Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Ρούλα Πισπιρίγκου Βασιλιάς Κάρολος της Αγγλίας Κέιτ Μίντλετον
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΑΠΟΨΕΙΣ

/

Ο Βασίλης Λαδάς γράφει στο thebest.gr για τα seatrack ή αλλιώς « Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα»

Ο Βασίλης Λαδάς γράφει στο thebest.gr γι...

Ο Βασίλης Λαδάς είναι ποιητής και λογοτέχνης

Ανήμερα της Παναγίας στις 15.8.2019 όσοι έφταναν στην παραλία της Γλύφας του Δήμου Πηνειού της Ηλείας για να κολυμπήσουν έβλεπαν με έκπληξη ότι η πρόσβαση από το δημόσιο δρόμο που πάρκαραν τα αυτοκίνητά τους μέχρι τη θάλασσα γινόταν από μια βατή και άνετη ράμπα ξυλοδεσιάς που διέτρεχε ένα μικρό πευκοδάσος, συνεχιζόταν στην αμμουδιά και σταματούσε στην άκρη της θάλασσας σ' ένα σημείο που ξεκινούσε μιά στενή σιδερένια προβλήτα που έφτανε μέχρι εκεί που η θάλασσα είχε βάθος μισό μέτρο.

Στην αρχή της προβλήτας ένα κάθισμα στερεωμένο σε δύο ράγες  της προβλήτας.  Μόλις έβλεπαν τα παιδιά την κατασκευή την αντιμετώπιζαν σαν παιχνίδι, σαν νεροτσουλήθρα, ας πούμε.

Ήθελαν να ανέβουν πάνω της να τρέξουν και να πηδήσουν από αυτή στο νερό. Οι μεγάλοι όμως διάβαζαν σε πινακίδα της κατασκευής  ότι πρόκειται για έναν μηχανισμό που λειτουργεί με φωτοβολταϊκά, λεγόταν seatrack και προοριζόταν να την χρησιμοποιούν  τα Α.Μ.Ε.Α, όπως λένε  τους συναθρώπους μας με κινητικές ή και νοητικές δυσκολίες.

Στα περίφημα λοιπόν μπάνια του λαού από τη μέρα αυτή και στο εξής θα συμμετείχαν ως λαός και τα Α.Μ.Ε.Α , όπως το δικαιούνται και μάλιστα θα τους βοηθούσε μια καλαίσθητη κατασκευή εναρμονισμένη με το περιβάλλον αφού πάνω από το κάθισμα υπήρχε σκέπαστρο και έμοιαζε κατά κάποιο τρόπο με τις ομπρέλες τις αμμουδιάς.

Πράγματι όσοι έχουν δίπλα τους (μέσα στην καρδιά τους προπάντων) άτομο με παρόμοια προβλήματα μπορούσαν με το καροτσάκι του να κατέβουν από την άσφαλτο στην κατασκευή αυτή να καθίσουν τον άνθρωπό τους στο κάθισμα, να πατήσουν   στο τηλεχειριστήριο το κουμπί της εισόδου προς τη θάλασσα,  το κάθισμα να κυλήσει αργά αργά στις ράγες  να μπει στη θάλασσα να φτάσει στο μισό μέτρο και ο αγαπημένος τους, στη θάλασσα πια, να χάσει τη βαρύτητα που δυναστεύει το σώμα του, να τον χαϊδέψει το ζεστό θαλασσινό νερό με όλα τα θεραπευτικά  του συστατικά  που  περιέχουν τα βασικά  στοιχεία της εξέλιξης των όντων.

«Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα» γράφει μεταφορικά ο Ελύτης εννοώντας προφανώς  γυναίκα όμορφη, που περπατούσε στο νερό σιγά σιγά για να κολυμπήσει.

Ο κήπος ό,τι καλύτερο μπορεί να υπάρξει στη στεριά. Στην αρχαία Περσία ο εντοιχισμένος κήπος ονομαζόταν παράδεισος  κι από τους Πέρσες άντλησαν οι ανώνυμοι συγγραφείς της Βίβλου την ονομασία και την εικόνα του πρώτου ενδιαιτήματος  του ανθρώπου.

Σαν να έμπαινε ο παράδεισος στη θάλασσα αισθάνονταν οι συγγενείς των Α.Μ.Ε.Α  όταν το κάθισμα κυλούσε στις ράγες προς το νερό.

Η χαρά ήταν και του ανθρώπου τους που χαμογελούσε πάνω στο κάθισμα  γιατί η είσοδός του στο νερό ήταν ένα παιχνίδι.

