Ο Μιθριδατισμός των Πατρών και η ευθύνη μας να αμυνθούμε

Αθηναίος, που βρέθηκε στην Πάτρα στις αρχές του μήνα για την Γενική Συνέλευση των Επιμελητηρίων, δεν πίστευε στα αυτιά του όταν άκουσε τον εκεί χαιρετισμό του Δημάρχου Πατρέων.

«Πως είναι δυνατόν να μιλάει στους εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου με τόσο απαξιωτικό τρόπο;» αναρωτήθηκε το ίδιο βράδυ, σε παρέα Πατρινών. Βάλθηκαν όλοι να του εξηγούν τι ζούμε στην πόλη εδώ και ένδεκα χρόνια, αλλά αντί να ηρεμήσει, θύμωνε περισσότερο ο εξ Αθηνών ορμώμενος καλεσμένος. «Δεν είναι δυνατόν να φέρεται με τέτοια απρέπεια, οικοδεσπότης άνθρωπος» έλεγε, ξανά και ξανά.

Γύρισαν στο μυαλό μου όλα αυτά που κάποτε μας εντυπωσίαζαν ως φρέσκους στο αυτοδιοικητικό τοπίο, σε σημείο που αποφασίζαμε να τα σχολιάζουμε έντονα και δημόσια: ομιλίες σε εορτασμούς με γλώσσα τοξικότητας και μιζέριας, ιδεοληπτικές κορώνες στο Δημοτικό Συμβούλιο που είτε ανιστόρητες είναι είτε παράλογες, εκπροσώπηση στα συνέδρια της ΚΕΔΕ με ρητορική κόμματος κι όχι με τη γλώσσα της πόλης. Ανακάλεσα στη μνήμη κι εκείνον τον χαιρετισμό στο ιδρυτικό μας συνέδριο που δεν ήταν «υποδοχή» στα της πόλης, «βρισίδι» κανονικό ήταν στα μούτρα μας.

Ο επισκέπτης ωρυόταν. Κι όσο κάποιοι προσπαθούσαν να του δικαιολογήσουν τη φρασεολογία και τη συμπεριφορά, τόσο περισσότερο εκνευριζόταν. «Ήταν εκτός τόπου και χρόνου ο δήμαρχός σας, δεν μπορεί αυτές οι απόψεις να εκφράζονται ως θέση της Πάτρας που έχουμε στο μυαλό μας, “απρέπεια μεγατόνων” να υποδέχεσαι με τέτοια λόγια τους εκπροσώπους των Επιμελητηρίων από όλη την Ελλάδα, ούτε αυτόν που τον προσκάλεσε δεν σεβάστηκε» και άλλα παρόμοια.

Θυμήθηκα τα σχόλια που κάναμε όταν ο δήμαρχος δεν ήρθε να καλωσορίσει στην Πάτρα τους εκπροσώπους είκοσι δήμων της χώρας που τους φιλοξενήσαμε, ως σπιράλ, στην Πάτρα στο πλαίσιο της «Συνάντησης Δημάρχων» τον Οκτώβριο του 2022. Σκέφτηκα πως εκείνη η απουσία ίσως να ήταν τελικά καλύτερη απ’ το να ερχόταν. Ήρθαν στη σκέψη κι άλλες αστοχίες. Και ασέβειες και ύβρεις και προσωπικές προσβολές. Κι αυτή η γλώσσα η διχαστική, που εκφέρεται στην πόλη από το 2014 από τα χείλη του πρώτου δημότη –και ως αντίλαλος κατόπιν κι από άλλους.

Προχτές μίλησα πάλι στο τηλέφωνο με τον έκπληκτο Αθηναίο φίλο. Δέκα μέρες μετά δεν έχει ακόμα ηρεμήσει, δεν έχει συμβιβαστεί με το συμβάν, «ούτε και θα συμβιβαστώ ποτέ» μου είπε, «μου είναι αδιανόητο και απορώ πως το ανέχεστε τέτοιο ακραίο φαινόμενο στην Πάτρα». Μόνο σε Μιθριδατισμό, είπε, πως μπορεί να το αποδώσει. Και έχει δίκιο.

Ο όρος οφείλεται στον βασιλιά του Πόντου, Μιθριδάτη. Σημαίνει την σταδιακή απόκτηση ανοσίας. Και είναι αυτό ακριβώς που έχουμε υποστεί από όταν η Λαϊκή Συσπείρωση διοικεί τον δήμο και κατ’ επέκταση την πόλη. Αναχρονιστικές ιδεολογίες, παραληρήματα ανεδαφικά, λεξιλόγιο βαρύ και μισαλλόδοξο, τα έχουμε όλα συνηθίσει λόγω της εσκεμμένης επανάληψης στον τοπικό δημοτικό λόγο. Φρικτά συμβάντα τα αποδεχόμαστε ως φυσιολογικά. Ευτυχώς που έρχονται οι απ’ έξω να μας θυμίζουν πως όλα αυτά είναι ξένα. Ξένα προς την εποχή, ξένα για τον δημόσιο διάλογο, εντελώς ξένα στην κουλτούρα αυτής της πόλης που κάποιοι επιχειρούν να την αλλοιώσουν –και την κουλτούρα και την πόλη. Είναι ευθύνη μας να αμυνθούμε.