμο στέλεχος της Λυρικής Σκηνής, αναπόλησε με την αντιδήμαρχο Βίβιαν Σαμούρη τη θητεία του στο Δημοτικό Ωδείο Πατρών
Μεγάλος ενθουσιασμός και κοσμοπλημμύρα στο Ηρώδειο για την όπερα «Τουραντότ» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Πολλοί Πατρινοί -ατομικά ή ομαδικά- έσπευσαν να απολαύσουν αυτή την μεγαλοπρεπή υπερπαραγωγή, που απαίτησε διετία προετοιμασίας και επιβεβαίωσε τη «χρυσή εποχή» της εξωστρέφειας και των διεθνών stars. Ευχάριστη έκπληξη με τοπική διάσταση αποτέλεσε το εύρημα της έξοχης χορωδίας στις κερκίδες του Ηρωδείου, την οποία διηύθυνε ο συμπατριώτης μας Αγαθάγγελος Γεωργακάτος. Μάλιστα απέσπασε επί σκηνής καταιγιστικό χειροκρότημα ισάξιο των πρωταγωνιστών, κάτι που βέβαια σπανίζει!
Γενικότερα, η διάσημη όπερα του Πουτσίνι προσεγγίστηκε με νεοκλασική ματιά, δίχως αμφιλεγόμενους πειραματισμούς και νεωτερισμούς. Πρόκειται για το πιο ώριμο έργο του συνθέτη, το «κύκνειο άσμα» του, όπου η πλοκή διαθέτει περιπέτεια, αιματηρές εικόνες και λαική απόγνωση, πριν ο έρωτας κάνει το θαύμα του. Η σκληρή πριγκίπισσα Τουραντότ εμφανίζεται αργά, αλλά η τυραννική της σκιά σκεπάζει τα πάντα. Μετά την κακοποίηση και το βιασμό της γιαγιάς της, μισεί τους άνδρες και βασανίζει με αινίγματα τους υποψήφιους μνηστήρες της ώστε να καταλήγουν σε αποκεφαλισμό.
Η ιστορία εκτυλίσσεται στην αυτοκρατορική Κίνα και κατά τον ξακουστό σκηνοθέτη Αντρέι Σερμπάν έχει αναφορές στο προσφυγικό, το ρατσισμό αλλά και στο φεμινισμό. Η επιλογή του να μεταφέρει το «χορό» του δράματος στις κάτω κερκίδες, ντυμένο καθημερινά και ανάμεσα στους θεατές ήταν η καινοτομία που «έγραψε» και τόνισε την έντονη πολυφωνική διάσταση του έργου αλλά και τη δυναμική των αντιδράσεων του απλού κόσμου.
Θα λέγαμε άλλωστε πως πέραν της πασίγνωστης άριας «Nessun Dorma» από τον ερωτευμένο Κάλαφ στην αρχή της τρίτης πράξης, η απόλαυση προερχόταν από τη γενική ηχητική πανδαισία και όχι από σόλο στιγμές όπως συμβαίνει σε άλλες όπερες. Δικαίως θεωρείται ότι η Τοτραντότ, πέρα από τον εξωτισμό της (που διαθέτει και η Μαντάμα Μπατερφλάι) είναι το πλέον συμφωνικό μελόδραμα του Πουτσίνι στην κυριολεξία του όρου.
