Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Ρούλα Πισπιρίγκου Βασιλιάς Κάρολος της Αγγλίας Κέιτ Μίντλετον
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΒΟΛΕΙ

/

Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος : Περνώντας τα χρόνια και ωριμάζοντας ένιωσα να πληγώνουν τη χώρα μου…

Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος : Περνώντας...

Του Νεκτάριου Γεωργόπουλου

Να μην τα παρατάς ποτέ

 Λίγο μετά αφότου έφυγε ο Κωνσταντίνος από τa καφέ Starbuks στη σκοτεινή τώρα πια στοά Κοραή, Πέμπτη βράδυ ανήμερα των Φώτων του 2022, ταξίδεψα πίσω στο χρόνο, σε μια άλλη εποχή, σε μια άλλη χώρα.  Η στοά τη δεκαετία του 2000 έσφυζε από ζωή, σημείο συνάντησης για καφέ, σινεμά, ψυχαγωγία, αλλά και με ιστορική σημασία.

Διαβάστε περισσότερα στο sportin.gr

 

Τώρα αρκετά μαγαζιά έχουν κλείσει, φυσικά τη θέση τους πήραν κάποια άλλα, όμως το φως, ο κόσμος που τη διασχίζει και οι συναντήσεις είναι λιγότερες από εκείνης της όμορφης, ευαίσθητης και ρομαντικής εποχής όπου το φλερτ ήταν στα λόγια, στα βλέμματα και στις ψυχές των ανθρώπων…

…Ήταν 1η Σεπτεμβρίου του 2006 όταν η Εθνική Ελλάδος αντιμετώπιζε τις ΗΠΑ στη Σαϊτάμα στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Μπάσκετ. Στην αρχή της διεξαγωγής του αγώνα κανείς δεν πίστευε στο θαύμα∙ όλοι μας είχαμε τα μάτια στραμμένα στην τηλεόραση του καφέ Amouage στη στοά Κοραή. Κερδίσαμε τον αγώνα με τους Αμερικάνους και θυμάμαι στο τρίτο δεκάλεπτο την ατάκα του Βασίλη Σκουντη «Δεν θα έχει ξανασυμβεί ποτέ», αλλά και τον κόσμο που είχε αφήσει τη δουλειά του, τα γραφεία, τους πελάτες του και είχε κατακλύσει τη στοά για να απολαύσει τη νίκη που μας έκανε τόσο χαρούμενους και χαμογελαστούς.

Αυτή η στιγμή μου ήρθε στο μυαλό όταν γνωρίστηκα με τον Κωνσταντίνο στις 6 Ιανουαρίου 2022, μόνος μου στην Αθήνα εν μέσω διαλείμματος μεταξύ δύο κινηματογραφικών ταινιών στο Αστορ, αρχίζοντας να συζητάμε για τη στοά, την εποχή, την πανδημία, την κρίση, τη Λαμία, τον αθλητισμό, το βόλεϊ, το παρελθόν και το μέλλον.  

Και αφήνοντας πίσω μου την πόλη αναρωτήθηκα πόσο καιρό έχουμε ως χώρα, αλλά και ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά να χαμογελάσουμε, να χαρούμε∙ διαβάζοντας με πολύ προσοχή τη φράση του Κωνσταντίνου «Περνώντας τα χρόνια και ωριμάζοντας ένιωσα να πληγώνουν τη χώρα μου…», βλέποντας τις μεγαλύτερες γενιές από τον Κώστα να το δέχονται στωικά…. 

Είχαμε ξεχάσει τα χαμόγελα των νικητών και για πάρα πολλά χρόνια είμαστε ταυτισμένοι με τα πρόσωπα των ηττημένων… και αναρωτιόμαστε μαζί με τον Κωνσταντίνο για πόσο ακόμα…

 Γεννηθήκατε το 1988 στη Λαμία, θα ήθελα να μου μιλήσετε για τα παιδικά σας χρόνια καθώς για τον τόπο καταγωγής σας….

Γεννήθηκα στη Λαμία τον Απρίλιο του 1988, μεγάλωσα στο κέντρο της πόλης στην περιοχή του Δημοτικού Θεάτρου, μια περιοχή που συνδύαζε την παλιά κλασσική πόλη με τη νεότερη.

