To παλιό Ρώσικο φιλμ "Το Σπίτι στην Πλατεία Τrubnaya" επιστρέφει στις Ελληνικές αίθουσες

Το παλιό φιλμ «Το Σπίτι στην Πλατεία Trubnaya» που θεωρείται το αριστούργημα του Μπορίς Μπαρνέτ ξανακυκλοφορεί από τις 8/8/2019 σε επανέκδοση στις Ελληνικές αίθουσες σε διανομή της New Star.

Σκηνοθεσία: Boris Barnet.

Σενάριο: Nikolay Erdman, Anatoli Marienhof, Vadim Shershenevich, Viktor Shklovskiy, Bella Zorich.

Φωτογραφία: Yevgeni Alekseyev.

Παραγωγή: Ρωσία 1928.

Πρόκειται για βωβό φιλμ με υπότιτλους, διάρκειας 64 λεπτών.

«Ο Μπόρις Μπάρνετ, ένας από τους σπάνιους Ρώσους κωμικογράφους της χρυσής εποχής του σοβιετικού σινεμά, έδωσε ένα εξίσου σημαντικό έργο με τον Πουντόβκιν ή τον Ντοβζένκο και πρέπει επιτέλους το όνομά του να πάρει τη θέση που του ταιριάζει». - ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ

Μια απροσδόκητη εμπειρία από τη Ρωσία - μια κωμωδία για τους κατοίκους ενός διαμερίσματος που περιλαμβάνει από τις πιο αστείες καταστάσεις στην ιστορία του κινηματογράφου.

Σύνοψη

Ένα κορίτσι από τη βαθιά επαρχία, καταφτάνει στη Μόσχα.

Βρίσκει δουλειά σαν καμαριέρα σε ένα σπίτι της οδού Trubnaya και πέφτει θύμα εκμετάλλευσης από τον ιδιοκτήτη-κομμωτή και τη σύζυγό του. Η ιστορία ξεφεύγει από τα συνηθισμένα όταν στο σπίτι εμφανίζεται ένας νεαρός συνδικαλιστής, ο οποίος κάνει εγγραφές νέων μελών. Είναι ο δρόμος διαφυγής της νεαρής Parasha, από την καθημερινή κακομεταχείριση. Και είναι και ο τρόπος για να γνωρίσει νέους και ενθουσιώδεις ανθρώπους. 

Υπάρχει μια παραδοσιακή ρωσική ιστορία για μια νέα γυναίκα που εγκαταλείπει το χωριό της για να πάει στην πόλη και πέφτει θύμα ενός  αδίστακτου ανθρώπου. Η εμπειρία της στην πόλη είναι πολύ αρνητική και επιστρέφει στην ύπαιθρο, όπου αντιμετωπίζεται ως παρίας. Αυτή είναι η ιστορία που ενέπνευσε την ταινία House on Trubnaya Street. Ενώ η παραδοσιακή ιστορία είναι τραγική, ο Barnet την παίρνει και την μετατρέπει σε μια ιστορία ελπίδας για την τότε φρέσκια και αναδυόμενη σοβιετική κοινωνία. Πρόκειται για μια σοβιετική ταινία, αλλά με κανέναν τρόπο δεν είναι δύσκολη, στην πραγματικότητα Barnet μετατρέπει την ιστορία σε μια κωμωδία ελπίδας.

*Οι ταινίες του Boris Barnet είναι δείγματα  εξαιρετικού κινηματογραφικού  συντονισμού και συναρπαστικής επεξεργασίας. Είναι μια επίδειξη των απίστευτων κινήσεων των μηχανών και των διαφόρων τεχνικών, συμπεριλαμβανομένων, παραδείγματος χάριν, κομψών φωτογραφικών ταξιδιών, φωτογραφιών μεγάλου μήκους και η παρουσίασης του προσκηνίου του χαοτικού σκηνικού γύρω από το σπίτι στην οδό Trubnaya.

Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΡΙΣ ΜΠΑΡΝΕΤ

Το Σπίτι στην οδό Trubnaya είναι ένα έργο τέχνης. Έτσι αυτό είναι το πρώτο του προσόν:  μία ταινία παραδομένη στην ευχαρίστηση και την εφευρετικότητα των δημιουργών της.

Αυτή η εφευρετικότητα, κατά πρώτο λόγο, είναι δομική: η ταινία αρχίζει με μια τολμηρή αντιστροφή. Ανοίγει με πολύτιμες σκηνές  της ιστορικής Μόσχας: νυχτερινή ώρα αρχικά  και στη συνέχεια αυγή - οι καταπληκτικοί  καλοκαιρινοί δρόμοι,  που φιλοξενούν φορτηγά με νερό. Στην οθόνη μας προχωράει ένα υγιές, δυνατό κορίτσι από την επαρχία, με μια παχιά λευκή πάπια κάτω από το χέρι της, προφανώς αναζητώντας τη διεύθυνση που είναι γραμμένη σε ένα χαρτί που κρατάει. Οι περαστικοί φαίνονται χρήσιμοι  ή λιγότερο χρήσιμοι, στέλνοντάς το σε κάθε κατεύθυνση (εκτός, δυστυχώς, από τη σωστή). Ενώ η ιδιοκτήτρια της πάπιας απογοητεύεται όλο και περισσότερο , η ίδια η πάπια ξεφεύγει από το καλάθι της και ξεκινά τη δική της διαδρομή. Η Μόσχα είναι ένας λαβύρινθος γραμμών.