Επισημαίνουμε επίσης πως η παγκοσμίως αναγνωρισμένη Ελληνίδα σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι, είχε απλώσει το πατάρι πάνω από την ορχήστρα και παρουσίασε το μνημείο ως φυσικό κομμάτι του σκηνικού μιας αρχαίας πύλης παλατιού. Τα χειροποίητα ασιατικά κοστούμια, οι ζωγραφιστές μάσκες και οι ιπτάμενοι ξύλινοι διάδρομοι πλαισίωσαν πληθωρικά τις εξελίξεις. Πρωταγωνίστρια ήταν η Αμερικανίδα σοπράνο Λιζ Λίντστρομ, ενώ στον ρόλο του Καλάφ είδαμε τον Ιταλό τενόρο Ρικκάρντο Μάσσι. Επίσης Ιταλός ο διαπρεπής αρχιμουσικός της ορχήστρας Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι. Το κοινό επιφύλαξε πάντως θερμότατη υποδοχή στην Τσέλια Κοστέα, καθιερωμένη σοπράνο της Λυρικής, που απέδωσε μοναδικά το ρόλο της Λιου με το γλυκό ηχόχρωμα της φωνής της.
Hμασταν εκεί με την αντιδήμαρχο του Δήμου Πατρέων Βίβιαν Σαμούρη, η οποία συγκινήθηκε πολύ αντικρίζοντας καλλιτέχνες που υπηρέτησαν παλιότερα το Δημοτικό Ωδείο Πατρών. Στην είσοδο συνομίλησε με τον μουσικό Βιλέν Καραπετιάν που πλέον ανήκει στην Ορχήστρα της Λυρικής, ενώ στο φινάλε συζήτησε με τον Αγαθάγγελο Γεωργακάτο μνημονεύοντας αλλοτινές εποχές στην Πάτρα. «Ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος άφησε αναμφίβολα το στίγμα του στο Δημοτικό Ωδείο Πατρών. Η παρουσία του στο Ηρώδειο αποδεικνύει το status του σημαντικού δυναμικού που πέρασε από το ίδρυμα. Το ταλέντο του φανέρωνε βέβαια από τότε πως θα προοδεύσει και θα ανέβει ψηλά. Χαίρομαι πολύ για την επιτυχία του, ειδικά στην Τουραντότ μιλάμε για επίτευγμα» αναφέρει η κ. Σαμούρη.
Τέλος να επισημάνουμε ότι στην διεύθυνση της Παιδικής Χορωδίας της Λυρικής βρίσκουμε ακόμα ένα «δικό μας» όνομα: την Κωνσταντίνα Πιτσιάκου, η οποία έχει υπηρετήσει Δημοτικό Ωδείο Πατρών και ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.
*Ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος γεννήθηκε στην Κεφαλονιά αλλά ολοκλήρωσε τις μουσικές του σπουδές σε Πάτρα και Βουδαπέστη. Την περίοδο 2001/12 ως καθηγητής του Δημοτικού Ωδείου Πατρών δημιούργησε μια πρότυπη τάξη φωνητικής μουσικής ανάγνωσης χωρίς οργανική στήριξη, βασισμένη σε στοιχεία της μουσικοπαιδαγωγικής μεθόδου Κόνταλυ. Στην πόλη μας ήταν επίσης επικεφαλής της χορωδίας Μusica Nova (2000) και της επαγγελματικής Χορωδίας Δωματίου του Δημoτικού Ωδείου Πατρών, με την οποία πραγματοποίησε πρώτες εκτελέσεις έργων Ελλήνων και ξένων συνθετών. Το 2012, μετά από διεθνή διαγωνισμό, επιλέχθηκε για τη θέση του διευθυντή Χορωδίας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, με την οποία έχει παρουσιάσει περισσότερες από 240 παραστάσεις όπερας.
*Φωτογραφίες προσωπικού αρχείου από το βράδυ που πήγαμε (5/6) και fb Εθνικής Λυρικής Σκηνής (πρεμιέρα).
Βενέδικτος Αντύπας: Η πατρινή υπογραφή στο show «Haute Grecians» της Τζένης Μπαλατσινού
Θεατρικά βραβεία Tony: Οι πέρλες της Αμάλ και το μοναδικό Schiaparelli της Σάρα Πόλσον
Πειραιώς 260: Η τοξική αρρενωπότητα στο σατιρικό στόχαστρο της Ιώς Βουλγαράκη
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
