Αποδείξτε μας με έργα ότι δε νοιάζεστε μόνο για την ψήφο μας

Πολλές φορές ξεκίνησα να γράψω ένα άρθρο για την τραγική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας αλλά πάντα κάτι με σταματούσε. Μια υποψία ελπίδας ίσως, ότι αυτό θα είναι το τελευταίο δυσάρεστο γεγονός που λυπεί όσους θέλουν ακόμη να ονομάζονται Έλληνες.

...Όμως σήμερα, 5-12-13 άλλη μια δυσάρεστη είδηση ήρθε να προστεθεί στην ατέλειωτη αλυσίδα με τις αυτοκτονίες, τους άνεργους, τους πνιγμένους, τους πεινασμένους. Αυτή η είδηση ήταν για μένα η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της δικής μου προσωπικής αντοχής.

Μία άλλη οικογένεια λοιπόν-στο Κορδελιό Θεσσαλονίκης αυτή τη φορά- κινδύνευσε να καεί από κεριά αναμμένα μέσα στο σπίτι. Καταλαβαίνετε βέβαια γιατί είχαν κεριά όχι για διακόσμηση αλλά επειδή και σε αυτή την οικογένεια είχε κοπεί το ρεύμα. Κινδύνευσε να καεί ζωντανό ένα 5χρονο παιδάκι και η γιαγιά του. Το σπίτι δυστυχώς κάηκε, τουλάχιστον σώθηκαν οι άνθρωποι.

Ο πατέρας σε κατάσταση αλλοφροσύνης, βγάζοντας μαχαίρι επιτέθηκε σε συνανθρώπους του που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το σπίτι του. Πριν λίγες μέρες όλη η Ελλάδα συγκλονίστηκε από το χαμό της 13χρονης Σάρας που «έφυγε» για τη γειτονιά των αγγέλων επειδή οι ανευθυνουπεύθυνοι της ΔΕΗ έδωσαν εντολή να κοπεί το ρεύμα στην οικογένεια.

Και –ω της υποκρισίας- η ΔΕΗ τύπωσε ενημερωτικά φυλλάδια με τίτλο «Υγεία για όλους». Πέρυσι, περίπου τέτοιες μέρες, γιορτινές, θρηνήσαμε 3 αγγελούδια επειδή το πετρέλαιο ήταν ακριβό και δεν μπορούσαν οι παππούδες να το προμηθευτούν. Αλήθεια με πόσους θανάτους ακόμη θα ικανοποιηθείτε κ. Πρωθυπουργέ, κ. Αντιπρόεδρε της Κυβέρνησης, κ. υπουργοί;

Πόσες ακόμη αυτοκτονίες περιμένετε για να επέλθει η σύγκλιση με την τρόικα;

Πόσα αξιόλογα παιδιά μας με πτυχία, με ήθος, με όνειρα πρέπει να φύγουν ακόμη στο εξωτερικό επειδή δεν αντέχουν να βλέπουν τη φαυλότητα να κυβερνά; Πόσοι ηλικιωμένοι θα πεθάνουν πριν της ώρας τους επειδή δε φτάνει πια η πενιχρή σύνταξή τους παρά για μια στοιχειώδη επιβίωση;

Πόσοι μαθητές μας θα λιποθυμούν πια από την πείνα στα σχολεία;

Για πόσο ακόμη θα απαξιώνετε το λειτούργημα του εκπαιδευτικού δίνοντάς του ένα μικρό μισθό με τη δαμόκλειο σπάθη της διαθεσιμότητας να κρέμεται πάνω από το κεφάλι του;

Πόσες θέσεις εργασίας θα χαθούν ακόμη γιατί έτσι λέει η τρόικα;

Ως πότε θα μένουν κλειστά τα Πανεπιστήμια φέρνοντας σε απόγνωση φοιτητές και γονείς;

Έλαχε σε σας ο κλήρος να είστε οι ηγέτες του ελληνικού λαού σε μια κρίσιμη φάση της ιστορίας του. Τη δύναμή σας την οφείλετε σ' αυτόν το λαό που δεν είναι απλά νούμερα, είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Είναι πολίτες μιας χώρας που εγέννησε πολιτισμό και  που μετέδωσε τον πολιτισμό της στα πέρατα της γης. Εσείς λοιπόν αυτό το λαό γιατί τον κάνετε να νιώθει ταπεινωμένος, εξευτελισμένος, ζήτουλας της Ευρώπης

Οι σπουδές σας δείχνουν ότι έχετε μεγάλη μόρφωση και σε διαφορετικούς τομείς ο καθένας. Μπορείτε λοιπόν –αν θέλετε- να βγούμε και από την ύφεση, και από τα  «μορφώματα»  που τελευταία εξελίσσονται σε καρκινώματα με απρόβλεπτες συνέπειες. Η εγκληματικότητα καλπάζει. Γονείς ξεσπούν βίαια στα παιδιά τους.

Η οικογένεια –το ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας μας, πάει να σβήσει. Οι νέοι μας ή δεν παντρεύονται πια, ή αποφεύγουν να κάνουν παιδιά με αποτέλεσμα σιγά σιγά να σβήσουμε ως έθνος από τον χάρτη.

Κλείνοντας, αντιγράφω κάποιες φράσεις από το κείμενο- δήλωση του Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.κ. Νικολάου όπως αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Ι. Μητροπόλεώς του –www.imml.gr.- με αφορμή την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940. Γράφει λοιπόν ο Σεβασμιώτατος:

« Μέχρι σήμερα έχουμε δει μέτρα, συμφωνίες, εις βάρος μας εκβιασμούς, ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, ατέλειωτες υποχωρήσεις. Δεν έχουμε δει καμία νίκη, καθόλου τόλμη. Κάνουμε έκκληση στον πολιτικό μας κόσμο Οφείλουν να φωνάξουν παντού ότι δεν πεινάμε μόνο ως πολίτες, κυρίως πονάμε ως λαός….Δεν μας ενδιαφέρει πλέον ποιος φταίει για τη σημερινή μας κατάσταση.

Μας νοιάζει ποιος και τι θα μας σώσει. Ψάχνουμε για πατριώτες, όχι για ενόχους. Το ΟΧΙ του 1940 δεν είχε καμία λογική, είχε όμως εξυπνάδα και αξιοπρέπεια. Τώρα το ΟΧΙ έχει τη σοφία του αυτονόητου και τη σαφήνεια της μοναδικής λ.ύσης. Οι νίκες δε στηρίζονται σε ΝΑΙ συμβιβασμού. Στηρίζονται σε ΟΧΙ ηρωισμού» .

Πολλές φωνές γύρω μας το τονίζουν ότι η κοινωνία βρίσκεται ένα βήμα πριν από την έκρηξη. Προφθάστε έστω και την τελευταία στιγμή να αποφευχθεί αυτό. Προφθάστε τη σωτηρία της δημοκρατίας και των θεσμών. Προφθάστε ώστε  να μη συμβούν άλλοι θάνατοι λόγω κρίσης.

Αποδείξτε μας με έργα ότι δε νοιάζεστε μόνο για την ψήφο μας. Φέτος τα Χριστούγεννα ας έλθει πάλι το χαμόγελο της ελπίδας στα χείλη όλων των Ελλήνων και μακάρι να είστε εσείς αυτοί που θα το καταφέρετε.