Την Πέμπτη στην Πάτρα Σιμόπουλος & Κριμιζής - Παρουσιάζεται το "Από τα Ψηλαλώνια στο Φεγγάρι"

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον συγκεντρώνει η εκδήλωση παρουσίασης του συναρπαστικού νέου βιβλίου του 76χρονου διακεκριμένου αστροφυσικού και επίτιμου διευθυντή του Ευγενίδειου Πλανηταρίου στην Αθήνα, Διονυσίου Σιμόπουλου που θα πραγματοποιηθεί στην Πάτρα την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019 μετά τις 19.00 στην αίθουσα του Επιμελητηρίου Αχαΐας στην Μιχαλακοπούλου (Ρήγα Φεραίου & Κολοκοτρώνη).

Ο Διονύσης Σιμόπουλος στις παρουσιάσεις του βιβλίου του «Από τα Ψηλαλώνια στο Φεγγάρι» που κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και ήδη φιγουράρει στη λίστα με τα ευπώλητα, έχει πάντα μαζί του, κάποιον αξιόλογο συνάδελφο του και γνώστη στα περί του Διαστήματος. Για παράδειγμα στην παρουσίαση στο Public Συντάγματος στην Αθήνα στις 2 Οκτωβρίου ένας εκ των ομιλητών ήταν ο Αδριανός Γολέμης, ιατρός των επανδρωμένων αποστολών του Ευρωπαϊκού Διαστημικού Οργανισμού (ESA).

Για την παρουσίαση στην Πάτρα που συνδιοργανώνει με το Μεταίχμιο το βιβλιοπωλείο Η Γωνιά του Βιβλίου της οικογένειας Παπαχρίστου, στο οποίο μάλιστα ο συγγραφέας κάνει και αναφορά στο βιβλίο του μιας & είναι από τα παλαιότερα των Πατρών, ένας εκ των ομιλητών θα είναι ο Δρ. Σταμάτιος Κριμιζής, ο οποίος για όσους τυχόν δεν τον γνωρίζουν, είναι ακαδημαϊκός- διαστημικός επιστήμονας με διακεκριμένη επαγγελματική σταδιοδρομία ως εκπαιδευτικός και πρωτοπόρος ερευνητής ενώ είχε συμμετάσχει και στα σπουδαιότερα διαστημικά προγράμματα των Η.Π.Α. και της NASA καθώς και της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας.

Στην εκδήλωση παρουσίασης στην Πάτρα εκτός του κ. Σιμόπουλου και του κ. Κριμιζή, θα μιλήσουν ο μαθηματικός Αθανάσιος Σπέντζας (παλιός αεροσκόπος με τον συγγραφέα στην Πάτρα), ο χημικός Δημήτρης Θεοδοσόπουλος και ο γνωστός Αθηναίος δημοσιογράφος Μάκης Προβατάς ενώ αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει η Μελιώ Κατσιφάρα.

Την επόμενη μέρα από την Πάτρα, στις 15 Νοεμβρίου 2019 ο κ. Σιμόπουλος θα μεταβεί για την παρουσίαση του βιβλίου του στην γειτονική Αμαλιάδα, στις 7:30 μ.μ., στο Λαζαράκειο Δημοτικό Μέγαρο (Φιλικής Εταιρείας 6).

Όπως ο ίδιος είπε σε συνέντευξη του στο thebest.gr, “το νέο μου βιβλίο «Από τα Ψηλαλώνια στο Φεγγάρι» εκδόθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση πενήντα ετών από την πρώτη επανδρωμένη προσεδάφιση του «Απόλλων 11» στην επιφάνεια της Σελήνης. Ο εκδότης του Μεταίχμιου Νώντας Παπαγεωργίου είχε τη φαεινή ιδέα να μπλέξω στην αφήγηση του βιβλίου και τις δικές μου προσωπικές εμπειρίες από εκείνη την περίοδο, αφού την εποχή εκείνη έγραφα διάφορα σχετικά άρθρα για μια αθηναϊκή εφημερίδα. Έτσι προέκυψε ένα σύνθετο βιβλίο όπου περιγράφεται η πορεία του ανθρώπου προς τα άστρα σε συνδυασμό με ορισμένους σταθμούς της προσωπικής και επαγγελματικής μου διαδρομής από την Πάτρα στην Αμερική οι οποίοι συνδέονται με τα διαστημικά γεγονότα εκείνης της εποχής”.

