Πού έδυ σου το κάλλος;

Σπαράττουσα η Μήτηρ του Χριστού για τον αδόκητο θάνατο του μονογενούς της, έκλαιε απαρηγόρητη και γοερώς φώναζε.

«Πού έδυ σου το κάλος; Πού πήγε η ομορφιά σου και η χάρη σου; Η καλοσύνη σου και η γλυκύτητά σου; Τα χαρίσματά σου που μάγεψαν τον κόσμο»;

Μία τόσο λαμπερή παρουσία είναι εύκολο να ξεχασθεί;; Δυστυχώς ΝΑΙ.

Όταν παρουσιάζονται δόλιοι, όλα είναι πιθανά.

Σήμερα αγαπητοί αναγνώστες του The best, είναι ευκαιρία να ακούσομε τον σπαραγμό της Ελλάδος που χάνει την Γλώσσαν της, από  υπαιτιότητα ανικάνων  που την κυβέρνησαν επί χρόνια. Δεν ήταν σε θέση να κρατήσουν επί  του υψηλού ιστού την Μητέραν των Γλωσσών ήτις επί  εκατονταετηρίδες ευρίσκεται εκεί, χωρίς να τρωθεί από τα ακραία και δυσμενή καιρικά φαινόμενα.

Γίνατε αίτιοι,  οδύρεται η Ελλάς, να δύη η Γλώσσα μου. Να βυθίζεται. Το ρήμα μου δύω ή δύνω, το έχετε ξεχάσει.  Φυσικά δεν ξέρετε όλοι ότι το έδυ είναι τρίτο ενικό πρόσωπο Αορίστου δευτέρου του ρήματος δύω. Ξεχνάτε ότι η δύσις, ή ένδυσις, η κατάδυσις, η έκδυσις, ο επενδύτης, το ένδυμα, το αποδυτήριον, είναι παράγωγες λέξεις από το δύω;; Πολλές φορές μπορεί να μη γνωρίζετε τι σημαίνουν οι λέξεις αυτές. Είναι επόμενο γιατί δεν έχετε μάθει από που προέρχονται. Αν  το γνωρίζατε  δεν θα είχατε ποτέ άγνωστες λέξεις. Αλλά και θα διατηρούσατε την Γλώσσα μου στην υψηλή θέση που της ανήκει παγκοσμίως!

Ξεχνάτε ότι από την πόλη  μου δύω, (και έχω πολλές χιλιάδες πόλεις) προέρχονται οι λέξεις αναδύνω ή αναδύνομαι που σημαίνουν, όπως όλοι πρέπει να γνωρίζετε, ανατέλλω, έρχομαι στην επιφάνεια του ύδατος, αναβλύζω, αποσύρομαι, αποφεύγω, αναβάλλω. Μία λέξη με δεκάδες ερμηνείες, όπως και άλλες, που όλες αυτές συνθέτουν τον πλούτον και την εκτεταμένη γλωσσική μου κληρονομιά, που δεν έχει ούτε θα αποκτήσει ποτέ άλλη χώρα. Επίσης από το δύω μου προέρχονται οι λέξεις, που και αυτές τις γνωρίζετε, διαδύνω και διαδύδω, που σημαίνουν όχι ότι μεταδίδω κάτι, αλλά περνάω μέσα από στενωπό, διολισθαίνω, διαφεύγω, όπως και το ενδύνω, που δεν σημαίνει υποχωρώ, αλλά ενδύω κάποιον, του φοράω τα ρούχα του, με το αντίθετό του συνεκδύω = ξεγυμνώνω κάποιον.

Αυτό και αναρίθμητο άλλο κάλλος της Γλώσσης μου έδυ και ο σπαραγμός μου είναι μεγάλος, γιατί δεν βλέπω να υπάρχει δυνατότητα και πρόθεση περισώσεως αυτού του αμυθύτου  και μοναδικού πλούτου από τον οποίον απογυμνώνομαι.

Σεις  παιδιά μου βλέπετε  την γύμνια μου ώστε να με ενδύσετε και να μη σπαράξω πλέον φωνάζουσα, «που έδυ μου το κάλλος»;;

Μιχαήλ Στρατουδάκης