Δυτική Ελλάδα: Το μήνυμα του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς

Στο μήνυμά του προς τους γονείς και τους  μαθητές, με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Δυτικής Ελλάδας Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος, τονίζει:

Αγαπητοί  Γονείς και Κηδεμόνες

Αγαπητές Μαθήτριες , Αγαπητοί Μαθητές

Η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς αποτελεί αφετηρία νέων στόχων, νέας προσπάθειας, νέων προσδοκιών και ελπίδας.

Ο αγώνας που δίνετε αγαπητοί μαθητές με την επικουρία των γονέων σας δεν θα πάει χαμένος. Ποτέ εκείνοι που αγωνίστηκαν δε μετάνιωσαν για τη μάχη που έδωσαν. Αντίθετα, μετανιώνουμε για τις μάχες που δεν δώσαμε.

Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, βαθιά τραυματισμένο από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια, ζητά ανανέωση με δημοκρατικό τρόπο και δικαιοσύνη. Παρόλα αυτά, είναι και αυτό εδώ στο σημείο εκκίνησης μιας νέας προσπάθειας.

Βασικός μας στόχος είναι η παροχή ίσης και ποιοτικής εκπαίδευσης σε όλα τα παιδιά που φοιτούν στο δημόσιο σχολείο. Αυτή η θέση μας οδηγεί σε δύο παραδοχές:

Α.-Άριστο σχολείο είναι εκείνο το σχολείο όπου όλοι οι μαθητές καταφέρνουν να κατακτήσουν τη σχολική γνώση, χωρίς αποκλεισμούς και εμπόδια.

Β.- Η εκπαίδευση αποτελεί δημόσιο αγαθό και η Πολιτεία έχει την υποχρέωση να την παρέχει ισότιμα σε όλους.

Η προώθησή τους όμως δεν μπορεί να γίνει αυτόνομα, έξω από τα τεκταινόμενα στην κοινωνία.

Σήμερα, δυστυχώς, υπάρχει μια κοινωνική πραγματικότητα στην οποία μας έχουν επιβληθεί οικονομικοί  και λοιποί περιορισμοί. Ότι και να μας εμποδίζει όμως, δεν πρέπει να αποτελέσει άλλοθι για παραίτηση. Πρέπει να αξιοποιήσουμε κάθε δυνατότητα που μας δίνεται και να πραγματοποιήσουμε όλες τις απαραίτητες εκπαιδευτικές αλλαγές. Πρέπει να προχωρήσουμε και…

θα τα καταφέρουμε!

Ο μεγάλος μας δάσκαλος και Παιδαγωγός Δημήτριος Γληνός μας παρακινεί:

« Όταν νοιώθω την καρδιά μου να χτυπά γοργά / και το αίμα μέσ’ τις φλέβες πλειό ζεστό περνά/ όταν η ψυχή δειλιάζει σπαρταρά/ Σαν να την σκεπάζουν μαύρα ολόμαυρα φτερά/ Σαν ευρύνεται στο νου μου ένα κενό/ Μια χλωμή μορφή μου λείπει και πονώ/ Η μορφή σου μ’ ανατέλλει σιγανά/ Μαύρα μάτια αγαπημένα και μαλλιά/ Μεσ’ τη φαντασία μου αρχίζει ατέλειωτη δουλειά / κι ο καιρός περνά».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Δυτ.Ελλάδα: "Σαφάρι" για δασκάλους και καθηγητές - Πρώτο κουδούνι με περίπου 1400 κενά σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση