Για όλους και για όλα ο Ναουσαίος επιθετικός στην εφ.Πατρίς
Η φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν γνώριμη παρότι τα χρόνια έχουν περάσει. Η συγκίνηση στη συνομιλία έκδηλη… Η συζήτηση με τον Νίκο Κυζερίδη ήταν ένα νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν, στα χρόνια που ο Πανηλειακός πρωταγωνιστούσε το ελληνικό ποδόσφαιρο και ο Ναουσαίος μεσοεπιθετικός καταξιωνόταν στη συνείδηση των ελλήνων φιλάθλων.
Αναπόφευκτα ξεκινήσαμε από τη δύσκολη μάχη που δίνει με την επάρατη νόσο.
«Είμαι στο στάδιο της θεραπείας. Έχω κάνει χημειοθεραπείες, βιοψίες, ακτινοβολίες, είμαι σε επικοινωνία με τον γιατρό, ενώ πλησιάζουν οι μέρες για το μεγάλο κοντρόλ που έχω» αναφέρει χαρακτηριστικά στην εφ.Πατρίς και επισημαίνει πόσο δύσκολη είναι η διαχείριση μιας τέτοιας ασθένειας, αφού απαιτεί μεγάλα ψυχολογικά αποθέματα.
«Εύχομαι ποτέ κανένας να μη ζήσει τέτοιο πράγμα. Δεν υπάρχει ούτε στο χειρότερο εφιάλτη. Ο γιατρός μου έχει πει να γελάω και να σκέφτομαι ευχάριστα. Είναι μια ασθένεια που έχει να κάνει πάρα πολύ με την ψυχολογία.
Με στηρίζουν πάρα πολύ η σύζυγός μου και τα παιδιά μου. Προσπαθώ όσο μπορώ με τη βοήθεια του Θεού και την αγάπη του κόσμου».
Η ασθένεια του Νίκου Κυζερίδη διαγνώστηκε από Έλληνα γιατρό πριν από δύο χρόνια. Ο καρκίνος στους λεμφαδένες είναι σπάνιας μορφής και επιθετικός, όπως αναφέρει ο 44χρονος Νίκος, ενώ δεν μπορεί να γίνει επέμβαση.
Ανεβήκαμε νοερά στη μηχανή του χρόνου και σταματήσαμε στο 1995, τότε που ο Πανηλειακός είχε ξεκινήσει να γράφει τη δική του ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Νίκος Κυζερίδης ήρθε ως φέρελπις και κατάφερε σύντομα να γίνει αρχηγός της ομάδας και να εξελιχθεί σε υψηλού επιπέδου ποδοσφαιριστή.
«Στον Πανηλειακό ήρθα το 1995 το καλοκαίρι ως ένα ταλέντο από τη Νάουσα. Στον Πανηλειακό καταξιώθηκα γιατί παίξαμε με πολύ καλούς ποδοσφαιριστές, είχαμε αξιόλογους προπονητές, έναν σπουδαίο πρόεδρο και πραγματοποιήσαμε σπουδαίες εμφανίσεις με ελκυστικό ποδόσφαιρο.
Δεν ξεχνώ ότι έπαιξα στη Εθνική ως παίκτης του Πανηλειακού, τον Μάρτιο του 1998», υπενθυμίζει και στέκεται στην αλησμόνητη αγάπη του κόσμου: «Η αγάπη του κόσμου δεν περιγράφεται.
Ήμουν ένα παιδί από τη βόρεια Ελλάδα που ήρθε στην Πελοπόννησο και συνάντησε πολύ καλές συνθήκες στον Πύργο και στον Πανηλειακό, με αξιόλογους ποδοσφαιριστές και προπονητές, και η εμπειρία μου θα μου μείνει αξέχαστη.
Ο Νίκος ανασύρει αρκετές λεπτομέρειες από την αγωνιστική καθημερινότητα και εξηγεί το μυστικό της επιτυχίας του Πανηλειακού.
«Παίξαμε αρκετά χρόνια στην Α’ Εθνική και κάναμε καλά πρωταθλήματα, σε μια εποχή που υπήρχαν εξίσου ισχυρές ομάδες, με έμπειρους παίκτες και πολλά ταλέντα, κάτι που κατά τη γνώμη μου σήμερα σπανίζει.
Ο ανταγωνισμός ήταν πολύ υψηλός. Το μοντέλο που υιοθέτησε ο Πανηλειακός θύμισε πολύ αυτό της Νάουσας, με τη διαφορά ότι ο Πανηλειακός είχε πάρα πολύ κόσμο, είχε πρόεδρο έναν επιχειρηματία όπως ο κ.Σταυρόπουλος, που ήταν ό,τι καλύτερο, και στο να σε στηρίξει ως παίκτη και στο να βοηθήσει την ομάδα.
Οικονομικά –και όχι μόνο- θεωρώ ότι εκείνη την εποχή ήταν ο καλύτερος πρόεδρος στο ελληνικό ποδόσφαιρο» αφηγείται ο Νίκος.
Η συζήτηση υπερβαίνει τον αγωνιστικό χώρο και μεταφέρεται στη όμορφη καθημερινότητα εκείνης της εποχής, τότε που «ήμασταν μια οικογένεια, μια παρέα όλοι».
Ο Νίκος Κυζερίδης θυμάται ακόμα και σήμερα αρκετές λεπτομέρειες από τη ζωή του στον Πύργο.
«Εμενα κοντά στον σταθμό του ΟΣΕ, σπιτονοικοκύρης μου ήταν ο κ.Λαμπρόπουλος με τα φωτιστικά, ένας θαυμάσιος άνθρωπος, ο γιος του σήμερα είναι διαιτητής (σ.σ. ο Μάριος Λαμπρόπουλος).
Τον θυμάμαι παιδάκι όταν ήμουν εκεί τότε. Έχω πολύ καλές αναμνήσεις από τους ανθρώπους στον Πύργο, από παλιούς δημοσιογράφους μέχρι απλούς πολίτες, ενώ έγινα και κουμπάρος με τον Πέτρο (σ.σ. Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς) που παντρεύτηκε την Έλενα.
Θυμάμαι τις οικογενειακές εξόδους για φαγητό στην πλατεία, τις βόλτες στο λιμάνι του Κατακόλου… ήταν χρόνια δεμένα, αγαπημένα, τελείως διαφορετικές εποχές».
Ο Νίκος Κυζερίδης θυμήθηκε και τον πιτσιρικά που του έδωσε τη φανέλα του πριν από 17 χρόνια, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες τη δώρισε στο Charityidols για δημοπρασία.
«Είναι πολύ συγκινητικό. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι όλοι μου ζητούσαν τη φανέλα μετά τον αγώνα, αλλά μου έκανε εντύπωση το μικρό παιδί που με αθώο βλέμμα μου είπε “σαςε παρακαλώ, θέλω τη φανέλα σας” και με συγκίνησε, γιατί στα μάτια του έβλεπα τον εαυτό μου μικρότερο όταν ήμουν κι εγώ στο γήπεδο και ήθελα κάτι ανάλογο. Έτσι με πολλή χαρά και αγάπη του την έδωσα».
Ο Νίκος Κυζερίδης εξέφρασε τη θλίψη του για την απουσία του Πανηλειακού από τον ποδοσφαιρικό χάρτη, λέγοντας ότι «είναι λυπηρό για τον Πύργο και την Ηλεία. Δεν το αξίζει ούτε η πόλη ούτε ο κόσμος.
Είναι κρίμα να μην υπάρχει η ομάδα, γιατί είναι πολύ βαριά η φανέλα της, τη φόρεσαν σπουδαίοι παίκτες και η ιστορία της είναι σπουδαία. Σίγουρα οι εποχές είναι δύσκολες, αλλά ελπίζω να ξαναδούμε εικόνες με 12.000 κόσμο στο Στάδιο του Πύργου και την ολόκληρη την πόλη να κινείται στον ρυθμό του Πανηλειακού όλη την εβδομάδα και να μονοπωλεί τις συζητήσεις στα στέκια και στα μαγαζιά».
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνομιλία μας, ο Νίκος σχολίασε το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, αναρωτώμενος «πώς είναι δυνατόν να γεννήθηκε άνθρωπος που να εγκληματεί και να σκοτώνει. Δεν υπάρχει δημοκρατία και ζωή με φόβο και τρόμο».
Για το φινάλε, ευχαρίστησε ξανά τον κόσμο για το τεράστιο κύμα συμπαράστασης με άπειρα μηνύματα και τηλεφωνήματα, αναφέροντας πως «μου μοιάζε σαν παραμύθι.
Ειμαι πολύ ευτυχισμένος και εγώ και η οικογένειά μου που οι συμπατριώτες μου με στηρίζουν με τέτοια θέρμη και μου δίνουν δύναμη για να παλεύω. Να πεις σε όλους στον Πύργο ότι οι αναμνήσεις μου από την πόλη είναι ανεξίτηλες και η αγάπη τους μου δίνει κουράγιο…»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
