Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Ρούλα Πισπιρίγκου Βασιλιάς Κάρολος της Αγγλίας Κέιτ Μίντλετον
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΣΙΝΕΜΑ

/

Πρεμιέρα έκανε η αξιόλογη κοινωνική ταινία από την Γουατεμάλα, "Δονήσεις"

Πρεμιέρα έκανε η αξιόλογη κοινωνική ταιν...

Οι σινεφίλ μπορούν να την δουν στην πλατφόρμα Cinobo - Το φιλμ είχε συμμετάσχει στο τμήμα Πανόραμα του Φεστιβάλ Βερολίνου

Πρεμιέρα έκανε στις 15 Δεκεμβρίου 2020 αποκλειστικά στη πλατφόρμα του Cinobo όπου και μπορούν να την δουν οι σινεφίλ, η ιδιαίτερα αξιόλογη, κοινωνική ταινία «Δονήσεις – Tremors» που είχε προβληθεί στο τμήμα Πανόραμα του 69ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. Η ταινία σε σκηνοθεσία του Jayro Bustamante από την Γουατεμάλα ήταν υποψήφια και για το βραβείο «Χρυσή Αθηνά» στο 25ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας.

Υπάρχουν πολλές ταινίες σχετικά με ομοφυλόφιλους που προσπαθούν να απελευθερωθούν από τη μακρά σκιά της καταπίεσης, αλλά λίγες έχουν ειπωθεί με την συμπόνια του Μπουσταμάντε, έγραψε το Indiewire ενώ το Variety με τη σειρά του ανέφερε πως «το Ηφαίστειο, έβαλε τον κινηματογράφο της Γουατεμάλας στο χάρτη. Οι Δονήσεις το κρατούν ακόμα περήφανα εκεί έξω».

Στη Γουατεμάλα, το να είσαι άνδρας συνίσταται στην άρνηση τριών πραγμάτων: το να μην είσαι γυναίκα, να μην είσαι παιδί και να μην είσαι ομοφυλόφιλος.

Σύνοψη

Στη Γουατεμάλα του σήμερα, ο Πάμπλο είναι ένας 40χρονος παντρεμένος πατέρας δυο υπέροχων παιδιών και εφημέριος της Ευαγγελικής Εκκλησίας. Οι πειρασμοί όμως κοιτάζουν κατάματα τον Πάμπλο, που θα ερωτευτεί τον Φρανσίσκο. Τότε, η σύζυγός του, η οικογένεια και η Εκκλησία θα αποφασίσουν να τον επαναφέρουν στο σωστό δρόμο. Ο Θεός μπορεί να αγαπάει τον αμαρτωλό, αλλά μισεί την αμαρτία.

Ο σκηνοθέτης Jayro Bustamante έχει γεννηθεί το 1977 στη Γουατεμάλα και ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως διαφημιστής και σύντομα μετακόμισε στην Ευρώπη για να σπουδάσει σινεμά και σενάριο στο Παρίσι και στη Ρώμη. Γυρνώντας στη Γουατεμάλα ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής, όπου σκηνοθέτησε αρκετές μικρού μήκους μέχρι το 2015 όπου με το Ηφαίστειο (Ixcanul), το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. To 2016 θα ιδρύσει τη δική του εταιρία διανομής στοχεύοντας σε ανεξάρτητες παραγωγές, ενώ ένα χρόνο αργότερα θα στήσει στη Γουατεμάλα το Sala de Cine, τον πρώτο κινηματογράφο αφιερωμένο στο ανεξάρτητο σινεμά.

Σημείωμα του σκηνοθέτη Jayro Bustamante

Οτιδήποτε έχει να κάνει με θρησκευτικό κίνημα με έχει στιγματίσει από τότε που ήμουν παιδί και ίσως γι’ αυτό με εντυπωσιάζει οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτό ακόμα και σήμερα.

Η Γουατεμάλα είναι μια χώρα των άκρων. Διαθέτει πολλές κουλτούρες, όπου πετυχαίνεις τον Καθολικισμό μαζί με αρχαίες δοξασίες των Μάγιας και όλο αυτό έχει δημιουργήσει έναν συγκρητισμό ανάμεσα στους κατοίκους. Υπάρχουν κι άλλες θρησκείες που είναι γόνιμες στη χώρα, συμπεριλαμβανόμενων και πολλών αιρέσεων, αλλά και το εύρος των διαφορετικών εκκλησιών που προσφέρει ο Ευαγγελισμός. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, το Ευαγγελικό φαινόμενο είναι και το αγαπημένο. Υπό τον αναβρασμό της πίστης ο λόγος πλέον δεν έχει θέση.

Είμαστε άνθρωποι υποταγμένοι από καιρό και ζούμε με κοινωνικούς, πολιτιστικούς και πολιτικούς τριγμούς. Υπάρχει μια αστάθεια. Θέλουμε να πιστεύουμε σε κάτι ουράνιο, να το έχουμε ως οδηγό μας για να μην χαθούμε στο χάος που έρχεται με την ελευθερία και είναι κάτι που δεν έχουμε συνηθίσει, η αλήθεια είναι.

