Μερικές σκέψεις για το χρονίζον πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών

Λαμβανοντας ερεθισμα απο το αρθρο του εγκριτου δημοσιογραφου της εφημεριδας "Πελοποννησος" κου Δημ Αβραμιδη στο φυλλο της 24-9-14, στη σελιδα 2 "Λοξες ματιες" και με τιτλο "Μεταφορα μαθητων η ιστοριες
τρελλας" εχω να παρατηρησω τα εξης:

Στην πεμπτη παραγραφο αναφερει ""Ποιοι μαθητες δικαιουνται μεταφορας το καθοριζουν οι διευθυντες των σχολειων. Παει ο γονιος και κανει την αιτηση του, μαζευει τις αιτησεις ο διευθυντης, τις στελνει στη διευθυνση κι αυτη με τη σειρα της λεει το νουμερο στην περιφερεια. Δηλαδη αυτος που πληρωνει δεν σχετιζεται με το εργο για το οποιο πληρωνει. Ζητω η Ελλας και παμε παρακατω."

Αυτη ειναι μερικη αποκατασταση της αληθειας και αναφερομαι στο γεγονος οτι ολοι σχεδον οι αιρετοι περιφερειαρχες το 2011, οτε και ανελαβαν τα καθηκοντα τους, εριξαν το λιθο του αναθεματος στους πρωην
αιρετους νομαρχες. Κατι αντιστοιχο συνεβη και στη δικη μας περιφερεια.

Τα χρεη για τη μεταφορα των μαθητων που ηταν συσσωρευμενα, ηταν οφειλη του κρατους δηλ της κεντρικης εξουσιας, που οφειλε να τα εχει δωσει για την πληρωμη των αναδοχων του μεταφορικου εργου. Φωναζε τοτε η ΕΝΑΕ εις ωτα μη ακουοντων. Αρα ο ενας μυθος καταρριπτεται, σχετικα
με το ποιος οφειλε η ποιος διογκωνε το χρεος , την οφειλη.

Ο αλλος μυθος αφορα τη συμβαση. Και το λεω γιατι το επιχειρημα της μη πληρωμης το 2011 των οφειλων εκ μερους της αιρετης περιφερειας ηταν το οτι δεν υπηρχε συμβαση.

Τι ειχε συμβει; Κατα το τελευταιο σχολικο ετος της αιρετης
νομαρχιακης αυτοδιοικησης (2010-2011), οι υπηρεσιες ειχαν ολοκληρωσει εγκαιρα την ολη διαδικασια δηλ προκηρυξη διεθνους δημοσιου διαγωνισμου, ειχε κατακυρωθει στο μειοδοτη που ειχε αναδειχθει το υπεραστικο ΚΤΕΛ Αχαιας και ειχε στειλει τη σχετικη συμβαση πολυ πριν την εναρξη του σχολικου ετους (Σεπτεμβριος του 2010) στο Ελεγκτικο
Συνεδριο για τον προβλεπομενο προσυμβατικο ελεγχο.

Μετα ενα περιπου μηνα το ΕΣ ζητησε καποια επιπλεον δικαιολογητικα τα οποια και σταλθηκαν αμεσως. Προς το τελος του 2010 ομως το ΕΣ απαντησε οτι δεν εγκρινει τη συναψη της συμβασης, διοτι "ανακαλυψε" για πρωτη φορα μετα απο 15-20 χρονια υπογραφης των συμβασεων μεταφορας των μαθητων και χωρις καν να το εχει γνωστοποιησει η ζητησει με το αρχικο εγγραφο του,
οτι ελειπαν βεβαιωσεις των τοτε δημαρχων του νομου μας , οτι δηλ αδυνατουν οι Δημοι (στην αρμοδιοτητα των οποιων υπηγετο η μεταφορα των μαθητων) να εκτελεσουν το μεταφορικο εργο με ιδια μεταφορικα μεσα!!!!!

Τα σχολια περιττευουν.

Και τιθεται το ερωτημα καλοπροαιρετα παντα: μετα τεσσερα ετη τι συνεβη και δεν υπαρχει συμβαση;

Συμπερασματικα γιατι υπαρχουν πολλες παρα πολλες αλλες αναφορες που μπορει να γινουν και για τις οφειλες και ποιος ευθυνεται και για τις συμβασεις και για το μπαλακι της αρμοδιοτητας που αλλαζει συνεχως χερια απο Δημους σε Νομαρχιες και μετα στους καθολικους  τους διαδοχους  που ειναι οι αιρετες περιφερειες, στη συνεχεια παλι στους Δημους και μετα ξανα στις περιφερειες, το ζητημα ειναι οτι στη μεση ειναι οι μαθητες.

Η αληθεια ειναι οτι τα κοστη ειναι υπερογκα και εν μεσω
οικονομικης κρισης υπαρχει σοβαροτατο προβλημα πληρωμης. Το θεμα της αρμοδιοτητας και αυτου του ping-pong ειναι το δευτερο. Απαιτειται συνεννοηση των εμπλεκομενων για οριστικη λυση του προβληματος. Με
δεδομενα και προαπαιτουμενα που θα γινουν κοινα αποδεκτα. Αλλως το προβλημα θα παραμεινει , η ενταση με την εναρξη καθε σχολικης χρονιας θα διαιωνιζεται και φαινομενα οπως πχ το να υπαρχει διαφορετικη
τιμολογηση του χιλιομετρου σε νομους της ιδιας και της  αυτης περιφερειακης αυτοδιοικησης καλα θα κρατουν.

Για ολα τουτα που ανεφερα και πολλα ακομη που αφορουν μεγεθη και αριθμους υπαρχουν εγγραφα που τα αποδεικνυουν. Εκρινα φρονιμο να μην επεκταθω και κουρασω περισσοτερο.

Αυτα γιατι η ωρα ειναι ωρα ευθυνης και η αιρετοι οφειλουν να τη σεβονται. Αφορισμοι και αναθεματισμοι και φορτωμα ολων των ευθυνων στις πλατες των προηγουμενων εχουν κουρασει αρκετα και ουτε μπορουν να πεισουν. Τα προβληματα θελουν λυσεις μεσα στο συγχρονο πολιτικο και
κοινωνικοοικονομικο γιγνεσθαι και οχι μεμψιμοιριες. Και ειναι γνωστο τοις πασι οτι ολοι κρινονται εκ του αποτελεσματος.