Ο κορυφαίος αστροφυσικός Διονύσης Π. Σιμόπουλος πραγματικά καθηλώνει τον αναγνώστη με την γεμάτη λεπτομέρειες και γεγονότα αφήγηση του. Εκτενείς είναι και οι αναφορές του στην Πάτρα του ’50 και των αρχών του ’60 όπου και έζησε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια. Στην Πάτρα, στο υπόγειο όπου στεγαζόταν η Αμερικάνικη Βιβλιοθήκη πρωτοανακάλυψε το φεγγάρι και το σύμπαν ενώ από το λιμάνι της Πάτρας πήρε και το πλοίο στις αρχές του ’60 για να ταξιδέψει στις ΗΠΑ, όπου και σπούδασε και εργάστηκε έως τις αρχές του ’70.

Με αφορμή λοιπόν τη συμπλήρωση πενήντα χρόνων από την πρώτη επανδρωμένη προσεδάφιση στην επιφάνεια της Σελήνης, ο αστροφυσικός και επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου μάς αφηγείται την πορεία μας προς τα άστρα και θυμάται σταθμούς της προσωπικής του διαδρομής, όταν στα τέλη του 1968 το Ελληνικό Προξενείο της Νέας Ορλεάνης τον ειδοποίησε ότι μία εφημερίδα στην Αθήνα ζητούσε κάποιον Έλληνα που ασχολούνταν με τη διάχυση της επιστήμης για να καλύψει δημοσιογραφικά τις διαστημικές αποστολές του προγράμματος Απόλλων.

Ο Διονύσης Σιμόπουλος έμελλε να είναι και ο μοναδικός διαπιστευμένος από την Ελλάδα και κάλυψε δημοσιογραφικά την συγκλονιστική, ιστορική στιγμή τον Ιούλιο του 1969 που ο άνθρωπος κατάφερνε κάτι το ανέφικτο έως τότε, να φτάσει στο Φεγγάρι με τον Νιλ Άρμστρονγκ να γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στην επιφάνεια της Σελήνης, του φυσικού αυτού δορυφόρου της γης. Μαζί του ήταν και ο Έντουιν ''Μπαζ'' Όλντριν, ο οποίος και τον συνόδεψε περίπου 20 λεπτά αργότερα πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης, ενώ ο τρίτος της διαστημικής αποστολής «Απόλλων 11» ήταν ο Μάικλ Κόλινς που οδήγησε το όχημα διακυβέρνησης Columbia σε σεληνιακή τροχιά.

Καθώς ολόκληρη η ανθρωπότητα παρακολουθούσε από την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο, ο πρώτος άνθρωπος ήταν έτοιμος να κατέβει και να περπατήσει πάνω στο παράξενο έδαφος της Σελήνης. Στην Ουάσιγκτον τα ρολόγια έδειχναν 4 λεπτά πριν από τις 11 το βράδυ της 20ής Ιουλίου 1969 και στην Αθήνα σχεδόν 5:00 το πρωί της άλλης μέρας.

Εκείνο το βράδυ, πάνω στη σκονισμένη επιφάνεια της Σελήνης, αποτυπώθηκε για πρώτη φορά ένα ανθρώπινο χνάρι που έγινε το σύμβολο «ενός τεράστιου άλματος για την ανθρωπότητα».

Η στιγμή εκείνη ήταν τόσο σπουδαία και σημαδιακή, που μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη στιγμή της δημιουργίας. Γιατί, όπως τόσο χαρακτηριστικά γράφτηκε τότε, «εκείνη η στιγμή ήταν ανώτερη και από την πρώτη χρήση της φωτιάς, και από την ανακάλυψη του τροχού, και από την εκμετάλλευση του αρότρου. Ήταν σπουδαιότερη από τα ταξίδια του Μάρκο Πόλο και του Κολόμβου, ανώτερη και από τη διάσπαση ακόμα του ατόμου».

Γιατί έκτοτε ο κόσμος μας και η ιστορία του δεν περιορίζονται σ’ έναν μονάχα πλανήτη. Γιατί ο κόσμος μας είναι πλέον ολόκληρο το Διάστημα, και η ιστορία μας είναι τόσο μεγάλη και ανοιχτή όσο ολόκληρο το Σύμπαν, όπως γράφει ο κ. Σιμόπουλος, ο οποίος και ήταν εκεί στο ακρωτήριο Κανάβεραλ όταν εκτοξεύθηκε ο πύραυλος - φορέας «Κρόνος 5» που μετέφερε το διαστημόπλοιο «Κολούμπια» και τη σεληνάκατο «Αετός». Στο ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριδα είχε συγκεντρωθεί πάνω από 1.000.000 κόσμου για να παρακολουθήσει την εκτόξευση, ενώ σε 700 εκατομμύρια υπολογίζονται όσοι «καρφώθηκαν» μπροστά στους δέκτες των τηλεοράσεων.

