Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Τέμπη
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΣΙΝΕΜΑ

/

Μπριζίτ Μπαρντό: Ένα ίνδαλμα που το όνομα της έγινε έως και τραγούδι

Μπριζίτ Μπαρντό: Ένα ίνδαλμα που το όνομ...
Μαρτάτος Tάκης

Προσπάθησε να την πάρουν και ως σοβαρή ηθοποιό ενώ το '73 μετά από 48 ταινίες και την αποτυχία του φιλμ "If Don Juan Were a Woman" άφησε το σινεμά

Ότι και να πεις & να γράψεις για την θρυλική Μπριζίτ Μπαρντό, την εθνική σταρ των Γάλλων, είναι λίγο. Ο θάνατος της στις 28 Δεκεμβρίου 2025 λίγο πριν φύγει αυτός ο χρόνος, στα 91 της (ήταν γεννημένη στις 28/9/1934) σκόρπισε θλίψη και συγκίνηση στους σινεφίλ και όχι μόνο διότι η Μπαρντό παρότι είχε εγκαταλείψει το σινεμά εδώ και πάνω από πενήντα χρόνια, ήταν ένα φαινόμενο, μία σταρ τεράστιου βεληνεκούς, κάτι ανάλογο της Μέριλιν Μονρόε, του Μάρλον Μπράντο, της Ελίζαμπεθ Τέιλορ.

Στην Πάτρα υπάρχει κατάστημα εστίασης με το επώνυμο της, ενώ κάθε καρναβάλι ακούγεται ένα χαρακτηριστικό, χορευτικό κομμάτι που ο στίχος στο ρεφρέν έχει το περίφημο όνομα της. Η "Μπε Μπε" του Γαλλικού σινεμά που αναδείχθηκε νεότατη μέσα από το γεμάτο αισθησιασμό φιλμ του τότε άνδρα της, σκηνοθέτη Ροζέ Βαντίμ-Roger Vadim, "Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα-"Et Dieu... créa la femme" το 1956, προξένησε τότε παροξυσμό. Έφερε μία πραγματική επανάσταση. Συνδύαζε την αθωότητα με την απροκάλυπτη σεξουαλικότητα και σαγήνη. Μεταβλήθηκε σε ένα φαινόμενο επηρεάζοντας πολλές άλλες ηθοποιούς ανά την υψήλιο όπως για παράδειγμα και τη δική μας εθνική σταρ Αλίκη Βουγιουκλάκη.

Κι όμως όπως η ίδια είχε αργότερα εκμυστηρευθεί, δεν ήταν προετοιμασμένη για όλο αυτό το χαμό της σούπερ σταρ που έγινε. Όπως εύστοχα είχε γράψει το Ελληνικό περιοδικό Σινεμά στην ειδική έκδοση που είχε κάνει προ ετών για τους 100 μεγαλύτερους σταρ του 20ου αιώνα, ακούγοντας το όνομα της θρυλικής Μπαρντό με δυσκολία σου έρχονται στο μυαλό 2-3 ταινίες της. Κι όμως η Μπαρντό που έδωσε νόημα στη λέξη ερωτισμός στο σινεμά και το όνομα της συνδέθηκε & με την σεξουαλική απελευθέρωση, είχε παίξει σε κοντά σε 48 ταινίες και μάλιστα με σημαντικούς κινηματογραφικούς δημιουργούς ενώ το πάλεψε να την πάρουν και οι κριτικοί στα σοβαρά με ταινίες όπως το "Vie privée" του κορυφαίου Louis Malle το 1962 όπου μάλιστα είχε παίξει μαζί με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι ή το "La Verite" (1960) με ελληνικό τίτλο "Όσα δεν έσβησε ο άνεμος" σε σκηνοθεσία του Henri Georges Clouzot, που ήταν υποψήφιο για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, και το "Le Mepris-Η Περιφρόνηση" (1964) του κορυφαίου εκπροσώπου της νουβέλ βαγκ, Ζαν Λικ Γκοντάρ όπου μάλιστα παραγωγός ήταν ο Κάρλο Πόντι και μαζί με την Μπαρντό που εδώ φορούσε σε κάποια πλάνα μαύρη περούκα, έπαιζε ο μεγάλος Μισέλ Πικολί. 