Μεγαλώσαμε παίζοντας στον προαύλιο χώρο του θεάτρου και στα γύρω πάρκα, στις αλάνες, παρά τη δύσκολη κατασκευή της πόλης εμείς καταφέρναμε και βρίσκαμε πάντα χώρο και χρόνο να παίξουμε, Η περιοχή έσφυζε από  ζωή  ...

Κάπως έτσι ξεκίνησα τον αθλητισμό παίζοντας στην αλάνα.

Ώσπου ξεκίνησα να παίζω βόλεϊ, μπάσκετ, ποδόσφαιρο, ήμουν σε όλα πολύ καλός.

Κάπως έτσι με ανακάλυψε ο πρώτος προπονητής βόλεϊ στο σχολείο και μου έδειξε το φίλε.

Σπουδάσατε από το 2006 έως το 2010 στο Τμήμα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ΤΕΦΑΑ) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Τι ήταν αυτό που σας πρόσφερε στη μετέπειτα ζωή σας η επιστήμη τόσο σαν προπονητή όσο και σαν άνθρωπο στη σχέση σας με το κοινωνικό σύνολο ;   

Ένιωθα και ακόμη νιώθω ότι ήμουν γεννημένος γι’ αυτό το επάγγελμα.

Άρα ξεδιπλώνοντας αυθόρμητα τη σκέψη μου μπορώ να πω ότι είχα την ευκαιρία να αξιοποιήσω το ταλέντο μου στη σχολή, να αποκομίσω ανεκτίμητες γνώσεις, να παρακολουθήσω διδάκτορες και λέκτορες υψηλού επιπέδου καθώς στη σχολή διδάξαν εκείνες τις περιόδους οι καλύτεροι επιστήμονες της χώρας.

Η επαφή και η ανταλλαγή απόψεων με άλλους φοιτητές, ο τρόπος ζωής και οι προβληματισμοί τους μου δώσανε την ευκαιρία να γίνω open mind και να εξελίξω ακόμη περισσότερο τον εαυτό μου.

Καταλαβαίνετε πως η τριβή με την εκπαίδευση  και με την προπονητική μέσω της ειδικότητας είναι γνώσεις μοναδικές.

Ακολούθησα πιστά τη διαδικασία εκμάθηση - εμπέδωση - εφαρμογή και αυτή αποδείχτηκε επιτυχημένη.

 

 

Ζήσατε φοιτητής τη χώρα τόσο προ οικονομικής κρίσης όσο και στα πρώτα χρόνια της. Αλήθεια πώς αισθανθήκατε, όταν η πατρίδα απευθύνθηκε  μέσα από τα χείλη του πρωθυπουργού της Γιώργου Παπανδρέου στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, παραχωρώντας μέρος από την ανεξαρτησία της ;

Η αλήθεια είναι ότι πρόλαβα να ζήσω τις καλές εποχές της χώρας σαν φοιτητής καθώς αποφοίτησα το 2010 όντας τυπικός στις υποχρεώσεις μου, λατρεύοντας το Πανεπιστήμιο και τα μαθήματά του.

Σε εκείνη την ηλικία των 22, μια εφηβική ακόμη ηλικία ίσως, δεν μπορείς ξεκάθαρα να έχεις εικόνα για το τι θα ακολουθήσει ... Νομίζω κανείς Έλληνας δεν το περίμενε, όλοι είχαμε συνηθίσει σε μια άνετη καθημερινή ζωή, απολαμβάναμε τη χώρα μας και τις ομορφιές της.

Νομίζω δεν ήταν μόνο δικό μας πρόβλημα ... Αποδείχθηκε πως κι άλλες χώρες, της νότιας Ευρώπης κυρίως, ακολουθήσανε την πορεία της χώρας μας σχετικά με το Διεθνές Νομισματικό ταμείο ..

Περνώντας τα χρόνια και ωριμάζοντας ένιωσα να πληγώνουν τη χώρα μου, αλλά κ. Γεωργόπουλε, εμείς οι Έλληνες έχουμε μάθει και στα εύκολα και στα δύσκολα, κυρίως στα εθνικά θέματα ..

