«Η έλλειψη σοβαρής και υπεύθυνης κυβέρνησης απαξιώνει τη χώρα καθημερινά»

Η πρώτη φορά αριστερά κράτησε την «παρθενικότητά» της, και τη δεύτερη δημοψηφισματική και την τρίτη πρόωρα εκλογική φορά - φθορά, με τη ζώνη της δεξιάς αγνότητας των ΑΝΕΛ και την αναγωγή της «σκληρότητας» των διαπραγματεύσεων, σε μέτρηση του αριστερού κόπου με ώρες που αντέχει ο «πισινός» να κάθεται σε καρέκλα. Να κάθεται δηλαδή απέναντι σε δανειστές, να παίζει χωρίς λεφτά, να γυρνάει και να τα ψάχνει στον κόπο των πεθαμένων εργαζομένων και εξαθλιωμένων συνταξιούχων και στο τέλος να φωνάζει νενικήκαμεν, υιοθετώντας δυο μνημόνια αλλά και προσθέτοντας ένα τρίτο, κατάδικό της...

Η άτακτη εξέγερση ενάντια στο πρόγραμμα λιτότητας στοίχισε πολύ ακριβά στη χώρα. Η αβεβαιότητα γιγαντώθηκε, οι επενδύσεις κατέρρευσαν, το κεφάλαιο διέφυγε και οι έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων που επιβλήθηκαν τον Ιούλιο διατηρούνται ακόμη.

Ας δούμε κάποια απλά νούμερα: Πέρυσι τέτοια εποχή η πρόβλεψη της «απεχθούς» Τρόικας ήταν ότι η χώρα μας θα είχε 2,5% αύξηση του ΑΕΠ το 2015 και 3,6% το 2016. Σύνολο 6,1%. Τι προβλέπεται σήμερα; 0% το 2015, και ύφεση 0,7% το 2016. Με μια μπακαλίστικη, δηλαδή, αριθμητική, που δεν απέχει, όμως, από την πραγματικότητα, όλα τούτα σημαίνουν ένα, 7% μείωση του ΑΕΠ επί των ημερών ΣΥΡΙΖΑ. Η οποία μεταφράζεται σε μια νέα μαύρη τρύπα της τάξεως των 12 δισ. ευρώ, το 40% των οποίων αναλογούν στο κράτος. Είναι ακριβώς τα 5 δισ. ευρώ που ο κ. Τσίπρας θεωρεί δίκαιο να μας πάρει, τάχα ως «αναγκαία αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών», ενώ στην ουσία πρόκειται για τα σπασμένα τις «multiculti» παρέας του Βαρουφάκη που καλείται να πληρώσει πάλι ο χειμαζόμενος ιδιωτικός τομέας.
Χαρακτηριστικά ο μέσος μεικτός μισθός στην Ελλάδα πέρυσι ήταν 1.048 ευρώ. Αν από αυτά αφαιρέσουμε τα 383 ευρώ που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση ως ασφαλιστική εισφορά του κάθε εργαζομένου για κάθε σημερινό συνταξιούχο, τότε μεικτά σε κάθε εργαζόμενο μένουν 665 ευρώ. Κι αν από αυτά αφαιρέσουμε και τους φόρους, τις άλλες εισφορές και το βασικό κόστος διαβίωσης, τότε βρισκόμαστε κάτω από το μηδέν. Την ώρα που ο κ. Κατρούγκαλος αποκρύπτει ότι αν οι σημερινοί εργαζόμενοι πληρώσουν τέτοιες εισφορές, είναι βέβαιο ότι εκείνοι δεν θα πάρουν ποτέ σύνταξη, καθώς ήδη καταδικάζονται να μην μπορούν να δημιουργήσουν δικό τους ασφαλιστικό απόθεμα.

Έτσι 13 μήνες και τρεις εκλογικές αναμετρήσεις αργότερα κανείς δεν μιλά πλέον για την ελληνική πολιτική ή την οικονομική ανέχεια στην Ελλάδα. Κανείς δεν αναφέρει στους συνταξιούχους που για να δώσουν 20€ στον εγγονό τρέφονται για μια εβδομάδα με φρυγανιές και γιαούρτι. Για τους αγρότες που επένδυσαν μέχρι και το τελευταίο τους σεντς στο ελληνικό χώμα και στην δουλειά των χεριών τους, τους επιστήμονες που μελέτησαν ατελείωτες ώρες που θα πάνε χαμένες καθώς ελάχιστοι στην Ελλάδα εργάζονται στο αντικείμενό τους ως αποτέλεσμα της υψηλής ανεργίας και βέβαια, τους εναπομείναντες ελευθέρους επαγγελματίες που με σχεδόν κλειστές τράπεζες τρέμουν τα γόνατά τους καθώς την πλάτη τους βαραίνει το βάρος τις φορολυστρικής επιδρομής της κυβέρνησης .   Όταν τα διεθνή μέσα αναφέρονται στην Ελλάδα σήμερα, το θέμα είναι η δεύτερη μεγάλη κρίση της χρονιάς, η προσφυγική κρίση, το πλήθος των ανθρώπων που έχουν πνιγεί στο Αιγαίο, οι εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένοι που αναζητούν προστασία από τον πόλεμο στην Ευρώπη.

Χωρίς να θέλω να παρεξηγηθώ αλλά και δηλώνοντας ανθρωπιστής ως εκ φύσεως πρέπει να επισημάνω ιδιαίτερα πως το μεταναστευτικό δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδας και δεν πρέπει να είναι!!

Το πρόβλημά της Χώρας σήμερα είναι πως κάθε της ζωντανό κύτταρο νεκρώνει, πως δεν έχει κυβέρνηση,  πως η Ελλάδα  απαξιώνεται με κάθε τρόπο και πως έχει εγκαταλειφθεί από τους πάντες μέσα και έξω και διασχίζει σαν καρυδότσουφλο έναν ωκεανό, με τις ελπίδες να πιάσει λιμάνι να εκμηδενίζονται μέρα με τη μέρα!!