Η συνεργασία της Volley League Ανδρών με σωματεία γυναικείου βόλεϊ

Με την σημερινή μου παρέμβαση καταθέτω μια προσωπική πρόταση για τη δημιουργία δικτύου συνεργασίας της Volley League Ανδρών με σωματεία γυναικείου βόλεϊ για την ανάπτυξη τμημάτων αγοριών.

Μια παρέμβαση που αποτελεί την αρχή ενός κύκλου τοποθετήσεών μου με αποκλειστικό σκοπό την παρότρυνση των ανθρώπων του βόλεϊ να γίνουν ενεργεί σε μια προσπάθεια Αναγέννησης του Ανδρικού Βόλεϊ από την βάση.  

Τα τελευταία χρόνια και παρακολουθώντας την πορεία του ελληνικού βόλεϊ, συνειδητοποιεί όλο και πιο έντονα ο καθένας μας, πως η μεγαλύτερη πρόκληση για το άθλημα δεν βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας αλλά στη βάση της.

Η Volley League Ανδρών αποτελεί αναμφίβολα το υψηλότερο επίπεδο, το σημείο όπου συγκεντρώνεται η ποιότητα, η εμπειρία και ο επαγγελματισμός.

Ωστόσο, η πραγματική δύναμη ενός αθλήματος βρίσκεται στους νέους που το μαθαίνουν, το αγκαλιάζουν και τελικά το υπηρετούν.

Εκεί, στις μικρές ηλικίες, είναι που σήμερα το ανδρικό βόλεϊ χρειάζεται ενίσχυση, νέα πνοή και νέες στρατηγικές.

Μέσα από αυτήν την αντίληψη, προκύπτει μια ιδέα που πιστεύω πως μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά το τοπίο: η δημιουργία ενός οργανωμένου δικτύου συνεργασίας ανάμεσα στις ομάδες της Volley League Ανδρών και στα σωματεία ανά την Ελλάδα που καλλιεργούν με συνέπεια και επιτυχία το γυναικείο βόλεϊ.

Στόχος του δικτύου αυτού θα είναι η δημιουργία τμημάτων αγοριών σε περιοχές όπου σήμερα η παρουσία τους είναι μικρή ή ανύπαρκτη, καθώς και η σταθερή συμμετοχή τους στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα.

Η σκέψη αυτή γεννήθηκε πρώτα μέσα από παρατήρηση.

Τα περισσότερα γυναικεία σωματεία έχουν επενδύσει σε ακαδημίες, έχουν προπονητές με όρεξη και γνώση, έχουν οργανωμένη δομή, λειτουργούν σε αξιοπρεπείς εγκαταστάσεις και κυρίως διαθέτουν κοινωνική διείσδυση.

Με απλά λόγια: έχουν κάνει τη δουλειά τους καλά.

Παράλληλα, τα αγόρια σε πολλές περιοχές δεν έχουν ομάδα να εγγραφούν, δεν έχουν αναπτυξιακή διαδρομή και τελικά εγκαταλείπουν το άθλημα πριν καν το γνωρίσουν.

Από την άλλη, τα σωματεία της Α1 Εθνικής Volley League Ανδρών διαθέτουν κύρος, εμπειρία, επιστημονική καθοδήγηση, προπονητικά πρότυπα και τη δύναμη να εμπνεύσουν.

Το όνομα ενός επαγγελματικού συλλόγου έχει βαρύτητα στην τοπική κοινωνία και μπορεί πραγματικά να κινητοποιήσει ανθρώπους.

Μπορεί να ενισχύσει την εικόνα ενός μικρότερου σωματείου και να δώσει στη δημιουργία τμήματος αγοριών την σοβαρότητα και την προοπτική που χρειάζεται για να πετύχει.

Αυτό που προτείνω λοιπόν είναι ένα συγκεκριμένο και δομημένο μοντέλο συνεργασίας.

Η κάθε ομάδα της Volley League Ανδρών θα μπορούσε να «υιοθετήσει» 2 έως 5 σωματεία γυναικείου βόλεϊ σε γειτονικές περιοχές ανά την Ελλάδα.

Η συνεργασία αυτή δεν θα είναι τυπική, ούτε ευκαιριακή.

Θα είναι μια ζωντανή, συνεχής και πρακτική σχέση: με προπονητική υποστήριξη, με σεμινάρια, με κοινές ημερίδες, με καθοδήγηση στις μεθόδους λειτουργίας και φυσικά με αγωνιστικές δράσεις.