Μετά το θείο κολύμπι η επάνοδος στην αμμουδιά πατώντας το τηλεχειριστήριο στο βέλος της εξόδου και το κάθισμα με την όπισθεν επιστρέφει στην αφετηρία του. Πάνω στην κατασκευή υπάρχει και ντουσιέρα με γλυκό νερό.

Αλλά ποιός νοιάζεται; Άλλωστε τα Α.Μ.Ε.Α δεν θα την αράξουν στις ξαπλώστρες, δεν θα αλειφθούν με λάδι να μαυρίσουν, θα πάρουν τον δρόμο της επιστροφής πάνω στο καροτσάκι τους από την ράμπα.

Θα έλεγε κάποιος πιστός ότι το έργο ήταν δώρο της Μεγαλόχαρης, αλλά δεν είναι έτσι. Τα seatracks  είχαν δωριθεί από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος στους δήμους της Ηλείας από διετίας. Συμφέροντα, ίσως η συνήθης Ελληνική αδράνεια, εμπόδισαν την τοποθέτησή τους. Της Παναγίας όμως τοποθετήθηκαν στην δήμο Πηνειού δύο. Ένα στην παραλία της Γλύφας και ένα στις Θίνες. Κάλιο αργά παρά ποτέ κι αξίζουν συγχαρητήρια.

Από δεκαετίες και πλέον δίδονται χρήματα από Ευρωπαϊκά προγράμματα για να εξυπηρετούνται τα Α.Μ.Ε.Α στις κοινόχρηστες ( υπογραμμίζω τη λέξη) παραλίες. Μερικοί δήμοι κατασκεύαζαν μιά δίοδο από τη δημόσια οδό προς την  αμμουδιά για τα Α.Μ.Ε.Α. Όμως  για την πρόσβαση στη θάλασσα χρειάζονταν και ράμπες από ξυλοδεσιά για να φτάσουν στο νερό τα καροτσάκια ή έστω παλέτες στη σειρά.

Οι Δήμοι αδιαφορούσαν γι αυτό. Κι αν μερικοί τοποθετούσαν παλέτες την άλλη μέρα από την τοποθέτησή τους τις αφαιρούσαν οι πέριξ καντινάρχες για να τις χρησιμοποιήσουν ως δίοδο ανάμεσα στις ξαπλώστρες να μεταφέρονται στους ηλιοθεραπευόμενους τα φρέντο. Όμως οφείλω να πω πως στη Γλύφα η ράμπα υπήρχε από τριετίας.

Ναι λίγοι χρησιμοποίησαν φέτος το seatrack στη Γλύφα και υποψιάζομαι λίγοι κι αλλού όπου τοποθετήθηκαν παρόμοιες κατασκευές.

Αλλά αν μαθευτούν θα ξετρυπώσουν πολλοί από τα σπίτια τους που είναι κλεισμένοι για να κολυμπήσουν, να πέσουν στο νερό αφού στις πόλεις της Ελλάδος ούτως ή άλλως είναι «απαγορευμένο»  να κυλήσουν ελεύθερα αναπηρικά καροτσάκια.

Λέω  ακόμη πως και μόνο η θέαση ενός seatrack, ή όπως αλλιώς θα θελα να λέγεται, αποτελεί ένα μάθημα  κοινωνικής αγωγής για την αποδοχή ως ισότιμου του μειονεκτούντος, μάθημα και για τα παιδιά που μεγαλώνουν.

Μια σήμανση για την ευαισθητοποίηση του εγκεφάλου μας. Μια επισήμανση ότι έχουν ίσα δικαιώματα στη ζωή όλοι. Έχει πολλούς αγκυλωτούς σταυρούς καρφωμένους στο χώμα της η Ελλάδα που πρέπει να ξεριζωθούν.

Δεν ξέρω αν θα υπάρχουν στις θάλασσές μας τα seatracks του χρόνου. Ο νεοφιλελευθερισμός αγριεύει. Οι αιγιαλοί  κινδυνεύουν να απολέσουν τον δημόσιο κοινόχρηστο χαρακτήρα τους. Να περάσουν στην ιδιωτική περιουσία του κράτους, στο Υπουργείο Ανάπτυξης, όπως λένε  και συνεπώς να παραχωρείται η χρήση τους ελευθέρως σε  «επενδυτές», σε resorts , σε σκυλάδικα .  Και τότε να έχουν οι αμμουδιές μας μία ανάλογη τύχη σαν και αυτή που έχει στις μέρες μας ο Αμαζόνιος του Μπολσονάρο.

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

* Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Απόψεις» του thebest.gr απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του portal.

Απόψεις