Γιατί μπορεί να αποτύχει ένα εμβόλιο;
Οι πολιτικοί έχουν γίνει πιο προσεκτικοί σχετικά με τις προοπτικές ανοσοποίησης. Θα ήταν δύσκολο να υπερεκτιμήσουμε τη σημασία της ανάπτυξης εμβολίου κατά του Sars-CoV-2 – που θεωρείται ως η γρήγορη επιστροφή στην κανονική ζωή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο γραμματέας υγείας, Ματ Χάνκοκ, είπε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο «εναποθέτει τα πάντα σε αυτό».
Ωστόσο, ενώ έχουν ξεκινήσει δοκιμές και έχουν ήδη υπογραφεί συμφωνίες κατασκευής - το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης προσλαμβάνει τώρα 10.000 εθελοντές για την επόμενη φάση της έρευνάς του - οι υπουργοί και οι σύμβουλοί τους έχουν γίνει αισθητά πιο προσεκτικοί τις τελευταίες ημέρες. Αυτός είναι ο λόγος.
Γιατί μπορεί να αποτύχει ένα εμβόλιο;
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ο αναπληρωτής του επικεφαλής ιατρός της Αγγλίας Jonathan Van-Tam είπε τις λέξεις που κανείς δεν ήθελε να ακούσει: «Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα υπάρξει ένα εμβόλιο».Αλλά είχε δίκιο να είναι προσεκτικός.Τα εμβόλια είναι απλά καταρχήν αλλά πολύπλοκα στην πράξη. Το ιδανικό εμβόλιο προστατεύει από τη μόλυνση, αποτρέπει την εξάπλωσή της και το κάνει με ασφάλεια. Αλλά κανένα από αυτά δεν επιτυγχάνεται εύκολα, όπως δείχνουν τα χρονοδιαγράμματα εμβολίων.
Πάνω από 30 χρόνια αφότου οι επιστήμονες απομόνωσαν τον ιό HIV, τον ιό που προκαλεί το AIDS, δεν έχουμε εμβόλιο. Ο ιός του δάγκειου πυρετού εντοπίστηκε το 1943, αλλά το πρώτο εμβόλιο εγκρίθηκε μόλις πέρυσι και ακόμη και εν μέσω ανησυχιών έκανε τη μόλυνση χειρότερη σε μερικούς ανθρώπους. Το ταχύτερο εμβόλιο που αναπτύχθηκε ποτέ ήταν για παρωτίτιδα. Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια.
Οι επιστήμονες έχουν εργαστεί στο παρελθόν για εμβόλια κορωνοϊού, οπότε δεν ξεκινούν από το μηδέν. Δύο κορωνοϊοί έχουν προκαλέσει θανατηφόρες εκδηλώσεις στο παρελθόν, δηλαδή οι Sars και Mers, και η έρευνα για τα εμβόλια προχώρησε και για τα δύο. Αλλά κανένα δεν αδειοδοτήθηκε, εν μέρει επειδή ο Sars εξασθένησε και ο Mers περιορίστηκε στη Μέση Ανατολή. Τα διδάγματα που αντλήθηκαν θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να δημιουργήσουν ένα εμβόλιο για το Sars-CoV-2, αλλά υπάρχουν ακόμη πάρα πολλά να μάθουν για τον ιό. Μια κύρια ανησυχία είναι ότι οι κορωνοϊοί δεν τείνουν να προκαλούν μακροχρόνια ανοσία. Περίπου το ένα τέταρτο του κρυολογήματος προκαλείται από ανθρώπινους κορωνοϊούς, αλλά η ανοσοαπόκριση εξασθενεί τόσο γρήγορα που οι άνθρωποι μπορούν να μολυνθούν ξανά τον επόμενο χρόνο. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ανέλυσαν πρόσφατα αίμα από ανακτηθέντες ασθενείς Covid-19 και διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα των αντισωμάτων IgG - εκείνα που είναι υπεύθυνα για ανοσία μεγαλύτερης διάρκειας - αυξήθηκαν απότομα τον πρώτο μήνα της μόλυνσης, αλλά στη συνέχεια άρχισαν να πέφτουν ξανά. Την περασμένη εβδομάδα, επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Rockefeller της Νέας Υόρκης διαπίστωσαν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που ανάρρωσαν από Covid-19 χωρίς να πάνε στο νοσοκομείο δεν δημιούργησαν πολλά αντισώματα κατά του ιού.
«Αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο», λέει ο Stanley Perlman, ένας βετεράνος ερευνητής σχετικά με τα στελέχη των κορωνοϊών στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. "Εάν η φυσική λοίμωξη δεν δίνει τόσο μεγάλη ανοσία, εκτός εάν πρόκειται για σοβαρή λοίμωξη, τι θα κάνει το εμβόλιο; Θα μπορούσε να είναι καλύτερο, αλλά δεν το ξέρουμε. "
Εάν ένα εμβόλιο προστατεύει μόνο για ένα χρόνο, ο ιός θα είναι μαζί μας για κάποιο χρονικό διάστημα. Η γενετική σταθερότητα του ιού έχει επίσης σημασία. Μερικοί ιοί, όπως η γρίπη, μεταλλάσσονται τόσο γρήγορα ώστε οι προγραμματιστές εμβολίων πρέπει να εκδίδουν νέα σκευάσματα κάθε χρόνο. Η ταχεία εξέλιξη του HIV είναι ένας σημαντικός λόγος που δεν έχουμε εμβόλιο για την συγκεκριμένη ασθένεια. Μέχρι στιγμής, ο κορωνοϊός Sars-CoV-2 φαίνεται αρκετά σταθερός, αλλά αποκτά μεταλλάξεις, όπως κάνουν όλοι οι ιοί. Ορισμένες γενετικές αλλαγές έχουν εντοπιστεί στις «αιχμές» της πρωτεΐνης του ιού που αποτελούν τη βάση των περισσότερων εμβολίων. Εάν η πρωτεΐνη-ακίδα μεταλλάσσεται πάρα πολύ, τα αντισώματα που παράγονται από ένα εμβόλιο θα είναι αναποτελεσματικά και ενδέχεται να μην δεσμεύουν τον ιό αρκετά αποτελεσματικά για την πρόληψη της μόλυνσης.
Ο Martin Hibberd, καθηγητής αναδυόμενων μολυσματικών ασθενειών στο London School of Hygiene and Tropical Medicine, που βοήθησε στον εντοπισμό ορισμένων από τις μεταλλάξεις του ιού, τις χαρακτήρισε «έγκαιρη προειδοποίηση».
Μια άλλη πρόκληση: Κάνοντας ασφαλές κάθε εμβόλιο
Στη βιασύνη να αναπτύχθεί ένα εμβόλιο - τώρα είναι υπό ανάπτυξη περισσότερα από 100 - η ασφάλεια πρέπει να παραμείνει προτεραιότητα. Σε αντίθεση με τα πειραματικά φάρμακα για τους σοβαρά άρρωστους, το εμβόλιο θα δοθεί σε δυνητικά δισεκατομμύρια γενικά υγιείς ανθρώπους. Αυτό σημαίνει ότι οι επιστήμονες θα πρέπει να ελέγχουν εξαιρετικά προσεκτικά για σημάδια επικίνδυνων παρενεργειών. Κατά την αναζήτηση ενός εμβολίου Sars το 2004, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ένας υποψήφιος προκάλεσε ηπατίτιδα στα κουνάβια. Μια άλλη σοβαρή ανησυχία είναι η «επαγόμενη από αντισώματα ενίσχυση», όπου τα αντισώματα που παράγονται από ένα εμβόλιο επιδεινώνουν τις μελλοντικές λοιμώξεις. Η επίδραση προκάλεσε σοβαρή πνευμονική βλάβη σε ζώα που έλαβαν πειραματικά εμβόλια τόσο για τον Sars όσο και για τον Mers. Ο Τζον ΜακΚάλεϊ, διευθυντής του Παγκόσμιου Κέντρου Γρίπης στο Francis Crick Institute, λέει ότι χρειάζεται χρόνος για να κατανοήσουμε τις συγκεκριμένες προκλήσεις που προκαλεί κάθε εμβόλιο. «Δεν γνωρίζετε τις δυσκολίες, τις συγκεκριμένες δυσκολίες που θα δώσει κάθε εμβόλιο », λέει. "Και δεν έχουμε εμπειρία στον χειρισμό αυτού του ιού ή των συστατικών του ιού."
