Πραγματοποιήθηκε η βραδιά γνωριμίας και ψυχαγωγίας με θέμα.. ελέω ελιάς... στην Κοινο_Τοπία

Η βραδιά περιελάμβανε και προβολή με θέμα την ελιά και το λάδι αλλά και ανάλογη  μουσική επένδυση με την επιμέλεια της Βάσως Μαρτίνη.

Παράλληλα οι παρευρισκόμενοι είχαν τη δυνατότητα να απολαύσουν και την έκθεση φωτογραφίας των 17 ερασιτεχνών φωτογράφων της ΦΩΤΟ.ΛΕ.ΜΕ. που φιλοξενείται στην Κοινο_Τοπία με θέμα το Μεσολόγγι.

Από την αρχαία Ελλάδα έως και σήμερα η ελιά είναι το ιερότερο δέντρο του τόπου μας και συνδέεται άμεσα με την κουλτούρα και τη διατροφή της χώρας μας. Η ιστορία της πρωτογράφτηκε στα παράλια της Μεσογείου. Η διατροφή, η θρησκεία και η τέχνη των αρχαίων Ελλήνων περιείχαν στοιχεία της ελιάς, το κλαδί της οποίας, χρησιμοποιούταν ως σύμβολο ειρήνης, σοφίας και νίκης. Ο Όμηρος αποκαλούσε το ελαιόλαδο «Χρυσό υγρό»  και ο Ιπποκράτης «Μεγάλο Θεραπευτή». Ένα κλαδί ελιάς σε μορφή στεφανιού ήταν το χρυσό μετάλλιο που απένειμαν στους νικητές των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων.

Στον «Ιπποκράτειο Κώδικα» συναντώνται περισσότερες από εξήντα φαρμακευτικές χρήσεις του ελαιολάδου, με κύρια χρήση κατά των δερματικών παθήσεων, τον καλλωπισμό των μαλλιών, σε πληγές και εγκαύματα, σε γυναικολογικές παθήσεις, σε μολύνσεις αυτιών αλλά και ως μέσο αντισύλληψης. Το λάδι προτείνεται από τον Πλούταρχο για τη θεραπεία της μαστίτιδας στις γυναίκες.

Το λάδι της ελιάς, όπως και το στάρι και το κρασί, αποτελεί στη σύγχρονη λατρεία θρησκευτικό αγαθό και χρησιμοποιείται σε πολλές τελετές της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας. Είναι γνωστές οι ελιές του Όρους των Ελαιών, του Κήπου της Γεσθημανής και οι χρήσεις του λαδιού στα μυστήρια της Βάπτισης και του Ευχελαίου. Οι βασιλείς των Ισραη λιτών στην Παλαιά διαθήκη χρίονταν με λάδι Ελιάς, ενώ ένα κλαδί ελιάς έφερε πίσω το περιστέρι που έστειλε ο Νώε μετά τον κατακλυσμό ως σημάδι ειρήνης, ελπίδας κ ευημερίας.

Τέλος χωρίς την ελιά το ελληνικό τοπίο θα ήταν πιο φτωχό και οι Έλληνες καλλιτέχνες και ποιητές θα είχαν χάσει μια μοναδική πηγή έμπνευσης.