Για να μπορούμε… να κοιτάζουμε τον κόσμο στα μάτια!

Η στεγνή λογιστική μπορεί να δημιουργήσει περαιτέρω προβλήματα στο φιλόδοξο κυβερνητικό πρόγραμμα. Ο Πρωθυπουργός με την σωστή διπλωματική του πολιτική κατάφερε να θέσει την χώρα ξανά, αλλά θετικά αυτή την φορά, στο προσκήνιο των πολιτικών εξελίξεων της Ευρώπης. Χάρη στον Αντώνη Σαμαρά, η Κυβέρνηση με μόλις έξι μήνες θητείας, ανέτρεψε τα στατιστικά και τώρα όλοι μιλούν για την Ελλάδα, ως το τέλειο παράδειγμα δημοσιονομικής προσαρμογής χώρας εν καιρώ κρίσης.

Χωρίς βέβαια τις μεγάλες θυσίες του Ελληνικού λαού δεν θα είχε επιτευχθεί τίποτα. Επίσης, για πρώτη φορά φέτος ελπίζουμε αυτές οι θυσίες τόσων ετών, να δημιουργήσουν θετική προσδοκία στην ίδια την κοινωνία. Το θέμα όμως ποιο είναι; Τώρα που έχουμε πετύχει τουλάχιστον μία προσαρμογή υπολογίσιμη, πρέπει να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του κόσμου για μία ανάσα. Μια ανάσα που δεν πρόκειται να έρθει από την τυφλή τεχνοκρατική δουλειά λογιστών που δεν έχουν καμία επικοινωνία με τον απλό λαό. Εάν δεν αφουγκρασθούν καθημερινά τον πολίτη, ποτέ δεν θα καταλάβουν πόσο πολύ πιεσμένα είναι τα νοικοκυριά σήμερα και πως καταφέρνουν να επιβιώνουν.

Η κατάσταση στην μικροοικονομία είναι τόσο δύσκολη, που μόνο με δραστικές παρεμβάσεις μπορεί να απαλυνθεί η οικονομική καταπόνηση της κάθε οικογένειας. Χρειάζεται πολιτική παρέμβαση αυτή την στιγμή και όχι τεχνοκρατική πρακτική. Ο τεχνοκρατισμός ας παραμείνει για την Ευρώπη και το διεθνές επίπεδο, εδώ έχουμε ανάγκη από μία πραγματική κοινωνική πολιτική που έχει επίκεντρο τον άνθρωπο.

Βεβαίως όσο  οι συνθήκες πλέον το επιτρέπουν. Οφείλουμε όμως, όλοι να αντιληφθούμε ότι η φοροδοτική δυνατότητα της μικρομεσαίας τάξης έχει εξαντληθεί. Η πρακτική, επιβάλω φόρους – εισπράττω φόρους δεν ισχύει πια. Αυτό μπορούμε να το κατανοήσουμε από το τεράστιο βεβαιωμένο ποσό ανείσπρακτων ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Ας δράσουμε επιτέλους με τέτοιο τρόπο ώστε το οικοδόμημα που κατάφερε να χτίσει με τόσο αγώνα ο Πρωθυπουργός, να λάβει στέρεες βάσεις και να μην διατρέχει το κίνδυνο της λαϊκής αγανάκτησης. Χωρίς να έχουμε σύμμαχο την κοινωνία, το αποτέλεσμα δεν θα είναι το προσδοκώμενο. Ο κόσμος έχει ανάγκη να νιώσει πως οι πολιτικές έχουν επίκεντρο όχι μόνο την διάσωση της κρατικής μηχανής αλλά και την δική του.

Έτσι θα αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την τυφλή βία, η οποία ήδη γεννήθηκε και τους άκρατους λαϊκισμούς, εκείνων που επιβουλεύονται την ίδια την δημοκρατία. Όμως για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να αντέξουν τα λαϊκά στρώματα, τα οποία υπερέβησαν τα όριά τους. Αυτό λοιπόν είναι το στοίχημα, το οποίο πρέπει να κερδίσουμε οι Έλληνες και η Ελλάδα μας!