Πρέπει να «καταλήξουμε με κάτι»… αλλά τι σημαίνει αυτό;
Όταν ο πρωθυπουργός, Μπόρις Τζόνσον, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι ένα εμβόλιο «δεν θα αποτελούσε καμία εγγύηση», συμφώνησε ο επικεφαλής επιστημονικός σύμβουλός του, Πάτρικ Βαλάνς, αλλά πρόσθεσε: «Θα εκπλαγείτε αν δεν καταλήξουμε σε κάτι. " Πολλοί επιστήμονες συμμερίζονται αυτήν την άποψη.
Κατά πάσα πιθανότητα, ένα εμβόλιο κορωνοϊού δεν θα είναι 100% αποτελεσματικό.
Εκείνα που βρίσκονται σε εξέλιξη βασίζονται σε τουλάχιστον οκτώ διαφορετικές προσεγγίσεις, από εξασθενημένους και αδρανοποιημένους ιούς έως τεχνολογίες που μεταφέρουν ‘’λαθραία’’ τον γενετικό κώδικα στα κύτταρα του παραλήπτη, όπου στη συνέχεια δημιουργούν ακίδες πρωτεΐνης για το ανοσοποιητικό σύστημα για να κάνουν αντισώματα.
Στην ιδανική περίπτωση, ένα εμβόλιο θα δημιουργήσει επίμονα, υψηλά επίπεδα αντισωμάτων για την εξάλειψη του ιού και επίσης "Τ" κύτταρα για την καταστροφή μολυσμένων κυττάρων. Αλλά κάθε εμβόλιο είναι διαφορετικό και σήμερα κανείς δεν ξέρει τι είδους ανοσοαπόκριση είναι αρκετά καλή.
«Δεν γνωρίζουμε καν αν ένα εμβόλιο μπορεί να προκαλέσει ανοσοαπόκριση που θα προστατεύει από το μέλλον μόλυνση », λέει ο David Heymann, ο οποίος οδήγησε την απάντηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) στην επιδημία Sars.
Τα πρώτα αποτελέσματα από δύο πρωτογενή εμβόλια δείχνουν ότι μπορεί να έχουν κάποια χρήση.
Η αμερικανική εταιρεία βιοτεχνολογίας Moderna ανέφερε επίπεδα αντισωμάτων σε 25 άτομα που έλαβαν το εμβόλιο, παρόμοια με εκείνα που βρέθηκαν σε ασθενείς που ανάρρωσαν.
Ένα άλλο εμβόλιο από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης δεν σταμάτησε τους πιθήκους να προσβάλλονται από τον ιό, αλλά φαίνεται να προλαμβάνει την πνευμονία, μια σημαντική αιτία θανάτου σε ασθενείς με κορωνοϊο.
Εάν οι άνθρωποι αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο, τα εμβολιασμένα άτομα θα εξαπλώσουν τον ιό, αλλά είναι λιγότερο πιθανό να πεθάνουν από αυτόν.
Το πόσο καλά λειτουργεί ένα εμβόλιο καθορίζει τον τρόπο χρήσης του. Οπλισμένοι με ένα πολύ αποτελεσματικό εμβόλιο που προστατεύει για αρκετά χρόνια, οι χώρες θα μπορούσαν να στοχεύουν στην ανοσία αγέλης προστατεύοντας τουλάχιστον τα δύο τρίτα του πληθυσμού.
Οι ασθενείς με κορωνοϊό μεταδίδουν τον ιό σε άλλους τρεις, κατά μέσο όρο, αλλά εάν δύο ή περισσότεροι είναι ανοσοποιημένοι, το ξέσπασμα θα εξαφανιστεί. Αυτό είναι το καλύτερο σενάριο.
Περισσότερο πιθανό θα καταλήξουμε σε ένα εμβόλιο, ή έναν αριθμό εμβολίων, που είναι εν μέρει αποτελεσματικά.
