Η Μάρθα που όλοι αγαπήσαμε- Οι αξέχαστες στιγμές και οι παραστάσεις στην Πάτρα

Ο θάνατος της ηθοποιού Μάρθας Καραγιάννη μόλις λίγες μέρες μετά το χαμό του Κώστα Καζάκου αλλά και της Ειρήνης Παπά λύπησε πολύ το κοινό, και της Πάτρας γιατί η Μάρθα Καραγιάννη που έσβησε λίγο πριν συμπληρώσει τα 83 της χρόνια (ήταν γεννημένη στις 6 Νοεμβρίου του 1939) ήταν από τα πολύ δημοφιλή και αγαπητά αστέρια του ελληνικού κινηματογράφου, μία θελκτική πρωταγωνίστρια με μεγάλο ταλέντο που μπορεί να δοκιμάστηκε κυρίως σε μουσικοχορευτικά φιλμ, επιθεωρήσεις και κωμωδίες, ωστόσο είχε κάνει και τις προσπάθειες της σε δραματικούς ρόλους και πάντα ήταν αξιοπρόσεκτη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ρόλος της τραγουδίστριας Πέρσας στο «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα» του Νίκου Φώσκολου το 1969 με συμπρωταγωνιστή της τον Κώστα Καζάκο. Στην ταινία αυτή όπου η Μάρθα Καραγιάννη πήρε πολύ καλές κριτικές, ερμήνευε (ντουμπλαρισμένη) τα κομμάτια του Μίμη Πλέσσα «Έλα να σβήσεις τη φωτιά» και «Το καινούριο μου φεγγάρι».

Η ίδια είχε πει στον Μάκη Δελαπόρτα όπως είδαμε στο βιβλίο «Τα Backstage του Ελληνικού Σινεμά» (εκδόσεις Άγκυρα) πως, «ο Νίκος Φώσκολος ήταν ο μοναδικός σκηνοθέτης που είδε σε μένα πως θα μπορούσα να παίξω έναν δραματικό ρόλο. Και ξαφνικά στο απόγειο της δόξας μου εκεί που οι προτάσεις έρχονταν βροχή από κινηματογραφικές εταιρείες και από θεατρικούς παραγωγούς, για ταινίες και θεατρικά πάνω μου, εγώ αποδέχομαι την πρόταση του Φώσκολου. Πολλοί τότε προσπάθησαν να με αποτρέψουν λέγοντας μου πως ήταν μεγάλο το ρίσκο. Εγώ τίποτα, ήμουνα σίγουρη για το αποτέλεσμα. Η Πέρσα ήταν ένας ρόλος που τον αγάπησα από την πρώτη ανάγνωση και δεν έπεσα έξω. Πάντα θα ευχαριστώ τον Νίκο Φώσκολο γι’ αυτό το ρόλο – δώρο που μου χάρισε τότε. Γιατί δεν ήταν εύκολο ένας σκηνοθέτης να σου προτείνει έναν δραματικό ρόλο, αν δεν σε είχε δει να παίζεις δράμα. Κι όμως ο Νίκος Φώσκολος τόλμησε και εγώ αφέθηκα στα χέρια του και δεν το μετάνιωσα».

Η Μάρθα Καραγιάννη ήταν θαυμάσια χορεύτρια. Στο τραγούδι δεν ήταν & τόσο δυνατή αν και στους περισσότερους, μας έχει μείνει η χαριτωμένη ερμηνεία της στο «Ο άνδρας που θα παντρευτώ» από την ταινία «Γοργόνες και μάγκες» του Γιάννη Δαλιανίδη, ίσως από τα ωραιότερα φιλμ του είδους, γυρισμένο το 1968.

Επίσης τη θυμόμαστε να λέει αλλά ντουμπλαρισμένη το κομμάτι – παρωδία «Άπονε» του Μίμη Πλέσσα σε στίχους του Γιάννη Δαλιανίδη στο «Ανθρωπάκι» του 1969 με συμπρωταγωνιστή της, τον παντοτινό καλό της φίλο Κώστα Βουτσά.

