Ναπολέων Λαπαθιώτης: 75 χρόνια από τον τραγικό θάνατο ενός σπουδαίου ποιητή – Η σχέση του με την Αχαΐα

«Μόνος ήρθα, κάποιο βράδυ, μόνος πόνεσα για λίγο, μόνος έζησα του κάκου, - κι όπως ήρθα και θα φύγω».
Στίχοι από το ποίημα που δημοσιεύθηκε στο τεύχος της «Νέας Εστίας» το 1944 αναγγέλλοντας στην ουσία και την αυτοκτονία του με τίτλο «Αποχαιρετισμοί στη μουσική».

Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης ήταν γιος του στρατηγού και υπουργού Στρατιωτικών Λεωνίδα Λαπαθιώτη και της ανιψιάς του Χαρίλαου Τρικούπη: Βασιλικής. Γεννημένος μέσα σε αριστοκρατικό περιβάλλον, γαλουχήθηκε με εξαιρετική μόρφωση.

Στα γράμματα και στις τέχνες εμφανίζεται στις αρχές του προηγούμενου αιώνα με δημοσιεύσεις σε λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής με ποιήματα, θεατρικό έργο και πεζά κείμενα.  Έμαθε αρκετές γλώσσες, μουσική, ζωγραφική και πήρε το πτυχίο Νομικής.

Τα ποιήματά του αποπνέουν μελαγχολία, έντονο ρομαντισμό, ερωτισμό και συμβολισμό. Σπάνια επισκέπτεται μαζί με τον πατέρα του την περιοχή μας προκειμένου να δει το μεγάλο κτήμα της οικογένειας στα Μοιραίικα των Βραχναιίκων. Φαίνεται να μην συγκινείται από την πατρική περιουσία και ερχόμενος από την Αίγυπτο, εργαζόταν στην εκεί Ελληνική πρεσβεία, βυθίζεται όλο και πιο πολύ στον «τεχνητό παράδεισο» των ναρκωτικών.

Αποκαμωμένος οικονομικά και ψυχικά, επηρεασμένος από σημαντικά γεγονότα της εποχής όπως ο 2^ος παγκόσμιος πόλεμος, ο θάνατος της μητέρας του αλλά και ο εύθραυστος χαρακτήρας του τον οδηγούν στην αυτοκτονία τον Γενάρη του 1944.

Ως ένδειξη ελάχιστου φόρου τιμής προς ένα συγγραφέα, που έζησε και έγραψε κατά την διάρκεια μιας σημαντικής και κρίσιμης για την λογοτεχνική μας εξέλιξη οι Δήμοι Πατρέων και πρώην Βραχναιίκων έχουν χάρισε το όνομά του σε δρόμους της περιοχής.

Κείμενο του Θεοφάνη Σαγιά

πηγή φωτό: Συλλογή Κ. Καζάζη