Ανοικτά καταστήματα τις Κυριακές; Η απάντηση θα δοθεί από τη ζωή και την εξέλιξη της

Όλη αυτή η φασαρία για το αν τα καταστήματα πρέπει να λειτουργούν ή όχι και τις Κυριακές είναι υποκριτική, πέραν του ότι είναι πια ξεπερασμένη από την εποχή της.

Είναι υποκριτική γιατί δεν αφορά το σύνολο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των απασχολούμενων σʼ αυτές, καθώς χιλιάδες δραστηριοποιούνται εξ αντικειμένου (και) τις Κυριακές, όπως τα καταστήματα εστίασης και αναψυχής και ο χώρος του θεάματος.

Είναι, όμως, και ξεπερασμένη από την εποχή της, καθώς όλο και περισσότεροι, κυρίως νέοι άνθρωποι, γυρίζουν την πλάτη τους στο παραδοσιακό εμπόριο κάνοντας τις αγορές τους πλέον μέσω του Διαδικτύου, οποιαδήποτε ημέρα και οποιαδήποτε χρονική στιγμή της ημέρας.

Σε γενικές γραμμές, πάντως, (και αν βγάλουμε από τη συζήτηση τις Κυριακές) οι μέρες και οι ώρες λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων είναι πλέον σε λάθος βάση και δεν συνάδουν με τα μέτρα και τις απαιτήσεις της εποχής. Έχουν μείνει στη λογική και στον τρόπο ζωής των δεκαετιών του περασμένου αιώνα.

Με άλλα λόγια, ο εμπορικός κόσμος δεν έπραξε τίποτα για να αναπροσαρμόσει το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων στα δεδομένα του 21ου αιώνα, αφήνοντας τα να ανοίγουν και να κλείνουν, όπως συνέβαινε στη δεκαετία του 1950.
Κάπως έτσι, σήμερα, το κάρο βρίσκεται μπροστά από το άλογο.

Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι η Κυριακή είναι ιερή και απαραβίαστη, δεν υπακούει σε καμία λογική το κλείσιμο των καταστημάτων απογεύματα (Δευτέρα, Τετάρτη) και το άνοιγμα τους, πάντα, τα πρωινά. Η αγορά θα έπρεπε να προσαρμόζεται στις ανάγκες και στον τρόπο ζωής των καταναλωτών, και όχι να συμβαίνει το αντίθετο.

Κανείς άνδρας (ακόμη κι αν δεν εργάζεται) δεν θα πάει να ψωνίσει παντελόνι στις 9 ή στις 10 το πρωί και καμία γυναίκα δεν θα επιλέξει αυτές τις ώρες για να ψωνίσει τα καλλυντικά της.

Πέραν αυτού, τα ψώνια (το shopping, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται) είναι και μια  χαλαρωτική διαδικασία, που σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα, εξ ου και συνδέεται και με ψυχοθεραπευτικούς λόγους.

Όσο για το επιχείρημα ότι αναγκαία συνθήκη για να κινηθεί η αγορά και να ψωνίσει ο κόσμος είναι να έχει την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα, τουτέστιν να έχει λεφτά, είναι εν μέρει ορθό, ωστόσο παραβλέπει το αίσθημα της παρόρμησης του καταναλωτή, ιδίως της γυναίκας.

Και είναι σʼ αυτό το αίσθημα της παρόρμησης του καταναλωτή που ποντάρει και ο εμπορικός κόσμος, διοργανώνοντας την εορταστική περίοδο happenings στα κέντρα των πόλεων.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, εκείνο που δεν αντιλαμβάνονται στον Εμπορικό Σύλλογο της Πάτρας (και όχι μόνο σʼ αυτόν) είναι ότι καμία υπουργική απόφαση δεν μπορεί να επιβάλει τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, όπως και καμία σφυρίχτρα δεν μπορεί να την αποτρέψει.

Να λειτουργούν, λοιπόν, ή όχι τα εμπορικά καταστήματα και τις Κυριακές; Αργά ή γρήγορα, την απάντηση και σʼ αυτό το ερώτημα θα τη δώσει η ζωή και η εξέλιξη της.