Τα εμβόλια που περιέχουν εξασθενημένα στελέχη του ιού μπορεί να είναι επικίνδυνα για τους ηλικιωμένους, αλλά μπορεί να χορηγούνται σε νεότερα άτομα με πιο ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα για τη μείωση της εξάπλωσης της λοίμωξης.
Εν τω μεταξύ, οι ηλικιωμένοι ενδέχεται να λάβουν εμβόλια που απλώς αποτρέπουν τις λοιμώξεις να μεταδοθούν σε πνευμονία που απειλεί τη ζωή. "Εάν δεν έχετε τη δυνατότητα να προκαλέσετε ανοσία, πρέπει να αναπτύξετε μια στρατηγική για τη μείωση των σοβαρών αποτελεσμάτων της λοίμωξης", λέει ο McCauley.
Ωστόσο, τα μερικώς αποτελεσματικά εμβόλια έχουν τα δικά τους προβλήματα: ένα εμβόλιο που δεν σταματά την αναπαραγωγή του ιού μπορεί να ενθαρρύνει την ανάπτυξη ανθεκτικών στελεχών, καθιστώντας το εμβόλιο περιττό.
Άρα, ο ιός ήρθε για να μείνει;
Η απλή απάντηση είναι: ναι.
Οι ελπίδες για την εξάλειψη του ιού ξεκινούν με ένα εμβόλιο, αλλά δεν τελειώνουν εκεί. «Εάν και όταν έχουμε ένα εμβόλιο, αυτό που παίρνετε δεν είναι ένα ουράνιο τόξο και μονόκεροι», λέει ο Larry Brilliant, Διευθύνων Σύμβουλος της Pandefense Advisory, ο οποίος ηγήθηκε του προγράμματος εξάλειψης της ευλογιάς του ΠΟΥ. «Εάν είμαστε αναγκασμένοι να επιλέξουμε ένα εμβόλιο που παρέχει μόνο ένα χρόνο προστασίας, τότε είμαστε καταδικασμένοι να κάνουμε το Covid ενδημικό, μια μόλυνση που θα είναι για πάντα μαζί μας».
Ο ιός θα είναι ακόμα δύσκολο να ‘’δαμαστεί’’ με ένα εμβόλιο που διαρκεί χρόνια.
«Θα είναι πιο δύσκολο να απαλλαγούμε από το Covid από ότι από την ευλογιά», λέει ο Brilliant. Με την ευλογιά ήταν τουλάχιστον σαφές ποιος είχε μολυνθεί, ενώ τα άτομα με κορωνοϊό μπορούν να το διαδώσουν χωρίς να το γνωρίζουν. Ένα ακανθώδες πρόβλημα είναι ότι όσο η λοίμωξη μαίνεται σε μια χώρα, όλα τα άλλα έθνη βρίσκονται σε κίνδυνο.
Όπως είπε ο David Salisbury, πρώην διευθυντής ανοσοποίησης στο Υπουργείο Υγείας, πρόσφατα στο διαδικτυακό σεμινάριο του Chatham House: «Εκτός αν έχουμε εμβόλιο διαθέσιμο σε απίστευτες ποσότητες που θα μπορούσαν να χορηγηθούν εξαιρετικά γρήγορα σε όλες τις κοινότητες στον κόσμο, θα έχουμε κενά στην άμυνα μας, όπου ο ιός μπορεί να συνεχίσει να κυκλοφορεί. "
Ή όπως το θέτει ο Brilliant, ο ιός θα ‘’παίζει’’ «πινγκ πονγκ μπρος-πίσω στο χρόνο και τη γεωγραφία».
Μία πρόταση του Γκάβι, της συμμαχίας για τα εμβόλια, είναι να ενισχυθεί η διαθεσιμότητα εμβολίων σε όλο τον κόσμο μέσω μιας «προώθησης της δέσμευσης της αγοράς». Και ο Brilliant πιστεύει ότι ένα είδος παγκόσμιας συμφωνίας πρέπει να συγκροτηθεί τώρα. «Πρέπει να απαιτήσουμε, τώρα, ένα παγκόσμιο συνέδριο για το τι πρόκειται να κάνουμε όταν παίρνουμε ένα εμβόλιο ή αν δεν το κάνουμε», λέει.