 

Από τη Λαμία κατάγεται η φωτογράφος Βούλα Παπαϊωάννου, η οποία κατέγραψε τη φρίκη της κατοχής. Έχουν περάσει 80 χρόνια από εκείνη την εποχή. Ποια είναι η φωτογραφία που σας έχει αγγίξει από το έργο της από τη μια και από την άλλη πως αποτυπώθηκε μέσα σας ;

Έχω διαβάσει για την Λαμιώτισσα κ. Παπαϊωάννου, γνωρίζω για την αγάπη της στη φιλολογία, τη μουσική και τις τέχνες.

Επίσης, γνωρίσω πως την περίοδο της κατοχής οι Ιταλοί δεν την άφηναν να τραβάει φωτογραφίες, παρ’ όλα αυτά κατάφερε να βγάλει προς τα έξω αυτά τα τραγικά σύμβαντα της εποχής.

Τώρα όσον αφορά το υλικό της, η φωτογραφία που ξεχωρίζω είναι αυτή του βομβαρδισμού η οποία βρίσκεται στο μουσείο Μπενάκη.

Αν με ρωτάτε για την κρίση εκείνης της περιόδου, ο κατοχικός πόλεμος μας πήγε πολύ πίσω, άφησε μόνο συντρίμμια και ερείπια.

Κάναμε πολλά χρόνια να συνέλθουμε, όπως με τις  αφηγήσεις του ο  παππούς μου έλεγε, ο ίδιος είχε πολεμήσει στη μάχη της Κρήτης και ενώ όλοι ορθοποδησαν μετά την επέλαση των Γερμανών σε εμάς ακολούθησε ο εμφύλιος.

"Ήμασταν τυχεροί που μας ήθελαν οι Άγγλοι" μου έλεγε πάντα ο παππούς μου, δεν είχε άδικο ..

 Από το 2015 έως το 2020 ήσασταν Περιφερειακός Ομοσπονδιακός Προπονητής, στην Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης. Εσείς ποια στιγμή της ζωής σας ανακαλύψατε το άθλημα και τι θυμόσαστε από αυτά τα πέντε χρόνια της επαγγελματικής σας ενασχόλησης ;   

Όπως ανέφερα στην αρχή τότε παίζαμε στην αλάνα, στα πάρκα. Εκεί μας βλέπανε οι προπονητές και μετά ερχόντουσαν στο σχολείο. Εκεί διαλέγανε τους καλύτερους.

Εκείνη την εποχή το 1997 με επέλεξε ο Προπονητής Εθνικών Ομάδων ΠΟΠ. Έγινα αθλητής κλιμακίου, έπειτα φόρεσα φανέλα αθλητή στα 10 παίζοντας σαν λίμπερο στο πρωτάθλημα εφήβων! Ποιος θα το πίστευε ..

Κέρδιζα όλα τα τουρνουά μίνι βόλεϊ από το 1997-2001 ώσπου ήρθε μια από τις μεγαλύτερες στιγμές της ζωής μου.

Το 2002 με έναν καταπληκτικό συμπαίκτη κατακτήσαμε αήττητοι το πρωτάθλημα Ελλάδος beach volley στις μικρές ηλικίες περνώντας χρυσά μετάλλια σε Επανωμή, Ασπροβάλτα, Βόλο, Κρέστενα και Ράχες.

Ακολούθησε η επιλογή στις προεθνικες beach volley και μετά οι σπουδές.

Έχοντας λοιπόν την αλυσίδα της συζήτησης εδώ, ανέλαβα μετά τις σπουδές προπονητής στην Α1 Εθνική κατηγορία σε επίπεδο παίδων και εφήβων στην πόλη μου μέχρι το 2014.

Έτσι λοιπόν, έγινα Περιφερειακός Ομοσπονδιακός Προπονητής .

Η ύψιστη τιμή, μέχρι την μεγαλύτερη.

Ακολούθησα προετοιμασίες Εθνικής ομάδας, πήρα μέρος και αποκόμισα ότι ακριβώς χρειάζεται για να είσαι σε αυτή τη θέση.

Έφτασα στη θέση που είχα ως πρότυπο προφανώς

Παράλληλα με τα καθήκοντα σας στην Ε.Ο.Ε., έχετε υπάρξει και προπονητής σε μια σειρά από ομάδες όπως οι Αμπελόκηποι Θεσσαλονίκης, Λαμία, Μίλωνας και στα αναπτυξιακά τμήματα και Ακαδημίες κοριτσιών βόλεϊ στην ομάδα της ΑΕΚ. ΑΕΚ. Υπήρξαν δυσκολίες σε αυτό το ταξίδι από την Θεσσαλονίκη, στην Περιφέρεια και στην Αθήνα και εάν ναι, ποιες ;

Ευχαριστώ το Θεό για ότι μου έχει χαρίσει μέχρι σήμερα με κύριο προτέρημα την υγεία.