«Στις δύο πρώτες αποστολές (Apollo 9 και 10) που κάλυψα δημοσιογραφικά περιοριζόμουν για οικονομία στο να επισκεφτώ το Διαστημικό Κέντρο του Χιούστον και να στέλνω τις ανταποκρίσεις μου στην Αθήνα από εκεί. Τη νέα εκτόξευση του Apollo 11 από το Ακρωτήριο Κένεντι δεν ήμουν διατεθειμένος να τη χάσω. Στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι έφτασα την παραμονή της εκτόξευσης και προσπάθησα, για ευνόητους λόγους, να βρω κι άλλους Έλληνες δημοσιογράφους διαπιστευμένους να παρακολουθήσουν την ιστορική αυτή εκτόξευση. Δεν βρήκα όμως κανέναν επισήμως διαπιστευμένο δημοσιογράφο από τη χώρα μας εκτός εμού!», γράφει ο Διονύσης Σιμόπουλος.

Ο Διονύσης Π. Σιμόπουλος γεννήθηκε το 1943 στα Γιάννενα και μεγάλωσε στην Πάτρα. Σπούδασε Πολιτική Επικοινωνία και Αστροφυσική στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα των ΗΠΑ. Είναι επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, πολυβραβευμένος διεθνώς για τη συνεισφορά του στην αστρονομική εκπαίδευση. Το πλούσιο επιμορφωτικό του έργο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων 27 βιβλία, πάνω από 500 σενάρια επιμορφωτικών τηλεοπτικών εκπομπών και πάνω από 250 σενάρια πολυθεαμάτων πλανηταρίου.

Τέλος να σταθούμε στις αναφορές του στην Πάτρα (στα Ψηλαλώνια, στην κατηφόρα της Βότση που κατέβαινε πιτσιρικάς με το ποδήλατό του, στη Γωνιά του Βιβλίου που ήταν τότε στη Ρήγα Φεραίου, στην Αμερικάνικη Βιβλιοθήκη που λειτουργούσε το ’50 στην Πάτρα, στο λιμάνι απ’ όπου αναχώρησε με το υπερωκεάνειο για την Αμερική).

Όπως ο ίδιος είπε στη συνέντευξη του στο thebest.gr, «πράγματι η Πάτρα μου λείπει και μακάρι να μπορούσα να είμαι εκεί με τους ανθρώπους που μεγάλωσα σε καθημερινή βάση. Κι αυτή μου η λαχτάρα με οδήγησε στο να προσπαθήσω σ’ αυτό το βιβλίο να αναβιώσω και το άρωμα της Πάτρας της δεκαετίας του 1950. Όπως αναφέρω για παράδειγμα στο 3ο κεφάλαιο η αγάπη που έχω για το πάντρεμα Επιστήμης και Τέχνης δεν είναι κάτι το καινούργιο, αλλά ξεκίνησε εδώ και πάνω από μισόν αιώνα, ως έφηβος στην Πάτρα, στην πόλη που τότε μοσχοβολούσε από τα αρώματα που ανέδιδαν απλόχερα το αγιόκλημα, οι γαζίες και το γιασεμί. Την εποχή εκείνη, στα μέσα της δεκαετίας του 1950, η πρώτη μου επαφή με το Διάστημα έγινε σ’ ένα ημιυπόγειο, στο πάνω μέρος της πλατείας Όλγας.

Σ’ εκείνο τον μικροσκοπικό χώρο στεγάζονταν η Αμερικανική Βιβλιοθήκη που περιλάμβανε μια αρκετά εκτεταμένη συλλογή βιβλίων και περιοδικών μεταξύ των οποίων και το περιοδικό Collier’s. Το συγκεκριμένο μάλιστα περιοδικό, που δυστυχώς χρεοκόπησε γύρω στο 1957, περιλάμβανε εξαιρετικά εκλαϊκευμένα άρθρα των τελευταίων επιστημονικών και τεχνολογικών επιτευγμάτων, όπως επίσης και μερικά από τα καλύτερα διηγήματα των πιο γνωστών συγγραφέων της αμερικανικής λογοτεχνίας, μεταξύ των οποίων θυμάμαι ότι μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ο Kurt Vonnegut».

Επιμέλεια: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