Φαντάζομαι, για παράδειγμα, μια ομάδα της Volley League να οργανώνει δίμηνες αναπτυξιακές ημερίδες όπου τα νέα τμήματα αγοριών των συνεργαζόμενων σωματείων θα έχουν την ευκαιρία να παίξουν μεταξύ τους, να αξιολογηθούν, να γνωρίσουν το άθλημα σε πραγματικές συνθήκες.

Φαντάζομαι προπονητές της μεγάλης ομάδας να ανταλλάσσουν υλικό, να κάνουν επισκέψεις σε προπονήσεις, να συνεργάζονται με τους προπονητές των μικρών σωματείων ώστε να δώσουν ενιαία κατεύθυνση και φιλοσοφία.

Από την άλλη πλευρά, τα γυναικεία σωματεία θα ενισχυθούν πολλαπλά.

Θα αποκτήσουν νέο κοινό, θα αυξήσουν τα τμήματά τους, θα διευρύνουν τη σχέση τους με τις οικογένειες της περιοχής και θα αποκτήσουν κύρος μέσω της συνεργασίας με έναν σύλλογο κορυφαίας κατηγορίας.

Πολλά από αυτά τα σωματεία έχουν ήδη την εμπειρία να διαχειριστούν ακαδημίες – αυτό που τους λείπει είναι το πλαίσιο, το κίνητρο και οι προοπτικές.

Το όφελος, βέβαια, δεν περιορίζεται στους δύο άμεσους συνεργάτες. Το πραγματικό κέρδος αφορά το ίδιο το ελληνικό βόλεϊ.

Γιατί μέσα από ένα τέτοιο δίκτυο, θα δημιουργηθεί μια πραγματική αναπτυξιακή δεξαμενή: παιδιά που θα ξεκινήσουν από μικρή ηλικία, θα αποκτήσουν οργανωμένη προπονητική βάση και θα έχουν αγωνιστικές εμπειρίες από νωρίς. Παιδιά που σε λίγα χρόνια θα αποτελούν το νέο αίμα των ανδρικών ομάδων και ενδεχομένως και της εθνικής ομάδας.

Και κάτι ακόμη: αυτό το δίκτυο μπορεί να ενισχύσει τη συνοχή του ελληνικού βόλεϊ. Οι μεγάλες ομάδες θα αναλάβουν ενεργό ρόλο στην ανάπτυξη, κάτι που είναι αναγκαίο και αναμενόμενο από κάθε σύγχρονο επαγγελματικό σύλλογο.

Οι μικρότερες ομάδες θα νιώσουν ότι κάποιος τις στηρίζει, ότι δεν παλεύουν μόνες τους. Η Ομοσπονδία και οι Ενώσεις θα έχουν μπροστά τους μια πιο ζωντανή, δυναμική και παραγωγική βάση.

Προσωπικά, πιστεύω πως αυτό το μοντέλο συνεργασίας δεν είναι απλώς μια ιδέα. Είναι μια ανάγκη.

Χωρίς νέα τμήματα αγοριών, χωρίς νέους αθλητές, χωρίς νέες δομές, το ανδρικό βόλεϊ θα συνεχίσει να εξαρτάται από μεμονωμένες προσπάθειες.

Και οι μεμονωμένες προσπάθειες, όσο αξιέπαινες κι αν είναι, δεν αρκούν για να φέρουν συνολική αλλαγή.

Το δίκτυο αυτό μπορεί να αποτελέσει το πρώτο μεγάλο βήμα προς μια πιο ολοκληρωμένη, πιο σύγχρονη και πιο αποτελεσματική πολιτική ανάπτυξης.

Ένα βήμα που θα ενοποιεί δυνάμεις, θα συνδέει ανθρώπους και θα δημιουργεί νέες ευκαιρίες για τα παιδιά και για το άθλημα που αγαπάμε.

Αυτό το όραμα καταθέτω.

Και πιστεύω πως αν οι ομάδες της Volley League Ανδρών, σε πρώτη φάση, το υιοθετήσουν και το εξελίξουν με συνέπεια, τότε σε λίγα χρόνια θα μιλάμε για μια πραγματική Αναγέννηση του Ελληνικού Ανδρικού βόλεϊ.

Ένα βόλεϊ με ισχυρή βάση, περισσότερους αθλητές, καλύτερη εκπαίδευση και νέες προοπτικές για το μέλλον.

Ένα βόλεϊ πιο ζωντανό, πιο εξωστρεφές και πιο ελπιδοφόρο από ποτέ.

* Του προέδρου της ΕΣΠΕΠ, Θεόδωρου Κανελλόπουλου