Σε όποιο σύλλογο και αν εργάστηκα έδωσα το 100 τοις 100 των γνώσεων μου και έχω απόλυτα καθαρή τη συνείδησή μου.

Δυσκολίες πάντα θα υπάρχουν, αφήνω πίσω τις άσχημες στιγμές και συνεχίζω.

Εντύπωση μου έκανε η φοβερή ομάδα που είχαμε στην πόλη τότε στη Λαμία, μια επαρχιακή ομάδα να πρωταγωνιστεί σε Ελλάδα και Ευρώπη, επίσης οι συνθήκες στο Μίλωνα ήταν εξαιρετικές έχοντας αναλάβει τη 2η καλύτερη ομάδα της Ελλάδος μετά τον Παναθηναϊκό.

Από τη φετινή χρονιά στην ΑΕΚ εστιάζω στη δημιουργία μιας νέας ομάδας κοριτσιών, πέτυχα να συγκροτήσω μια νέα ομάδα  από την αρχή στις εξαιρετικές εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ.

Όσο για το Μαρκόπουλο, μιλάμε απλά για ένα αρχιτεκτονικό δημιούργημα, ένα σύνολο αγοριών  που αν δουλευτεί όπως στα δικά μου πρότυπα, πάνω στο δικό μου πλάνο θα  πρωταγωνιστήσει για πολλά χρόνια. Στην ομάδα των Μεσογείων νομίζω ξέρουν για τη δουλειά μου.

 Γνωρίζω το Όραμά σας να ανθίσει ξανά η Πετοσφαίριση καθιστών (sitting volleyball), η οποία ξεκίνησε να λειτουργεί το 2001 με τη συμμετοχή συλλόγων από όλη την Ελλάδα. Θα θέλατε να μου πείτε λίγα λόγια για το άθλημα και τη συμμετοχή της Εθνικής Ομάδας σε πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ; Γιατί δεν μπόρεσε αυτή η τόσο ενδιαφέρουσα προσπάθεια να συνεχιστεί τόσο σε εθνικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο ;

Η ενασχόλησή μου με τους ανθρώπους με τις ιδιαίτερες αυτές ικανότητες  στο χώρο του αθλητισμού με έκανε να αναδείξω το άθλημα.

Καλλιεργείται σε υψηλό επίπεδο σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ καθώς και σε χώρες που περάσανε στάδια πολέμου όπως Βοσνία, Ιράκ, Ιράν.

Ήταν μια καλή προσπάθεια και νομίζω ότι ήρθε η ώρα να αναδείξουμε τους αθλητές μας και να τους δώσουμε την ευκαιρία να εκπροσωπήσουν το Εθνόσημο.

 Ποιες οι σκέψεις σας σχετικά με τη Βία και την Κακοποίηση στο χώρο του Αθλητισμού ;  Γιατί πιστεύετε ότι συνέχεια η ελληνική κοινωνία «πέφτει» από τα σύννεφα όσον αφορά τις καταγγελίες ; 

Όσον αφορά τους αγωνιστικούς χώρους και τις τιμωρίες, θεωρώ πως αν και αργήσαμε, τελικά υιοθετήσαμε την τακτική των ευρωπαϊκών χωρών και κυρίως των Βρετανών με τις κάμερες υψίστης ασφαλείας  εντός γηπέδων, από τότε που ενσωματώθηκαν στα γήπεδα μας αλλάξανε πολλά, προς το καλύτερο.

Όσον αφορά αυτά που κατά καιρούς ακούμε στην τηλεόραση, δεν έχω άποψη, δεν παρακολουθώ τηλεόραση.

 Ποιοι είναι εκείνοι οι λόγοι πιστεύετε που οδηγούν ένα παιδί να ασχοληθεί με το βόλεϊ και γιατί την περίοδο της πανδημίας οι άνδρες πήραν αναστολή εργασίας ενώ οι γυναίκες όχι ; Το μέλλον βρίσκεται τις περισσότερες φορές στη φυγή από τη χώρα και όχι στην παραμονή ; 

Μέσα από τον αθλητισμό τα παιδιά ετοιμάζονται για μεγαλύτερους ρόλους στην κοινωνία μελλοντικά.

