Φρόσω Κοντοθεόδωρου: H δραστήρια κυρία της επιχειρηματικότητας

Μητέρα δύο κοριτσιών, της 6 μηνών Κάτιας και της 6 ετών Ιωάννας, σύζυγος του γιατρού – νεφρολόγου Θανάση Μπέλα, πρόεδρος στην Rovel και επικεφαλής των οικονομικών του Ομίλου Κοντοθεοδώρου, η Φρόσω Κοντοθεόδωρου είναι η διάδοχος του πατέρα της Γιάννη στις οικογενειακές επιχειρήσεις που περιλαμβάνουν από δύο εργοστασιακές μονάδες μέχρι ένα πλοίο και το Everest της Εθνικής Οδού.

Κυκλοφόρησε το εορταστικό Best - Ποιές Πατρινές είναι στο Best

Μιλήστε μου για το αντικείμενο των οικογενειακών επιχειρήσεων και τον τρόπο που εσείς το προσεγγίζετε.

Το αντικείμενο του Ομίλου μας είναι η εμπορία λιπασμάτων και ζωοτροφών, η εμφιάλωση αεροζόλ και εμπορία καλλυντικών προϊόντων, οι θαλάσσιες μεταφορές με το υπό Ελληνική σημαία πλοίο μας, καθώς και η ενασχόλησή μας με το χώρο εστίασης. Δραστηριοποιούμαι κυρίως στη Rovel με την εμφιάλωση αποσμητικών χώρου καθώς και με διάφορα άλλα προϊόντα σε μορφή spray έχοντας ελβετικά μηχανήματα και προωθώντας νέες τεχνολογίες εμφιάλωσης όπως αυτή της bag on valve. Παράλληλα ασχολούμαι με τα χρηματοοικονομικά των υπολοίπων εταιριών.

Η Rovel ιδρύθηκε το 2002 και εγώ ήδη μετρούσα δύο χρόνια ενασχόλησης με την εταιρία των λιπασμάτων. Ιδρυτής ήταν ο πατέρας μου με σκοπό να με μυήσει στο χώρο των επιχειρήσεων και συγκεκριμένα σε έναν πιο «γυναικείο» κλάδο όπως αυτός των καλλυντικών.

Έχω μάθει να κάνω αργά και σταθερά βήματα, έτσι χρόνο με το χρόνο και με τους κατάλληλους ανθρώπους δίπλα μου η πορεία μας είναι ανοδική.

Πώς ξεκίνησε η εταιρία και η δική σας εμπλοκή;

Αρχικά ο πατέρας μου ήταν ποδοσφαιριστής στην Παναχαϊκή. Στη συνέχεια μαζί με την μητέρα μου άνοιξαν ένα καθαριστήριο και λίγο αργότερα ένα δεύτερο ταπητοκαθαριστήριο. Η μητέρα μου από το καθαριστήριο πήρε σύνταξη, υπάρχει ακόμα. Τώρα πια το νοικιάζουμε. Ο πατέρας μου ξεκίνησε στην πορεία την εμπορία υαλοπινάκων του Μποδοσάκη και έπειτα ήρθε η εμπορία λιπασμάτων. Για διευκόλυνση της μεταφοράς των λιπασμάτων, τότε συνεργαζόμαστε με ένα εργοστάσιο στην Καβάλα, αποκτήσαμε το πλοίο, το οποίο σήμερα μεταφέρει όχι μόνο τα λιπάσματα που εμπορευόμαστε εμείς εντός της Ελλάδας, αλλά και εμπορεύματα τρίτων. Μόλις τελείωσα το σχολείο οι γονείς μου με ρώτησαν με τι ήθελα να ασχοληθώ. Ξεκίνησα κατευθείαν στην οικογενειακή δουλειά, αυτό ήθελα, αρχικά ασχολούμενη με τα λογιστικά. Σιγά σιγά πήρα την ευθύνη των ταμείων, των οικονομικών και έπειτα προέκυψε η Rovel.

Πόσο εύκολο είναι μια γυναίκα να ηγείται μιας επιχείρησης σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο όπως ο δικός σας;

Δεν είναι εύκολο. Τα πάντα επιτυγχάνονται με πολύ κόπο και με συνεχή δουλειά. Με τους υπαλλήλους - συνεργάτες μου όπως τους αποκαλώ, έχουμε μία αρμονική σχέση με αμοιβαίο σεβασμό, με κοινό μας στόχο την ανάπτυξη της εταιρίας μας. Εδώ θα ασπαστώ μία ρήση του Κομφούκιου που λέει: «Διάλεξε μία δουλειά που σ’αρέσει και δε θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μια μέρα στη ζωή σου» δηλαδή αν αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις η εργασία σου μοιάζει με διασκέδαση.

Λόγω της οικογενειακής παράδοσης ήταν μονόδρομος η ενασχόληση με τον Όμιλο Κοντοθεόδωρου; Εννοώ είχατε σκεφτεί ποτέ να ασχοληθείτε με κάτι άλλο επαγγελματικά;

Έχοντας ως πρότυπο τον πατέρα μου, μοναδικός μου στόχος ήταν να ακολουθήσω τα βήματά του έχοντάς τον πάντα δίπλα μου και στα εύκολα και στα δύσκολα. Ποτέ δε δέχθηκα πίεση από τους γονείς μου παρότι είμαι μοναχοπαίδι. Ήταν κάτι που το θεωρούσα αυτονόητο γιατί ανέκαθεν μου κέντριζε το ενδιαφέρον.

Πρόσφατα αποκτήσατε το δεύτερο παιδί σας. Με μια απαιτητική επαγγελματική καθημερινότητα πόσο εύκολο είναι να είστε παρούσα στις οικογενειακές υποχρεώσεις;

Η οικογένειά μου παίζει το μεγαλύτερο ρόλο στη ζωή μου γι’αυτό και έχω μάθει να αντιμετωπίζω τις υποχρεώσεις μου και στους δύο τομείς όσο το δυνατόν καλύτερα μπορώ έχοντας την αμέριστη συμπαράσταση του συζύγου μου και των γονιών μου.

Γιατί ακόμη και σήμερα δεν υπάρχουν αρκετές γυναίκες σε θέσεις ευθύνης;

Αντιθέτως πιστεύω ότι υπάρχουν γυναίκες σε θέσεις ευθύνης απλά ίσως δεν τους έχουν δοθεί οι κατάλληλες ευκαιρίες να αναδειχθούν.

Μιλήστε μου και για την ενασχόλησή σας με την Παναχαϊκή…

Αγαπούσα από μικρή τον αθλητισμό, μπάσκετ και ποδόσφαιρο, βέβαια το «μικρόβιο» αυτό μου το μετέδωσε ο πατέρας μου. Από μικρή θυμάμαι με έπαιρνε μαζί του στα γήπεδα. Έτσι όταν τέθηκε η συζήτηση για την ενασχόλησή μου με την Παναχαϊκή ως μέλος της Παναχαϊκής Συμμαχίας είπα αμέσως το «Ναι» στηρίζοντας με όποιο τρόπο μπορώ την ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης μου.