Μαριάννα Πολυχρονίδη: Έχω αγαπήσει την Πάτρα μέσα από τον Θάνο Μικρούτσικο

Σε λίγες μέρες θα βρεθείτε στην Πάτρα… πώς αισθάνεστε γι΄αυτό;

Αγαπώ αυτήν πόλη μέσα από κάποιους πολύ δικούς μου και αγαπημένους ανθρώπους…

Δε θεωρώ τυχαίο το γεγονός ότι ξεκινάμε από την Πάτρα. Αρχικά ο Θέμης Μουμουλίδης είναι πολύ στενά συνδεδεμένος με την Πάτρα αφού υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής και του ΔΗΠΕΘΕ αλλά και του φεστιβάλ, με επιτυχία από ότι ξέρω. Ήθελε, κατά κάποιον τρόπο, να ξεκινήσουμε από την Πάτρα.

Ένας άλλος σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου που έχει πολύ δυνατούς δεσμούς με την Πάτρα, γιατί κατάγεται από την πόλη, είναι ο Θάνος Μικρούτσικος. Ήμουν η τελευταία ερμηνεύτρια αφού  τα τραγούδια του τελευταίου δίσκου που έκανε, τα ερμήνευσα εγώ. Έχω αγαπήσει λοιπόν την Πάτρα και μέσα από τον Θάνο.

Έχετε ένα φανταστικό καλοκαιρινό θέατρο στο οποίο έρχομαι κι εγώ τα τελευταία χρόνια με τις παραστάσεις που συμμετέχω. Γνωρίζω ότι ο Απόλλωνας είναι ένα φανταστικό θέατρο στο οποίο όμως δεν έχω παίξει… και πραγματικά αισθάνομαι μεγάλη χαρά που θα παίξω τώρα, στο ξεκίνημα αυτής της μικρής χειμερινής περιοδείας. Ανυπομονώ..

Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Θέμη Μουμουλίδη; Είναι μακροχρόνια και μάλιστα αυτό που θα παρουσιάσετε, το έχει ετοιμάσει ειδικά για εσάς…

Η συνεργασία μας ξεκίνησε το 2012, με μία μεγάλη παραγωγή που έκανε στο θέατρο badminton και ήταν μία παράσταση με ιδιαίτερο βάρος… Ήταν το Μαουτχάουζεν του Ιάκωβου Καμπανέλη. Με κάλεσε επί της ουσίας να παίξω πρωταγωνιστικό γυναικείο ρόλο και σάστισα. Ήταν μεγάλο αυτό που μου εμπιστεύτηκε. Με είχε δει σε παραστάσεις στο παρελθόν… είναι ένας έμπειρος άνθρωπος σε αυτή τη δουλειά, βλέπει πράγματα που δε μπορούν όλοι να τα διακρίνουν.

Ταιριάξαμε πολύ στην αισθητική από την πρώτη μας συνεργασία και από τότε είναι ελάχιστες οι φορές που δεν έχω δουλέψει με το Θέμη. Έχει μία ποιητικότητα στον τρόπο που δημιουργεί παραστάσεις και αυτό με αφορά πάρα πολύ. Ήταν ένας άνθρωπος «από καλή πάστα» και δε συναντάς συχνά τέτοιους ανθρώπους σε αυτή δουλειά.  Δένεται με τους συνεργάτες του και δημιουργεί ουσιαστικές σχέσεις…

Μου έχει εμπιστευτεί πολύ ωραία πράγματα και πια μπορώ να πω ότι είμαστε φίλοι. Ήταν η αίτια που γνώρισα και τον Θάνο Μικρούτσικο… έγινε μέσα στην παράσταση του για τον Καββαδία…

Πώς προέκυψε αυτή η παράσταση που θα δούμε;

Μου πρότεινε να κάνουμε μία συναυλία και να διαλέξω κάποια τραγούδια που μου αρέσουν. Μετά είπαμε να βάλουμε και λίγα κείμενα και αποσπάσματα από θεατρικά έργα…  Τελικά μου έφερε κάποια στιγμή έναν φανταστικό μονόλογο. Μπορεί να σταθεί και χωρίς τα τραγούδια… έφτιαξε δηλαδή ένα έργο, το οποίο μάλιστα έχει μέσα και πολλά προσωπικά μου πράγματα.

Έχει μέσα ιστορίες από διάφορες αγάπες και έρωτες, και σε πολλές μορφές…που έφερα είτε εγώ είτε ο Θέμης…υπάρχουν και ιστορίες από την ιδιαίτερη μου πατρίδα, την Κρήτη και έτσι στήθηκε ένα ψηφιδωτό που μου δίνει μεγάλη χαρά και όχι μόνο. Είναι πολλά τα συναισθήματα που βιώνω και που μοιράζομαι με το κοινό κάθε βράδυ επί σκηνής.

Στο τέλος της παράστασης περιμένει κόσμος που δεν γνωρίζω και με βουρκωμένα μάτια μου λένε τι τους άγγιξε από αυτό που είδαν. Είναι ένα πράγμα προσωπικό και λεπτο-φτιαγμένο… που σε ακουμπάει εύστοχα και βαθιά στην ψυχή σου…

Τι θα δούμε επί σκηνής;

Μία γυναίκα να εισβάλει στο θέατρο σε έξαλλη κατάσταση… Ουρλιάζει στο τηλέφωνο πολύ άμεσα και καθημερινά…  Δυσκολεύτηκα σε αυτό…

Η ιστορία λοιπόν ξεκινάει από έναν χωρισμό… από εκεί και πέρα παρακολουθούμε όλη της τη διαδρομή μέχρι να βγει στο φως… και να αποφασίσει ότι θα πατήσει ξανά στα πόδια της…  Επικαλείται και διάφορες ιστορίες άλλων που ξέρουμε, και που δεν ξέρουμε.

‘Έχετε κοινά με αυτή τη γυναίκα;

Νομίζω ότι έχει με όλους μας… περνάει από τόσα πολλά στάδια, που δε γίνεται να μη ταυτιστείς μαζί της, τουλάχιστον σε μία στιγμή, σε ένα στάδιο.

Τι επιδιώκετε κάθε φορά από τη δουλειά σας;

Κινούμε σε δύο χώρους, της υποκριτικής και της μουσικής…. Αυτό μου δίνει μία μεγαλύτερη γκάμα επιλογών… αλλά έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Αυτό που αναζητώ είναι να υπάρχει χώρος όπου να μπορώ να εκφραστώ. Αυτό έχει να κάνει με το υλικό αλλά και με τους συνεργάτες. Μόνο μέσα από την επαφή και την αλληλεπίδραση μπορείς να προχωρήσεις και να βρεις το χώρο σου, ώστε να πεις αυτό που θες.

Ισορροπείτε μεταξύ υποκριτικής και μουσικής… πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι αυτό το μοίρασμα;

Θα ξεκινήσω από το δύσκολο… είναι ότι δεν αφιερώνεις όλο σου το χρόνο σε ένα από τα δύο πράγματα και αυτό φαίνεται πολύ αρνητικό για τους έξω… μπορεί να ακούσεις ότι έχασες μία θεατρική σεζόν γιατί έκανες συναυλίες ή το αντίστροφο… αυτό κατά καιρούς με έχει προβληματίσει και με έχει βάλει στη διαδικασία να σκεφτώ το ενδεχόμενο του να πρέπει να διαλέξω…

Ένα άλλο κακό είναι ότι μπαίνουν «ταμπέλες»… και μπορεί να μη σου προτείνουν θέατρο γιατί θεωρούν ότι πλέον έχεις επιλέξει το τραγούδι…

Από τη δική μου πλευρά όμως, τα πράγματα είναι μόνο εύκολα… δεν μπορώ να με φανταστώ στο ένα, χωρίς να υπάρχει το άλλο. Σε ένα live … το κάθε τραγούδι το αντιμετωπίζω σαν μια μικρή ιστορία…

Δεν μπορώ να τραγουδήσω ξεχνώντας ότι είμαι ηθοποιός…Από την άλλη, στο θέατρο μου αρέσει πάντα να χρησιμοποιώ τη φωνή μου σαν ένα ολόκληρο όργανο. Πάντα θα κάνω ζέσταμα, θα ψάξω για ακραίες περιοχές της φωνής μου … η σπουδή στο τραγούδι με έχει βοηθήσει πάρα πολύ στην υποκριτική.

Τέλος δεν μπορώ να απέχω από το ένα για πολύ καιρό γιατί μου λείπει. Έχω εναλλακτικές και μου αρέσει…

Ποια είναι τα άγχη που μπορεί να έχετε για τη δουλειά σας;

Είμαι στη γενιά που έπεσε στην καρδιά της κρίσης…η οποία χτύπησε πολύ τον δικό μας κλάδο γιατί είναι ένα είδος πολυτέλειας…

Το βιοποριστικό επομένως  είναι σίγουρα ένα άγχος. Έχω μάθει να διαχειρίζομαι κάποια πράγματα, συνειδητά επιλέγω συνεργάτες και όχι καταστάσεις, ρόλους…

Στο θέατρο και στη μουσική, υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει να ταλαιπωρούν άλλους κι εγώ αυτό δε θέλω να το αντέξω. Αυτό πολλές φορές έχει και κάποιο κόστος.  Το άγχος όμως είναι να καταφέρουμε να γίνει η δουλειά μας ξανά επάγγελμα και να ζούμε από αυτή αξιοπρεπώς.

Έχετε μετανιώσει για επιλογές σας;

Επειδή μεγαλώνοντας αλλάζω, που το θεωρώ ωραίο και λογικό, μπορεί κοιτώντας πίσω να βλέπω κάποια πράγματα που δε θα έκανα τώρα. Τότε όμως που τα έκανα, υπήρχε λόγος που τα έκανα.

Τι υπάρχει στα άμεσα σχέδια σας;

Θα φτιάξω ένα μικρό σχήμα και θα τραγουδήσω λίγο μόνη μου. Τώρα πια.

Το καλοκαίρι έκανα μία ταινία μικρού μήκους με μία σκηνοθέτιδα ελληνικής καταγωγής που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αμερική … το ταινιάκι αυτό το εξετάζει η επιτροπή των Όσκαρ για το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιο…. Είναι κάτι που συμβαίνει μακριά και το αισθάνομαι σαν όνειρο…

*Μια ωδή στην κωμωδία του έρωτα...

To musical δωματίου «Commedia d’ amore», μετά την επιτυχημένη πορεία του, επισκέπτεται την Πάτρα για 2 παραστάσεις στο Δημοτικό Θέατρο Απόλλων, το  Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2019, στις 21:00 το βράδυ. Οι παραστάσεις θα δοθούν σε συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας.

Πρόκειται για μια μουσική παράσταση, με πρωταγωνίστρια την ηθοποιό και ερμηνεύτρια Μαριάννα Πολυχρονίδη, σε μια από τις αρτιότερες ερμηνείες των τελευταίων χρόνων.

Μια «ανελέητη» κωμωδία ντυμένη με τραγούδια αγάπης, σε κείμενο και σκηνοθεσία του Θέμη Μουμουλίδη, ο οποίος έχει και διατελέσει καλλιτεχνικός διευθυντής στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας κατά το παρελθόν.

Κείμενο – σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης

Σκηνικός χώρος | βίντεο: Όλγα Μπρούμα

Κοστούμια: Νάσος Ντότσικας

Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος

Παραγωγή: 5η Εποχή Τέχνης

Πιάνο:  Γιάννης Τσόλκας

Ηλεκτρική κιθάρα: Δημήτρη Σινογιάννης

Ώρα έναρξης παραστάσεων: 21:00

Διάρκεια: 90 λεπτά.

Εισιτήρια: 15€ Κανονικό και 12€ Φοιτητικό, άνω των 65 & 10 €  Ανέργων, ΑΜΕΑ, Ομαδικά.

Προπώληση: Viva.gr και στο ταμείο του θεάτρου Απόλλων της Πάτρας

 τηλ : 2610 273613.