«Ελλάδα έχεις ταλέντο!»

«Όσοι έχουν ασκήσει πολλά χρόνια διοίκηση και έχουν ευρύτερες παραστάσεις για τον πρακτικό σχεδιασμό που συνοδεύει τη δημιουργία ανταγωνιστικών οικονομιών, έχουν λόγους να πιστεύουν ότι, η χώρα θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά και να συναντηθεί επιτέλους με τη «φυσική της κλίση» σε σύντομο χρόνο. Το κεντρικό επιχείρημά τους είναι ότι, στην ουσία την ίδια στιγμή που οι υπόλοιποι έχουν φτάσει σε μεγάλο βαθμό στο όριο των δυνατοτήτων τους εμείς δεν τις έχουμε ανιχνεύσει καν. Αρκεί να αποφασίσουμε να μάθουμε  «τι είναι αυτό που μπορούμε να κάνουμε καλά».

Αυτό το εθνικό σχέδιο, το  οποίο όπως και αν εξελιχθούν τα πράγματα στην ευρωπαϊκή οικογένεια, θα είναι ο κεντρικός οδηγός για τη θέση μας στον νέο καταμερισμό εργασίας που αναμένεται να προκύψει όταν ολοκληρωθεί το «ανακάτεμα της τράπουλας» που προκαλεί η κρίση, έχει στον πυρήνα του τη στοχευμένη γνώση. Τη γνώση που δεν παράγεται μόνο με γνώμονα τον ατομικό σχεδιασμό ή το παιγνίδι εξουσίας μέσα στον κόσμο των «ειδημόνων», αλλά υπηρετεί τη συλλογική φιλοδοξία μιας κοινωνίας που συνεργάζεται για την ευημερία της πλειονότητας των ανθρώπων της.

Είναι λοιπόν σαφές ότι η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και κυρίως τα Περιφερειακά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, καλούνται να διαδραματίσουν ένα τελείως νέο ρόλο. Με δεδομένο ότι όλα τα σύγχρονα μοντέλα ανάπτυξης επικεντρώνουν στις τοπικές οικονομίες, το στοίχημα της παραγωγής ανταγωνιστικότερων προϊόντων και υπηρεσιών είναι απολύτως συνδεδεμένο με το αν και κατά πόσο η έρευνα και η καινοτομία θα μπορέσει να συνδεθεί ευθέως με την πραγματική οικονομία.

Αυτή η σύνδεση που, αν και επιχειρείται συνεχώς δεν έχει προς το παρόν ευοδωθεί,  ίσως απαιτεί να ξανασκεφτούμε τους όρους της σχέσης που συνδέει ΑΕΙ και ΑΤΕΙ με τις κρατικές πηγές χρηματοδότησης. Να την ξανασκεφτούμε με τρόπο ώστε να ισχυροποιείται και να νοηματοδοτείται προς την σωστή κατεύθυνση ο δημόσιος χαρακτήρα τους. Αφενός, διευρύνοντας τον αναπτυξιακό τους ρόλο, ώστε να μη φέρνουν στις τοπικές κοινωνίες ένα στατικό και πλήρως εξαρτημένο εισόδημα - ακόμη και από ένα νόμο που μπορεί να αλλάξει την έδρα ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος - αλλά να τις στηρίζουν ώστε να παράγουν εισόδημα με δυναμικό τρόπο, άμεσα συνδεδεμένο με τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα. Αφετέρου αναδεικνύοντας τον παιδευτικό τους ρόλο, διαχέοντας όχι μόνο γνώση, αλλά και μια κουλτούρα άμιλλας, μια νοοτροπία αριστείας σε όλη την κοινωνία. Τη νοοτροπία που χρειάζεται ώστε να μπορούμε να παράγουμε λύσεις, αντί να ανακυκλώνουμε προβλήματα.

Μια τέτοια αλλαγή που θα αναδεικνύει μια «Ελλάδα που έχει ταλέντο» ίσως να είναι η μεγάλη μεταρρύθμιση που χρειαζόμαστε σήμερα. Και το ταλέντο δύσκολα μπορεί κανείς να το αγνοήσει».

* η κ. Πηνελόπη Παναγιωτοπούλου είναι γραμματέας του Τομέα Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ν.Δ και υποψήφια Βουλευτής Αχαΐας