Μαργαρίτης για τζόγο: Μέχρι εκεί είχε φτάσει η αρρώστια μου...

Ήταν εποχές δύσκολες που αναζητούσε το μεροκάματο και ζούσε «από πλυσταριό σε πλυσταριό και από παράγκα σε παράγκα». Θυμάται τον πατέρα του, τον ήρωα όπως τον αποκαλεί, που ποτέ δεν κατάλαβε τη φήμη του γιου του και που όταν του έδωσε χρήματα, νόμιζε ότι κάποιος θα τα «έκλαιγε» γιατί τα είχε κερδίσει στα ζάρια.

Ο Γιώργος Μαργαρίτης μιλά για τον τζόγο και τις «καβάτζες» του, στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης:

«Έφτασε μέχρι εκεί η αρρώστια μου, που είχα κάποιες πέτρες, η μία ήταν στις αρχές Βουλιαγμένης, η άλλη πιο κάτω στην Αλίμου, κι όταν έφερνα μια καλή ζαριά έβαζα από κάτω ´κανα 20άρικο, να έχω όταν θα το χρειαζόμουν».

Αποκαλυπτικός Γιώργος Μαργαρίτης...