Στα μιούζικαλ έλαμπε πραγματικά και ο «πονηρός» Γιάννης Δαλιανίδης ήξερε να αξιοποιεί την Μάρθα Καραγιάννη βάζοντας την να κάνει πάντα υπέροχα όσο και τολμηρά για την εποχή χορευτικά όπως έγινε στην ταινία «Οι Κληρονόμοι» το 1964 όπου για συμπρωταγωνιστές της είχε τους Ντίνο Ηλιόπουλο, Κώστα Χατζηχρήστο και Κώστα Βουτσά. Στην σκηνή λοιπόν που κάνει το νούμερο της στο κέντρο διασκέδασης η Μάρθα Καραγιάννη χόρεψε υπό τις οδηγίες του Μανώλη Καστρινού φορώντας μόνο λίγα φτερά και πούπουλα τοποθετημένα με ειδική κόλλα στα επίμαχα σημεία του σώματος της και κρατώντας στα χέρια δύο βεντάλιες – φτερά. Το αποτέλεσμα όπως γράφει και ο Μάκης Δελαπόρτας, ήταν εξαιρετικό και αισθητικά άψογο και η σκηνή έμεινε ανάμεσα στις καλύτερες χορευτικές της ελληνικής κινηματογραφίας.

Η Μάρθα Καραγιάννη αναμφίβολα άφησε την σφραγίδα της στο ελληνικό σινεμά και θέατρο, και στην τηλεόραση (είχε παίξει και στη σειρά «Ο Δρόμος» του Κώστα Πρετεντέρη το 1977 αλλά και στο σήριαλ "Μικρομεσαίοι" του Γιάννη Δαλιανίδη, το 1992, μεταξύ άλλων).

Από τις πολύ ωραίες και επιτυχημένες θεατρικές της δουλειές ήταν το 1983 μαζί με την αξέχαστη Ζωή Λάσκαρη, το μιούζικαλ «Οι Άνδρες προτιμούν τις ξανθιές» σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή και χορογραφίες του Δημήτρης Παπάζογλου όπου η Ζωή Λάσκαρη ήταν η Λοραλάϊ και η Μάρθα Καραγιάννη, η Ντόροθυ ενώ τον Γκας είχε ερμηνεύσει ο Φίλιππος Σοφιανός. Την αφίσα της παράστασης την θυμόμαστε και στην Πάτρα και ενδεχομένως το έργο να είχε παιχθεί και εδώ.

Στην Πάτρα η τελευταία θεατρική εμφάνιση της Μάρθας Καραγιάννη ήταν με επιθεώρηση, είδος στο οποίο διέπρεπε καθότι η ίδια είχε πολύ χιούμορ και πάντα έτοιμη την ατάκα. Ήταν ένα δυνατό σχήμα σε παραγωγή του θεατρικού επιχειρηματία Τάγαρη, με τους Στάθη Ψάλτη, Σόφη Ζαννίνου, Βασίλη Κούκουρα, κ.α. Ο τίτλος αυτής της επιθεώρησης του 2012 ήταν "Γίναμε Βουλή Καλλιγραφία" και είχε παιχθεί στο Θέατρο Πάνθεον αρχές Οκτωβρίου του 2012 και ξαναήρθε & ένα μήνα μετά το σαββατοκύριακο 3 και 4 Νοεμβρίου. Τα κείμενα ήταν του Ντίνου Σπυρόπουλου και του Γιώργου Γαλίτη ενώ η σκηνοθεσία ήταν του γνωστή χορογράφου και χορευτή Φώτη Μεταξόπουλου.