Κοινωνικότητα, ανάπτυξη του χαρακτήρα, ενσωμάτωση στην κοινωνία, ανάδειξη του ταλέντου τους, εκγύμναση, πειθαρχία.

Υπάρχουν τόσες πτυχές που μπορεί να αναδείξει ένα παιδί, να ωριμάσει και να γίνει ο αθλητής που ονειρευότανε.

Στο δεύτερο ερώτημα, δεν μπορώ να απαντήσω, είναι θέμα διοικητικό αλλά στον αν στο εξωτερικό υπάρχουν ευκαιρίες φυσικά. Εκεί έχεις την ευκαιρία να ζήσεις σε διαφορετικές συνθήκες, να δοκιμαστείς, να γυρίσεις πίσω πιο δυνατός. πιο σοφός, πιο έτοιμος, πιο ολοκληρωμένος.

 Το καλοκαίρι του 2019 πήγατε στο Μόναχο, από όσο γνωρίζω η  πόλη είναι ένα σημαντικό κέντρο τέχνης, τεχνολογίας, πολιτισμού, καινοτομίας, εκπαίδευσης, οι κάτοικοι της δε απολαμβάνουν υψηλό επίπεδο και ποιότητας ζωής. Θα μπορούσατε να μου μεταφέρετε την εμπειρία σας από την παραμονή σας; Και επιπλέον σε τι θα μπορούσαμε εμείς να τους ακολουθήσουμε σεβόμενοι το περιβάλλον και τον άνθρωπο…. 

Για δυο καλοκαίρια επισκέφτηκα το Μόναχο - ενώ έζησα και για ένα διάστημα - ένα κέντρο πολιτισμού, αθλητισμού και πολλών ακόμη επιλογών όπως πολύ ωραία προαναφέρατε.

Οι πολίτες σέβονται την πόλη τους ενώ εντύπωση μου έκανε το ωράριο τους.

Στις 5 το απόγευμα γυμνάζονται, ενώ δεν έχουν καταστήματα όπως εμείς. Οι Γερμανοί είναι υπάλληλοι δημοσίου, μια καλοκουρδισμενη μηχανή για τη χώρα τους.

Μια πόλη η οποία περιτριγυρίζεται από χώρες όπως η Ελβετία, η Ιταλία, η Τσεχία, η Αυστρία, είναι λογικό να ανθεί. Δείξε μου το γείτονα σου να σου πω ποιος είσαι ..

Χρειάζεται ριζική αλλαγή... Πρέπει να υπάρχει θέληση και στον κάθε έναν ξεχωριστά .. θεωρώ πως αν ο κάθε ένας από εμάς έδινε το 1% από Την αγάπη του για την πατρίδα μας, για το δρόμο έξω από το σπίτι του κτλ σίγουρα θα είχαμε πολύ καλύτερη ποιότητα καθημερινής ζωής .

Η αδιαφορία προς το περιβάλλον μας φαίνεται και το περιβάλλον μας το επιστρέφει.

Ζω πλέον στην Αθήνα και βλέπω μια εκπληκτική αναδιοργάνωση που οφείλετε στον Δήμαρχο Κώστα Μπακογιάννη και στην προσπάθειά του να ανανεώσει το κέντρο του οφείλουμε πολλά συγχαρητήρια.

 Στην Ελλάδα από την εποχή του Λάγιος Ντέταρι τη δεκαετία του 80 στον Ολυμπιακό, του Ντομινίκ Γουίλκινς στον Παναθηναϊκό το 90 έχουν έρθει μεγάλα ονόματα αθλητών. Στο Βόλεϊ ποιο είναι εκείνο το όνομα που έχει έρθει και ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά που κάνουν μεγάλο έναν αθλητή ; 

Σίγουρα οι μεγάλες χορηγίες και τα τεράστια συμβόλαια τα τελευταία  30 χρόνια πέσανε σε ποδόσφαιρο και βόλεϊ.

Λογικό, καθώς γίνανε επαγγελματικά πρωταθλήματα και φέρανε τεράστιες διακρίσεις.