Στο φιλμ "En cas de malheur" (στα ελληνικά αποδόθηκε ως "Υβέτ, το κορίτσι της ακολασίας) για ευνόητους εμπορικούς λόγους, ένα δραματικό φιλμ Ιταλογαλλικής συμπαραγωγής 1959 σε σκηνοθεσία Claude Autant-Lara,η Μπαρντό έπαιξε πλάι στον σπουδαίο Ζαν Γκαμπέν ενώ στο κωμικό γουέστερν "Βίβα Μαρία-Viva Maria!" του Louis Malle (1965), η Brigitte Bardot συμπρωταγωνίστησε με το άλλο πολύ μεγάλο όνομα του Γαλλικού κινηματογράφου, την ποιοτική Jeanne Moreau.

Το '73 η Μπαρντό δηλώνει πως αποσύρεται από το σινεμά, μία δήλωση βόμβα που τήρησε στη συνέχεια και η ίδια δεν επέστρεψε ποτέ στην ενεργό κινηματογραφική δράση στα κατοπινά χρόνια αφιερώνοντας το χρόνο και την προσοχή της στην περίθαλψη και προστασία των ζώων με δυναμικό, ακτιβιστικό τρόπο.

Ο λόγος προφανώς ήταν πως η ίδια είχε κουραστεί από το τόσο, "σκανδαλοθηρικό" σχεδόν ενδιαφέρον του Τύπου αλλά και η αποτυχία της ταινίας που είχε τότε κάνει με τίτλο "Αν ο Δον Ζουάν ήταν γυναίκα-Don Juan" σε σκηνοθεσία του Ροζέ Βαντίμ. Ήταν συνολικά η 5η ταινία της Μπριζίτ Μπαρντό με σκηνοθέτη τον Βαντίμ, όπου μάλιστα συμπρωταγωνιστούσαν η Tζέιν Μπίρκιν και ο Μορίς Ρονέ.

"Γύρισα σαράντα οκτώ ταινίες από τις οποίες μόνο 5-6 αξίζουν τον κόπο", είχε δηλώσει τότε με παράπονο εκφράζοντας μάλιστα και την απογοήτευση της για τους ανθρώπους του σινεμά.

Το κοινό, ιδίως το ανδρικό τη λάτρεψε και οι γυναίκες το ίδιο, την μιμήθηκαν. Αποτέλεσε πρότυπο και υπήρξε αναμφίβολα ίνδαλμα. Η κατοπινή της ζωή και πολλές της απόψεις και στάσεις σίγουρα προκάλεσαν και σχεδόν επισκίασαν σε ένα βαθμό το όνομα της αλλά μένοντας στο κινηματογραφικό κομμάτι δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε αυτό το τόσο ταλαντούχο θηλυκό που χάρισε τόση χαρά και λάμψη στο κινηματογραφικό πανί. Αντίο Μπριζίτ Μπαρντό.

*Εδώ μπορείτε να διαβάσετε όσα έγραψε η Βρετανική εφημερίδα Guardian, www.theguardian.com για την απώλεια της Μπαρντό.

Με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι.

Με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι.

"If Don Juan Were a Woman", το 1973.

"If Don Juan Were a Woman", το 1973.

Με τον Μισέλ Πικολί.

Με τον Μισέλ Πικολί.

Με τη Ζαν Μορώ.

Με τη Ζαν Μορώ.

"Et Dieu... créa la femme" το ...

"Et Dieu... créa la femme" το 1956 με τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν.

"La Vérité" (1960).

"La Vérité" (1960).

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Culture