Οι παλαιότεροι θα θυμούνται όμως την Μάρθα Καραγιάννη και με μία άλλη παράσταση, αρκετά διαφορετική και τολμηρή, την οποία είχε παρουσιάσει και πάλι στο Πάνθεον την περίοδο 1996-1997. Ήταν το «Χαμάμ γυναικών» της Νελ Νταν που είχε ανέβει στο Θέατρο «Μπρόντγουαιη» της Αθήνας σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ & σκηνοθεσία Γιάννη Καρύδη με κοστούμια της Δέσποινας Βολίδη. Μαζί με την Μάρθα Καραγιάννη που είχε υποδυθεί το ρόλο της Τζόσι, είχαν παίξει η Τασσώ Καββαδία, η Χριστίνα Θεοδωροπούλου, η Τατιάνα Παπαμόσχου, η Άννα Παϊτατζή και η Ελισάβετ Ναζλίδου.

Η παράσταση είχε προσελκύσει το κοινό & είχε πάρει και αρκετά καλές κριτικές, ωστόσο η Μάρθα Καραγιάννη θυμόμαστε, πως την είχε πειράξει κάτι που είχε γραφτεί στην Πάτρα και όπως ήταν ντόμπρος χαρακτήρας, δεν το έκρυψε και το είπε. Ωστόσο μόλις είδε τον σεβασμό και την τεράστια αγάπη που την έδειξε  ο κόσμος, τα ξέχασε όλα.

Η Μάρθα Καραγιάννη ήταν και πολύ καλή ως μητέρα της Ελένης Ράντου στο πολύ δημοφιλές σήριαλ «Κωνσταντίνου και Ελένης» του ΑΝΤ1 ενώ η Ελένη Ράντου την είχε μαζί της και στην κινηματογραφική ταινία του Νίκου Καραπαναγιώτη (2009) που είχε προβληθεί με επιτυχία και στις Πατρινές αίθουσες, το φιλμ "Πεθαίνω για σένα".

Η Μάρθα Καραγιάννη που είχε σταθεί κοντά και στην οικογένεια της, ιδίως στη μητέρα της μέχρι το τέλος, είχε δηλώσει κάποια στιγμή γλυκόπικρα αλλά & αιχμηρά σε συνέντευξη της στο περιοδικό «Σινεμά» για την «Βουγιουκλάκη που καθιέρωσε τα αυτόγραφα» κάνοντας…ζημιά έκτοτε σε όλους τους ηθοποιούς.

Αυτή ήταν η Μάρθα Καραγιάννη, μία υπέροχη γυναίκα, μία καταπληκτική ηθοποιός με κωμικό ταλέντο, με χορευτικές ικανότητες αλλά και μια ηθοποιός που μπορούσε να δοκιμαστεί σε όλα τα είδη. Ήταν σταρ με την παλιά καλή έννοια και όχι απρόσιτη. Ήταν ανθρώπινη και ίσως αυτό οφειλόταν στο υπέροχο, γούρικο ξεκίνημα της ως ξεχωριστό ταλέντο και πριν ακόμη κλείσει τα 18 της χρόνια, παίζοντας πλάι στην σπουδαία Κυβέλη αλλά και σε ηθοποιούς όπως ο Αλέκος Αλεξανδράκης που η ίδια λάτρευε. Ήταν η δραματική ταινία «Η Άγνωστος» του Ορέστη Λάσκου, εν έτει 1956 και σε αυτό το φιλμ έπαιζαν ακόμα οι Λάμπρος Κωνσταντάρας, Γιώργος Παππάς, Μίμης Φωτόπουλος, κ.α. Στο βιβλίο του Νίκου Νικόλιζα για τον Αλέκο Αλεξανδράκη, ο σπουδαίος Αλεξανδράκης είχε θυμηθεί πόσο άγχος είχε η νεαρότατη τότε Μάρθα Καραγιάννη που συνεχώς μονολογούσε «δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω ότι παίζω μαζί σας».

*Η Μάρθα Καραγιάννη κατέληξε μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη.

Η κηδεία της όπως έγινε γνωστό, έχει προγραμματιστεί για τις 12 το μεσημέρι την Πέμπτη 22/9/2022 στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.