Για παράδειγμα το μπάσκετ από το 1987 και μετά την εποχή Γκάλη - Γιαννάκη, έγινε λατρεία στην Ελλάδα, επιβεβαιώθηκε από τα δεκάδες ευρωπαϊκά τρόπαια των ελληνικών ομάδων και την ανάδοχη των δύο από αθλητές επιπέδου Διαμαντίδη, Σπανούλη, Παπαλουκά κτλ.

 Aντίστοιχα στο ποδόσφαιρο τις μεγάλες ευρωπαϊκές πορείες των ελληνικών ομάδων ακολουθηκε η κατάκτηση του Euro 2004.

Στο Βόλεϊ λείπει η μεγάλη Εθνική διάκριση, αυτή που θα φέρει τα παιδιά στο άθλημα, που θα ανάψει τη φλόγα για να γεμίσουν τα γήπεδα.

Μεγάλωσα βλέποντας από μικρό παιδί  Γκιούρδα, Μπάεφ, Ντράγκοβιτς, Χατζηαντωνίου κ.α.,  αυτούς βλέπαμε και παίξαμε βόλεϊ .

Ονόματα ξένων περάσανε πολλά άλλα βάζω στην κορυφή τον Ντάντε, ανεπανάληπτος.

 Ποιος είναι ο αγαπημένος σας Έλληνας Αθλητής & για ποιους λόγους ;

Πάντα σε έναν προπονητή είναι δύσκολη μια τέτοια ερώτηση. Μου αρέσει να δουλεύω με νέο αίμα, με καλό δυναμικό υλικό, με νέους αθλητές που δίνουν όλη τους την ενέργεια για να είναι πανέτοιμοι να πρωταγωνιστήσουν.

Δεν μπορώ να πω έναν, είχα αθλητές τους Ανδρεόπουλο, Χανδρινό Σπ. Και Άρη Καπετανίδη οι οποίοι πλέον πρωταγωνιστούν. Αυτό με καλύπτει, αλλά είμαι περήφανος για όλους τους αθλητές που παίξανε για μένα.

 Εν όψει της νέας σεζόν ποια είναι τα επαγγελματικά σας σχέδια ;

Όσον αφορά τη νέα σεζόν, εξετάζω με προσοχή τις προτάσεις από Ελλάδα και εξωτερικό, ώστε να έχω την καλύτερη δυνατή επιλογή για συνθήκες εργασίας και περιθώρια επαγγελματικής και προσωπικής εξέλιξης.

Το εργασιακό κλίμα και περιβάλλον επηρεάζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό το μέλλον μας, ειδικά σε ένα επάγγελμα όπως είναι η προπονητική.

Είμαι αισιόδοξος για τη νέα σεζόν  και εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους τους συναδέλφους που υπηρετούν το αντικείμενο , ας κάνουμε όλοι μια προσπάθεια να κρατήσουμε σε υψηλό επίπεδο το άθλημα στη χώρα παρά τις δύσκολες ημέρες που ακολουθούν τον προσεχή χειμώνα.

 Τι θα μπορούσε να διηγηθεί ο Έλληνας του σήμερα στο μέλλον, γιατί θα μπορούσε να είναι υπερήφανος και γιατί θα αισθανόταν μια απελπισία ; 

Ο Έλληνας σήμερα αγαπητέ κ. Γεωργοπουλε, ξεφυλλίζει τα ιστορικά βιβλία και έχει να διηγείται για τον Μέγα Αλέξανδρο, Τον Λεωνίδα , Τον Κολοκοτρώνη και όλους αυτούς που μας έδωσαν την ευκαιρία να ζούμε ελεύθεροι και δημοκρατικοί.

Να είναι περήφανος για την ομορφιά της χώρας μας, τον φιλόξενο κόσμο της και τα μοναδικά νησιά της. Να είστε σίγουρος πως πολλοί θα θέλανε να την έχουν χώρα.

Για τον ήλιο, τη θάλασσα, το φαγητό, τους ανθρώπους.

Κύριε Γεωργοπουλε χάρηκα που σας γνώρισα, μου δώσατε την ευκαιρία να αποτυπώσω τις σκέψεις μου, σας εύχομαι πάντα να βρίσκεστε στο δρόμο των επιτυχιών και να εμπνέεται τους ανθρώπους γύρω σας.

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Sports