Ο Γουσίδης παρέδωσε σήμερα το πνεύμα, όχι όμως και η θεωρία του...

Ο Δημήτρης Γουσίδης δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστός στα μέρη μας παρά την «συγγενική» του σχέση με την Πελοπόννησο. Και εξακολουθεί να μην είναι… Για όσους δεν λέει κάτι το όνομα του ο Γουσίδης ήταν ο πρώην Πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Μακεδονίας – Θράκης (ΕΣΗΕΜ-Θ) και επί δεκαετίες ο επικεφαλής του Γραφείου Θεσσαλονίκης του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη.

Έφυγε σήμερα από την ζωή ύστερα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά, να τον ακούσω να μιλάει σε πολλές δημοσιογραφικές συγκεντρώσεις, να μοιραστώ μαζί του το πάνελ σε δημοσιογραφικά συνέδρια. Πάντα σχολίαζε τα κοντοκουρεμένα μου μαλλιά και το ατημέλητο ντύσιμο μου, όντας ένας άρχοντας της ζωής, γνώστης και λάτρης του ωραίου και του ευγενούς.

Δεν τα γράφω όλα αυτά για να του κάνω επικήδειο. Ούτε εκείνος θα το ήθελε. Τα γράφω γιατί για μένα το επίθετο «Γουσίδης» παραμένει βαθιά συνυφασμένο με την θεωρία του κατά του «κράτους των Αθηνών», όπως έλεγε και ο ίδιος. Ένας ορκισμένος εχθρός της λογικής που θέλει τους «πρωτευουσιάνους» στην πρωτοπορία και όλους εμάς, τους της «επαρχίας», στην γαλέρα και στο περιθώριο.

Θυμάμαι σαν να είναι τώρα, στις καρέκλες ενός εστιατορίου στον Καστελόκαμπο, εδώ στην Πάτρα. Τον ρώτησα: «Πρόεδρε, τι μανία είναι αυτή που έχεις με την Αθήνα; Κάτι σού έχουν κάνει, δεν μπορεί…». Στράφηκε προς το μέρος μου και μού είπε: «Για όλα τα δεινά που ζει η υπόλοιπη Ελλάδα φταίει το αθηνοκεντρικό μοντέλο διοίκησης. Εκεί οι αποφάσεις, εκεί τα λεφτά, εκεί η δήθεν ‘αφρόκρεμα’. Και όλοι εμείς οι τάχα φτωχοί συγγενείς. Να ξεσηκωθούμε ρε… Να ορθώσουμε ανάστημα. Να πάρουμε ότι μας ανήκει. Στην Πάτρα, στη Θεσσαλονίκη, παντού...».

Χαμογέλασα. Όμως, είχε δίκιο. Δείτε το σήμερα. Και ακριβολογώ το σήμερα… Οι Δήμοι έβαλαν λουκέτο γιατί κάποιοι μανδαρίνοι στα Υπουργεία αποφάσισαν ότι η Αυτοδιοίκηση, δηλαδή η ελληνική περιφέρεια, πρέπει να μείνει αποστεωμένη και ανήμπορη. Τα χρήματα που αυτές τις μέρες όλοι πληρώνουμε ως πρώτη δόση φόρου δεν έχουν κανένα ανταποδοτικό όφελος. Δεν επιστρέφουν σε εμάς. Δεν πηγαίνουν στις ανάγκες μας για καλύτερη Παιδεία, για καλύτερη Υγεία, για Πρόνοια και Αλληλεγγύη. Είναι, ξανά, το «κράτος των Αθηνών» που θα αποφασίσει πως θα χρησιμοποιηθεί το υστέρημα όλων μας, που με πόνο ψυχής, κατατίθεται στα γκισέ της Εφορίας και των Τραπεζών. Είναι το «κράτος των Αθηνών» που θα αποφασίσει για τις ζωές μας.

Ο Γουσίδης είχε δίκιο. Το κράτος των Αθηνών φταίει για το πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Το κράτος των Αθηνών εξέθρεψε την κρίση, το κράτος των Αθηνών την γιγάντωσε, το κράτος των Αθηνών μας ζητάει τώρα να πληρώσουμε τα δικά του σπασμένα. Υπάρχει αντίρρηση;