Η συνάντησή μου με τον Πάμπλο (εννοεί τον ήρωα της ταινίας) συνέβη σε αυτό το πλαίσιο. Ο Πάμπλο είναι ένας ‘’καλός άνθρωπος’’, που ‘’εξασκεί’’ την ευαγγελική πίστη ως ιερέας, είναι παντρεμένος με παιδιά, μα παράλληλα και ένας κρυφός ομοφυλόφιλος. Έχει καταφέρει να αποκηρύξει τον εαυτό του λόγω αυτών του των πεποιθήσεων και αυτό με έφερε κοντά του, μου τράβηξε την προσοχή. Σιγά σιγά, ανακάλυψα πως ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Γουατεμάλας υπακούει τυφλά σε αυτές τις θρησκευτικές αρχές. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τη δύναμη των θρησκευτικών θεσμών να επηρεάζουν τον τρόπο σκέψης μιας ολόκληρης χώρας.

Με το Ηφαίστειο (Ixcanul) η ανάγκη μου ήταν να καταλάβω πώς μια νεαρή γυναίκα θα μπορούσε να είναι το τέλειο θύμα μιας κοινωνίας με ενδιαφέροντα και αντιλήψεις διαμετρικά αντίθετα με τα δικά της πιστεύω. Στις Δονήσεις από την άλλη, η ανάγκη μου είναι να καταλάβω πώς ένας ‘’καλός άνθρωπος’’, με μόρφωση και πρόσβαση στον ‘’έξω κόσμο’’, μπορεί να καταλήξει φυλακισμένος μιας ηθικής υπαγορευμένης από μια θρησκευτική συνθήκη και έναν θεσμό που, όχι τυχαία, αντιπροσωπεύει μια από τις ισχυρότερες και σημαντικότερες πολιτικές δυνάμεις στη Γουατεμάλα. Πόσο βαθιά ριζώνει αυτή η εξουσία μέσα τους, στερώντας τους τις ελευθερίες τους, χωρίς να υπάρχει καν μια αντίσταση από πλευράς τους;

Η περιέργειά μου εντάθηκε όταν προσπάθησα να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να πείσεις ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα να τα δώσουν όλα. Ποια φοβερή δύναμη μπορεί να οδηγεί τον κόσμο στα χρέη παρουσιάζοντάς το ως σωτηρία, και μάλιστα όταν μιλάμε για έναν από τους φτωχότερους λαούς της Λατινικής Αμερικής; Τι θα μπορούσε να ελέγξει τη συνείδηση και την ιδιωτική ζωή κάποιου σαν τον Πάμπλο, που για πρώτη φορά βρίσκει την αγάπη και αποφασίζει να ανταποκριθεί σε μια αλήθεια πολύ πιο ισχυρή από τα ίδια του τα συναισθήματα και τη λογική; Σε μια χώρα σαν τη δική μας, όπου η υπόσχεση της σωτηρίας της ψυχής κερδίζει συνέχεια οπαδούς και η δύναμη της θρησκείας μεγαλώνει καθημερινά, ποιες είναι οι πιθανότητες οι επιθυμίες σου να γίνουν δυνατότητες;

Η επιρροή που έχει η θρησκεία στους ανθρώπους δεν είναι κάτι καινούργιο στην ιστορία, ούτε και στην Γουατεμάλα. Για να κατανοήσω καλύτερα τον Πάμπλο και τη θρησκεία του, αλλά και όλα εκείνα που του επέβαλλε, άρχισα να παρακολουθώ μια ομάδα σε μια Ευαγγελική Εκκλησία, παρά τις δικές μου πεποιθήσεις. Μπορούσα έτσι να παρατηρήσω τόσο τους ανθρώπους, όσο και τη συγκεντρωτική δύναμη της Εκκλησίας. Έμαθα για τα αίτια της ‘’ασθένειάς’’ του, γιατί έτσι αντιμετώπιζαν κάποιον που αγαπά έναν άνθρωπο του ίδιου φύλου, και τις πολλές θεραπείες που υπάρχουν για την εξάλειψή της.

Ήμουν μάρτυρας της απευθείας σύνδεσης που έκαναν ανάμεσα στην ομοφυλοφιλία και την παιδοφιλία, κάτι που δεν αρνείται ούτε και η δικαστική εξουσία της χώρας. Αυτή μου η εμπειρία μου επέτρεψε να βρω απλούς ανθρώπους, ‘’καλούς’’, που λειτουργούν βάσει αυτής της ηθικής. Είδα ανθρώπους που διδάχτηκαν εκείνη την ‘’αγάπη’’ να προσεύχονται άλλοι άνθρωποι να αποτύχουν στη ζωή τους, λόγω των επιλογών τους.

Οι «Δονήσεις» είναι μια ταινία που μιλάει για την υπό όρους αγάπη, εκείνη που ντρέπεται να εκδηλωθεί, την αγάπη που πονάει, για την αγάπη που έρχεται από ψηλά, ‘’δονεί’’ τον κόσμο και είναι ικανή να γκρεμίσει και να καταστρέψει τα πάντα. Την αγάπη που δικαιολογεί την απίστευτη ικανότητά μας να κρίνουμε με δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Σκηνοθεσία, σενάριο: Jayro Bustamante.

Παίζουν οι: Juan Pablo Olyslager, Mauricio Armas Zebadua, Diane Bathen, Maria Telon, Sabrina De la Hoz.

Έτος παραγωγής: 2019

Διάρκεια: 107 λεπτά.

 

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Culture