Γιατί;

Κάποτε μπαίνοντας σε φοιτητικό δωμάτιο το πρώτο που θα αντίκριζες, να κοσμεί τον τοίχο, θα ήταν η φωτογραφία του στρατιώτη που έχοντας βληθεί από σφαίρα έχει χάσει την ισορροπία του αφήνοντας το όπλο να πέσει από το χέρι του, ενώ ξεψυχά σχεδόν στον αέρα.

«Γιατί;» ήταν το αντιπολεμικό ερώτημα στο κάτω μέρος της αφίσας. Στέλνοντας στην υφήλιο το μήνυμα της ανάγκης να μην χάνονται νέοι άνθρωποι σε παράλογες συρράξεις.

Μια άλλη εμβληματική φωτογραφία που έγινε σύμβολο αγώνα κατά της ανατριχιαστικής κλαγγής των όπλων, προερχόταν από το Βιετνάμ. Η ασπρόμαυρη εικόνα  αποτύπωνε στο πρόσωπο του γυμνού κοριτσιού που έτρεχε στο δρόμο έχοντας αισθανθεί το «καυτό αγκάλιασμα» της βόμβας ναπάλμ, την φρίκη του πολέμου.

Σήμερα, πολλές δεκαετίες μετά από αυτά τα γεγονότα, ένας άλλος ιδιότυπος πόλεμος εξελίσσεται , στο μόνιμο σχεδόν θέατρο συγκρούσεων. Στην Λωρίδα της Γάζας γυναίκες και παιδιά έχουν μπεί στο στόχαστρο του πάνοπλου ισραηλινού στρατού, που με πρόσχημα την εξόντωση μαχητών της Χαμάς, εξοντώνει ότι κινείται !

Χιλιάδες εικόνες μεταφέρονται -και με την βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας- στην οθόνη του υπολογιστή μας, ή του τηλεοπτικού μας δέκτη. Σκηνές από αιματοκύλισμα. Μια τραγωδία δίχως τέλος, με θύματα παιδιά που πριν νιώσουν την χαρά της ζωής αισθάνονται την αποκρουστική μυρωδιά του θανάτου.

Γονείς κρατούν στην αγκαλιά τους τα βουτηγμένα στο αίμα νεκρά βλαστάρια τους. Ενώ οι βόμβες συνεχίζουν να σφυρίζουν δίπλα τους.

Εικόνες που προσπαθούν να περιγράψουν , όσοι δημοσιογράφοι βρίσκονται εκεί, ως πολεμικοί ανταποκριτές. Μονάχα που δεν μεταδίδουν πολεμικές σκηνές, αλλά καταγράφουν σφαγές γυναικόπαιδων, σε σημείο που δεν αντέχουν και αποχωρούν από την κάμερα. Όπως συνέβη προ ημερών με τον ανταποκριτή του al jazeera.

Οσο όμως απαθής παραμένει η διεθνής κοινότητα και ο ΟΗΕ, παρακολουθώντας το δράμα της εξολόθρευσης αθώων, άλλο τόσο παγεροί στεκόμαστε και όλοι εμείς , μπροστά στα όσα αποκρουστικά συμβαίνουν.

Όχι μια φωτογραφία καμένου κοριτσιού από το Βιετνάμ δεν μας συγκλονίζει πλέον , αλλά ούτε εκατοντάδες από τα διαμελισμένα κορμιά μικρών παιδιών.

Γιατί πλέον στα φοιτητικά δωμάτια κυριαρχούν φωτογραφίες τραγουδιστών, μοντέλων και διάσημων ηθοποιών !