Μαθήματα επιβίωσης στο εκδοτικό τοπίο που λόγο εορταστικής περιόδου «έχει πάρει φωτιά»
Τυπογραφεία, τμήματα μάρκετινγκ σε αναβρασμό και βιβλιοπωλεία που «σηκώνουν μανίκια» μιας που οι κυκλοφορίες πέφτουν σα κομφετί στους πάγκους. Επιλέξαμε τρεις τίτλους με αποτύπωμα και προορισμένους να μην πιάσουν σκόνη.
«Η χρονιά που μιλήσαμε με τη θάλασσα» Andres Montero (εκδ. Διόπτρα)
«Η δυνατότητα ενός νησιού» είναι να εφευρίσκει τον εαυτό του. Μέσα από τις ανηφοριές στους λόφους του μαγικού ρεαλισμού ο συγγραφέας που μας είχε συστηθεί με το « Ο θάνατος έρχεται στάζοντας βροχή», διηγείται μια παραμυθένια ιστορία. Ένα μικρό νησί που δεν το δείχνουν καν οι χάρτες και οι αστρολάβοι. Μια παλιά συμφωνία με τον διάβολο. Παιδιά που το όνομά τους ξεκινά από το γράμμα X. Μια ισοπαλία πένθους και χαράς σε ένα νεκροταφείο χωρίς νεκρούς και μια ταβέρνα σ’ ένα εγκαταλειμμένο πλοίο, όπου όλο το χωριό λέει ιστορίες. Με φαεινό πρώτο πληθυντικό ως αφηγητή ο Μοντέρο βάζει στο επίκεντρο τα αδέρφια Γκαρσές . Ο ένας διάλεξε να μην αφήσει ποτέ το νησί κι ο άλλος έφυγε για να δει τον κόσμο. Η συνάντηση και η ετήσια απομόνωση εξαιτίας της πανδημίας –ζούδι το λένε οι χωριανοί- φέρνουν στον αφρό το παρελθόν και τα μυστικά τους που απλά αν έχεις όλο το χρόνο του κόσμου και ένα παλιό μπλε τετράδιο, μιλάς με τα κύματα και τις κορφές των λόφωn. Το βιβλίο πέρα από τις εμφανείς αρετές του και το βγάλσιμο της γλώσσας στους κυνικούς, περιέχει και μια σπουδαία μέσοιστορία για τα συστατικά μιας πετυχημένης γιορτής που ακόμα τη σκέφτομαι και τη καταγράφω μπας και «σκάσει» κάποιο ρεβεγιόν της προκοπής.
«Ο βιβλιοπώλης της Γάζας» Rachid Benzine (εκδ. Ψυχογιός)
Έχοντας μια φυσική απέχθεια στη τάση του να «πουλάμε» βιβλία χρησιμοποιώντας παλιά βιβλιοπωλεία σε ξεχασμένες πόλεις, γάτες πάνω σε τραπεζάκια δίπλα σε πάγκους με μεταχειρισμένα βιβλία και γενικότερα έναν φαιδρό συνδυασμό για κλικ στο bookstagram με όχημα το hype της αναγνωστίλας , είχα ενδοιασμούς πιάνοντας το συγκεκριμένο μυθιστόρημα στα χέρια μου. Αλλά ο συγγραφέας που θεωρείται μία από τις σημαντικότερες φωνές του φιλελεύθερου Ισλάμ στον γαλλόφωνο κόσμο, μου έβαλε τρικλοποδιά. Ανάμεσα στα ερείπια της Γάζας και στις κιτρινισμένες σελίδες βιβλίων, ένας ασπρομάλλης άντρας περιμένει. Ο Καλβίνο, ο Λέβι, ο Όμηρος του κρατούν συντροφιά μέχρι που ο φακός ενός Γάλλου φωτογράφου ξετυλίγει τους κόμπους της ιστορίας μιας χώρας-φάντασμα. Η θαυμαστή λιτότητα στη γραφή του συγγραφέα χωρίς φιοριτούρες και σχοινοβασίες σε συνδυασμό με τον λυρισμό και την ανοιχτωσιά συναισθημάτων, δημιουργούν ένα καταφύγιο απέναντι στη σκληρότητα και τον αποτροπιασμό.
«Οι υπάλληλοι» Olga Ravn (εκδ.Ίκαρος)
Στο πλοίο «έξι χιλιάδες», σε ένα μελλοντολογικό φέρι μπόουτ εξελιγμένης τεχνολογίας με νευρώνες από ανθρακονήματα και ιδρώτα τεχνητό και μη, το πλήρωμα χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Ζωντανοί-Νεκροί, άνθρωποι-ανθρωποειδή, υπάλληλοι με ημερομηνία λήξης –υπάλληλοι με δεκατριάωρο μετρημένο σε αστρικά χρόνια. Όταν στο Πλοίο καταφθάνει μια σειρά από παράξενα αντικείμενα από τον πλανήτη Νέα Ανακάλυψη, οι μαρτυρίες των υπαλλήλων σαν ποσταρίσματα από το διηνεκές, σε βάζουν σε στρόβιλο σκέψεων. Η συγγραφέας από τη Δανία παραδίδει στον αναγνώστη ένα βιβλίο που είναι: Γράμματα στον μονόλιθο του Κιούμπρικ. Κρυφά βλέμματα πίσω από βιοκουρτίνες για να μη φαίνονται τα δάκρυα. Άναρθρες κραυγές περί καπιταλισμού αφού τα ανθρωποειδή δεν γνωρίζουν την Ναόμι Κλάιν. Ένα βιβλίο-installation.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
