Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Γυναικοκτονία Ρούλα Πισπιρίγκου Travel West Forum
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΣΙΝΕΜΑ

/

Το thebest.gr πήγε στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου στο Πάνθεον- Πολλοί σινεφίλ, χαμόγελα και καλές ταινίες

Το thebest.gr πήγε στο Φεστιβάλ Γαλλόφων...
Μαρτάτος Tάκης

Παρακολουθήσαμε το γλυκόπικρο φιλμ του Μισέλ Λεκλέρκ "Περί Ορέξεως" που είχε θαυμάσια μουσική και ωραίες ερμηνείες

Τυχεροί όσοι Πατρινοί σινεφίλ και ήσαν αρκετοί, μπόρεσαν να παρακολουθήσουν τις προβολές του 23ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου Ελλάδος στη 2η αίθουσα του Πάνθεον το 3ήμερο 27 με 29 Μαρτίου 2023.

Και το λέμε αυτό διότι είχαν την ευκαιρία να δουν έξι ταινίες πρόσφατης παραγωγής του 2021 και 2022 που όλες σχεδόν άφησαν θετικές εντυπώσεις και απέδειξαν για ακόμη μία φορά πως ο Γαλλικός κινηματογράφος παραμένει το ίδιο συναρπαστικός και παραγωγικός όπως και τις περασμένες δεκαετίες.

Το thebest.gr βρέθηκε στην τελευταία προγραμματισμένη προβολή που ήταν το φιλμ «Περί Ορέξεως - Les Goûts et les Couleurs» σε σενάριο και σκηνοθεσία του Michel Leclerc, στις 9.30 το βράδυ της Τετάρτης, ανάμεσα σε τουλάχιστον ογδόντα σινεφίλ και η εντύπωση που αποκομίσαμε ήταν μίας έξυπνης δραμεντί με αρκετά κωμικά στοιχεία, ωραίες ερμηνείες ιδίως από τη νέα ηθοποιό Rebecca Marder που τραγουδά και έξοχα αλλά και από τον 32χρονο Παριζιάνο ηθοποιό Félix Moati και την 37χρονη Judith Chemla που έκανε το ρόλο μίας παλιάς τραγουδίστριας, της Νταρεζάν, ροκ είδωλο της δεκαετίας του ’70 που ζει μόνη σε ένα διαμέρισμα στο κέντρο του Παρισιού, την οποία έχει προσεγγίσει μία νέα, ταλαντούχα τραγουδοποιός θαυμάστρια της, η Μάρσια (Rebecca Marder) πείθοντας την να κάνουν κι ένα καινούριο δίσκο – comeback ώστε να ανακαλύψει το μύθο της Νταρεζάν και το νεότερο ηλικιακά κοινό.

Η ταινία θα λέγαμε πως ξεκίνησε κάπως τραγικά καθώς η Νταρεζάν σε μία ξαφνική βραδινή της βόλτα με το νυχτικό, βρίσκει ένα κενό σε μία γέφυρα του ποταμού Σηκουάνα όπου αφήνουν λουκέτα οι ερωτευμένοι, και βουτά…

Στη συνέχεια οι τόνοι της ταινίας γίνονται πιο ελαφριοί έως και κωμικοί κι αυτό χάρη στη σαρωτική παρουσία του μικρανηψιού της Νταρεζάν, του «χωριατόπαιδου» Άντονι, ο οποίος αν και ο μοναδικός σχεδόν στενός συγγενής της τραγουδίστριας, δεν ήθελε ούτε να τη βλέπει.

Αδίκως όπως θα φανεί στην εξέλιξη του φιλμ που κρύβει πολλές εκπλήξεις και ανατροπές και το σημαντικότερο είναι γεμάτο από υπέροχες μουσικές και τραγούδια που απαρτίζουν & καλά το μουσικό έργο και πορεία της Νταρεζάν, μίας προσωπικότητας προφανώς επινοημένης που κάλλιστα ωστόσο θα μπορούσε να φέρει στο νου μας ονόματα όπως της Δαλιδά, της Ζιλιέτ Γκρεκό ή ακόμα και του Λέοναρντ Κοέν.

Κι αυτό γιατί η Νταρεζάν όπως μαθαίνουμε στη πορεία της ταινίας, ήταν ένας ασυμβίβαστος άνθρωπος, πονεμένος που δεν δίσταζε τον πόνο της να τον κάνει δύναμη και τραγούδι «παρασέρνοντας» μαζί της το κοινό. Τα χρόνια πέρασαν και η Νταρεζάν πια μόνη στο διαμέρισμα της παρακινείται να επιστρέψει στα μουσικά πράγματα από τη Μάρσια, μία νέα κοπέλα που ζει σε ένα μικρό σκάφος αραγμένο στην άκρη του Σηκουάνα, η οποία παλεύει να σταθεί στο καινούριο τοπίο του καλλιτεχνικού χώρου έχοντας όμως κάτι από τη στόφα και το γνήσιο ταλέντο των παλιών σταρ του τραγουδιού.

Και από την ταινία εύστοχα δεν λείπει και ένα σχόλιο για την επέλαση της τέκνο ραπ μουσικής (φαινόμενο που το βλέπουμε και εδώ στην Ελλάδα) μέσα από τις σκηνές όπου ο Άντονι παρορμητικά προσεγγίζει στο στούντιο ηχογράφησης έναν αστέρα της τέκνο δίνοντας του ένα νέο κομμάτι της Μάρσια που έχει τη φωνή της Νταρεζάν για να το κάνει εκείνος αγνώριστο και υποτίθεται, σούπερ χορευτικό χιτ για τη σημερινή Παριζιάνικη νεολαία. Κι εκεί ο θεατής νιώθει ένα σφίξιμο στην καρδιά αναλογιζόμενος την υπερβολή και το ότι το «μειλίχιο», τρυφερό κομμάτι της Μάρσια για την Νταρεζάν δεν χρειαζόταν τίποτε περισσότερο παρά ένα πιάνο, λίγο μπάσο και τους τρυφερούς, ανθρώπινους στίχους και την καθηλωτική ερμηνεία της Νταρεζάν.

Η πρωτότυπη μουσική της ταινίας όπως είδαμε στα credits ήταν των: Jérôme Bensoussan και David Gubitsch, στους οποίους & αξίζουν πολλά μπράβο.

Καλά λόγια ακούσαμε και για την «φωτογενή» κομεντί «Αζούρο» αλλά και για το «Le Monde apres nous – O Κόσμος Μετά από μας» σε σκηνοθεσία Louda Ben Salah-Cazanas αλλά και για τα υπόλοιπα φιλμ που ήρθαν και στην Πάτρα για προβολή στο πλαίσιο του 23ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου Ελλάδος ταυτόχρονα με τη διεξαγωγή του στην Αθήνα.

Ανάμεσα στο κοινό είδαμε και μέλη της Κινηματογραφικής Λέσχης Πάτρας που άδραξαν την ευκαιρία να απολαύσουν ορισμένα νέα Γαλλικά φιλμ.

Καθοριστική τέλος στον ερχομό και στην Πάτρα του 23ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου Ελλάδος, ήταν η πρωτοβουλία και συμβολή του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος στην Πάτρα και της διευθύντριας του, Γεωργίας Πετροπούλου – Conan και επιθυμία και στόχος τους είναι να καθιερωθεί & του χρόνου να γίνουν και πάλι στην Πάτρα προβολές του Φεστιβάλ, ενός θεσμού που χρόνια τώρα έχουν αγαπήσει και στηρίξει οι Αθηναίοι σινεφίλ.

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Culture