Ένας χρόνος επικοινωνίας με όρους του παρελθόντος

Η συμπλήρωση ενός χρόνου θητείας της περιφερειακής αρχής προσφέρεται για μια πρώτη ανάγνωση των προθέσεων της, εφόσον σ’ αυτό το χρονικό διάστημα δεν μπορεί να γίνει ένας ικανοποιητικός απολογισμός του όποιου παραγόμενου έργου. Ωστόσο, το στίγμα της είναι κάτι παραπάνω από ευδιάκριτο.

Παρατηρούμε, λοιπόν, τόσο από τον περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας κ. Νεκτάριο Φαρμάκη όσο και από ορισμένους αντιπεριφερειάρχες μια εναγώνια προσπάθεια (αυτο)προβολής. Δίνεται μια υπέρμετρη βαρύτητα στην επικοινωνία, που σε ό, τι αφορά κάποια στελέχη έχει και τον χαρακτήρα της άσκησης μιας προσωπικής πολιτικής, η οποία στοχεύει στην εξυπηρέτηση απώτερων προσωπικών φιλοδοξιών. Είναι προφανές ότι το φαίνεσθαι υπερτερεί της ουσίας.

Αλλά τα προβλήματα της περιφέρειας δεν μπορούν να περιμένουν, πολύ περισσότερο δεν μπορούν να περιμένουν οι προκλήσεις του μέλλοντος που ανοίγονται μπροστά μας.

Εν έτει 2020 και διανύοντας τον 21ο αιώνα, η διοίκηση της δεν μπορεί να ασκείται με όρους του παρελθόντος που περικλείονται στην περιβόητη φράση: «Κατόπιν ενεργειών μου».

Όσο σημαντική είναι η διάνοιξη ή η βελτίωση ενός δρόμου, (που αναμφίβολα είναι) εξίσου σημαντική, αν όχι σημαντικότερη, είναι η αναζήτηση και η σύνθεση πολιτικών που θα συγκλίνουν στην αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων μας, που θα μάς βάλουν σε περίοπτη θέση στον αναπτυξιακό χάρτη.

Υπό το πρίσμα αυτό, ανάλογη πρέπει να είναι και η ρότα της περιφερειακής αντιπολίτευσης, που καλείται βάσει του θεσμικού της ρόλου να πορεύεται με γνώμονα την εποικοδομητική κριτική και την ουσία, μακριά από προσωπικές στρατηγικές, καταδικασμένες ως παρωχημένες και αναχρονιστικές, στη συνείδηση των πολιτών.