Με Εκπρόσωπο Τύπου την κα Κουρή...

Θα είχε ενδιαφέρον για πολλούς συμπολίτες μας ένας οξύς διάλογος υβριστικών χαρακτηρισμών, όπως αυτούς με τους οποίους αναφέρθηκε στην ταπεινότητά μου η κα Κουρή, σε πρόσφατο άρθρο της.  Ιδιαίτερα, θα είχε ενδιαφέρον για την ίδια την κα Κουρή γιατί μια δημοσιότητα τέτοιου είδους  ίσως να της «προσέθετε πόντους» στην αγαστή συνεργασία της με το ΚΚΕ ως υποψήφια βουλευτής του.

Οι πόντοι όμως είναι πολύτιμοι και κερδίζονται σε βάθος χρόνου με σταθερότητα στις θέσεις και αρχές και πίστη στο δημόσιο διάλογο μέσω αντιπαράθεσης επιχειρημάτων και όχι χαρακτηρισμών.

Για αυτό θα σταθώ στην ουσία των επιχειρημάτων της κας Κουρή σημείο προς σημείο, επιχειρήματα που πιστεύω ότι εκφράζουν το σύνολο της δημοτικής αρχής από το απλό μέλος της Λαϊκής Συσπείρωσης έως τον επικεφαλής της κο Πελετίδη, ο λόγος άλλωστε για τον οποίο τέθηκε ο συγκεκριμένος τίτλος του άρθρου. Άλλωστε, μια δημόσια αντιπαράθεση επιχειρημάτων προϋποθέτει σαφείς θέσεις και, κυρίως, πράξεις, από την πλευρά των εμπλεκόμενων στην αντιπαράθεση. Η ανακολουθία λόγων και πράξεων πολιτικών  προσώπων, ανακολουθία που έχει επιτρέψει την πολιτικά ανερυθρίαστη – παρά τη συνεργασία - περιοδεία από κόμμα σε κόμμα και από παράταξη σε παράταξη δεν προσφέρει το απαραίτητο πλαίσιο ενός εποικοδομητικού διαλόγου σε προσωπικό επίπεδο.

1. Θετική κίνηση της δημοτικής αρχής η αξιοποίηση καθ όλη τη διάρκεια του έτους του χώρου της πλαζ.

2. Ο ρόλος της πλαζ ως χώρος προσφοράς για τη διενέργεια σχολικών δραστηριοτήτων και υλοποίησης εκπαιδευτικών προγραμμάτων είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Το πρόβλημα που αποσιωπάται εντέχνως, παρόλο που με σαφήνεια προσδιορίστηκε, είναι το ποιος σχεδιάζει και υλοποιεί αυτά τα εκπαιδευτικά προγράμματα και ποιος έχει την εποπτεία τους.

Από όσα γνωρίζω, δεν υπάρχει πρόγραμμα εκμάθησης της τοπικής ιστορίας στα σχολεία μας, όπως προβλέπει η εισήγηση της δημοτικής αρχής. Και κακώς δεν υπάρχει, γιατί τα σχολεία οφείλουν να αποτελούν κοιτίδες όχι μόνο γνώσης αλλά και πολιτισμού.

Ωστόσο, επειδή δήμαρχος στην Ελλάδα δεν είναι μόνο ο κος Πελετίδης αλλά είναι και ο κος Μπέος, και πιθανά στο μέλλον ο γνωστός Άδωνις ή κάποιος με παρεμφερείς απόψεις για την Ιστορία και την εκπαίδευση, οφείλουμε να προστατέψουμε τους μαθητές μας από μονομερείς θεωρήσεις της  Ιστορίας. Κι  αυτό γίνεται με έναν τρόπο, την καθολική εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου που προβλέπει την έγκριση και την εποπτεία των εκπαιδευτικών προγραμμάτων από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας. Η Δημοκρατία δεν επιτρέπει ούτε δεξιά ούτε αριστερά «κατηχητικά».

Πολύ περισσότερο, δεν επιτρέπει παραχάραξη της Ιστορίας όπως επιχειρήθηκε από τη δημοτική αρχή, σύμφωνα με καταγγελίες του Συλλόγου Πέτρινα Χρόνια. (βλ. σχ. http://patratora.gr/archives/148835)

3. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων δεν έχει καμία σχέση με την ορθή αντίθεση της ΟΛΜΕ στην προσχηματική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών που είχε ως σκοπό τη διαθεσιμότητα αρκετών εκατοντάδων επί κυβέρνησης Σαμαρά. Τουναντίον, ο εκπαιδευτικός γνωρίζει ότι η αξιολόγηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων ως ερευνητική διαδικασία και όχι ως ελεγκτική αποτελεί «μια ανοικτή διαδικασία που συμβάλλει στην ανάπτυξη και τη βελτίωση του εκπαιδευτικού προγράμματος». (Βεργίδης, 2003)

Ως τέτοια, διενεργείται από επιστήμονες σχετικούς με την εκπαίδευση με συγκεκριμένες μεθόδους και τεχνικές και σε συγκεκριμένο πολιτικό, κοινωνικό και εκπαιδευτικό πλαίσιο. (Βεργίδης, 2003)

Τέτοιους επιστήμονες, εξ όσων γνωρίζω, δεν διαθέτει στο υπαλληλικό του προσωπικό ο Δήμος.

ΥΓ. 1. Σχετική βιβλιογραφία είναι διαθέσιμη σε κάθε ενδιαφερόμενο/η.

ΥΓ 2. Μέρος του προβλήματος θα είχε ξεπεραστεί εποικοδομητικά, εάν γινόταν αποδεκτή μία μόνο πρόταση στην εισήγηση από την πλευρά της δημοτικής αρχής: «Τα υπό διαμόρφωση εκπαιδευτικά προγράμματα τελούν υπό την έγκριση και εποπτεία της Περιφερειακής Διεύθυνσης Α΄θμιας και Β΄θμιας Εκπαίδευσης.»