Ξαφνικά η καταστροφή επέρχεται: υπάρχει το πουλί στη μέση του δρόμου κι ένα τραμ να πηγαίνει κατά πάνω του.

«Freeze Frame!» Η παραγγελία μας αναμεταδίδεται μέσω ενός διακριτικού τίτλου, ακολουθούμενη από την χρήσιμη πρόταση «Ας επιστρέψουμε στην ταινία για να δούμε πώς μπήκαμε σε αυτό το χάος».  Και, λοιπόν, πηγαίνουμε πίσω όπου η ιστορία αρχίζει: ένας επαρχιακός σιδηροδρομικός σταθμός, όπου ένα κορίτσι αποχαιρετά τη μητέρα του. Πάει για δουλειά στη μεγαλούπολη . Όσο για σπίτι, ίσως να μπορεί να μείνει με τον θείο της, αν μπορεί να τον βρει. Δυστυχώς γι’ αυτήν –και αυτό είναι το δεύτερο ωραίο τρικ της ταινίας- καθώς το τρένο της κυλάει  έξω από το σταθμό, έρχεται  ένα άλλο τρένο, αφήνοντας  τον εν λόγω θείο στην πλατφόρμα. Λοιπόν, ποιος δήλωσε ότι θα είναι εύκολο;

Ο Μπορίς Μπαρνέτ  γεννήθηκε στη Μόσχα το 1902. Ο παππούς του Τόμας Μπαρνέτ ήταν τυπογράφος που μετακόμισε στη Ρωσική Αυτοκρατορία από τη Μεγάλη Βρετανία τον 19ο αιώνα. Μαθητής της Σχολής Καλών Τεχνών της Μόσχας, εντάχθηκε στον Κόκκινο Στρατό στην ηλικία των 18 ετών και στη συνέχεια ασχολήθηκε επαγγελματικά με την πυγμαχία. Το 1927 σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία, The Girl with a Hatbox, με πρωταγωνίστρια την Άννα Στεν. Η μελοδραματουργική του ταινία "The House on Trubnaya" του 1928, με πρωταγωνίστρια την Βέρα Μανέτσκαγια, ανακαλύφθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και τώρα κατατάσσεται ως μια από τις κλασικές ρωσικές βωβές ταινίες.

Μετά από την πρώιμη δουλειά του, ο Μπαρνέτ βρίσκεται να είναι στη δεκαετία του 1930 ένας από τους κορυφαίους κινηματογραφιστές της χώρας, δουλεύοντας με τους Σεράφιμα Μπέρμαν και Νικολάι Ερντμάν.

Μεταξύ των αριστουργημάτων του Μπαρνέτ, είναι οι «Πατριώτες» (1933), μια ταινία αναγνωρισμένη στο 1ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Το μεταπολεμικό έργο του Μπαρνέτ, παρουσιάζεται με το «Secret Agent» τη πρώτη σοβιετική κατασκοπική ταινία, Η ταινία κέρδισε το βραβείο Στάλιν και ήταν αρκετά χρόνια μπροστά από την εποχή της, παρουσιάζοντας Χιτσκοκικές τεχνικές που βοήθησαν τον Μπαρνέτ να εδραιωθεί και στο εξωτερικό. Ήταν η καλλιτεχνική φύση του, που τον έκανε να ξεχωρίζει από του λοιπούς Σοβιετικούς κινηματογραφιστές. Σε μια ταινία του Μπαρνέτ, μια φωτογραφία σε μια εφημερίδα θα ζωντάνευε απροσδόκητα και μια μικρή λεπτομέρεια στο τέλος μιας σκηνής θα μας εισήγαγε στην επόμενη. Θα ξεκινούσε μια σκηνή με ένα κοντινό πλάνο, έτσι ώστε «ο χώρος να ανακαλύπτεται σταδιακά με την μετακίνηση του άξονα ή την προοδευτική κίνηση της κάμερας.»

Μεταξύ των Ρώσων κινηματογραφιστών που μιλούσαν με θαυμασμό για τον Μπόρις Μπαρνέτ ήταν και ο Αντρέι Ταρκόφκυ.

Το 1965 και μετά από αρκετό καιρό καλλιτεχνικής σιωπής, αυτοκτόνησε δια απαγχονισμού σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στην Ρίγα της Λετονίας, όπως αναφέρει το δελτίο Τύπου της New Star.