«Εάν η διαδικασία λήψης εμβολίου, η δοκιμή του, η απόδειξη ότι έχει αποτέλεσμα, η παρασκευή του, ο προγραμματισμός για την παράδοσή του και η δημιουργία προγράμματος εμβολίων σε όλο τον κόσμο, εάν αυτό θα διαρκέσει όσο νομίζουμε, τότε ας αρχίσουμε να το σχεδιάζουμε τώρα."
Πώς θα ζήσουμε με τον ιό;
Οι άνθρωποι θα πρέπει να προσαρμοστούν - και η ζωή θα αλλάξει. Ο Heymann λέει ότι θα πρέπει να συνηθίσουμε στην εκτεταμένη παρακολούθηση των λοιμώξεων που υποστηρίζονται από τον περιορισμό της ταχείας επιδημίας. Οι άνθρωποι πρέπει επίσης να παίξουν το ρόλο τους, διατηρώντας το πλύσιμο των χεριών, τη φυσική απόσταση και αποφεύγοντας τις συγκεντρώσεις, ιδιαίτερα σε κλειστούς χώρους. Τα επαναπροσδιορισθέντα φάρμακα δοκιμάζονται ταχύτερα από ότι τα εμβόλια, οπότε ενδέχεται να έχουμε θεραπεία κατά των ιών ή μία θεραπεία αντισωμάτων που να λειτουργεί πριν να είναι διαθέσιμο ένα εμβόλιο, προσθέτει. Η άμεση θεραπεία όταν εμφανιστούν συμπτώματα θα μπορούσε τουλάχιστον να μειώσει το ποσοστό θνησιμότητας.
Ο Yuen Kwok-yung, καθηγητής μολυσματικών ασθενειών στο Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ, συμβούλεψε την κυβέρνησή του ότι όλες οι κοινωνικές αποστάσεις μπορούν να χαλαρώσουν - αλλά μόνο αν οι άνθρωποι φορούν μάσκες σε κλειστούς χώρους, όπως στα τρένα και στην εργασία, και ότι δεν θα καταναλώνεται τροφή ή ποτό σε συναυλίες και κινηματογράφους.
Στα εστιατόρια, τα τραπέζια πρέπει να προστατεύονται το ένα από το άλλο και το εξυπηρετικό προσωπικό θα ακολουθεί αυστηρούς κανόνες για να αποτρέψει την εξάπλωση του ιού. «Ως προοπτική στο Χονγκ Κονγκ, η επιμελής και σωστή χρήση επαναχρησιμοποιήσιμων μασκών είναι το πιο σημαντικό μέτρο», λέει.
Η Sarita Jane Robinson, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Central Lancashire, λέει ότι οι άνθρωποι εξακολουθούν να προσαρμόζονται στο «νέο φυσιολογικό» και ότι χωρίς περισσότερες παρεμβάσεις - όπως πρόστιμα για την μη χρήση μάσκας προσώπου - «θα μπορούσαμε να δούμε ανθρώπους να παρασύρονται πίσω στις παλιές συμπεριφορές ».
Μερικοί επιστήμονες αναρωτιούνται εάν το κοινό κρυολόγημα αναπτύχθηκε στους ανθρώπους στο μακρινό παρελθόν και προκάλεσε παρόμοια ασθένεια πριν καταλαγιάσει. "Εάν ο ιός δεν αλλάξει, δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι θαυματουργά σε πέντε χρόνια δεν θα προκαλεί ακόμη πνευμονία", λέει ο Perlman. "Αλλά αυτή είναι η ελπίδα: να καταλήξουμε σε μια πολύ πιο ήπια ασθένεια και να νοσούμε μόνο από ένα σοβαρό κρυολόγημα."
Ο Χέιμαν λέει ότι είναι πολύ νωρίς για να μάθουμε πώς θα εξαφανιστεί η πανδημία. «Δεν καταλαβαίνουμε τον προορισμό αυτού του ιού», λέει. «Θα συνεχίσει να κυκλοφορεί μετά την πρώτη πανδημία; Ή μήπως, όπως και άλλοι πανδημικοί ιοί, θα εξαφανιστούν ή θα γίνουν λιγότερο μολυσματικοί; Αυτό δεν το ξέρουμε. "
Πηγή: TheGuardian
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
