Ο Φρέντι Μέρκιουρι το εμπνεύστηκε με αφορμή το περίφημο «You will never walk alone» που του τραγούδησαν οι θεατές σε μια συναυλία των Queen
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, εμβληματικά τραγούδια έχουν γίνει ύμνοι στα χείλη οπαδών και αθλητών.
Στην Ελλάδα το φαινόμενο αυτό παρατηρήθηκε πρώτη φορά το 1971 όταν δημιουργήθηκε το τραγούδι «Θούριος του Γουέμπλεϊ», βασισμένο στο ρυθμό του «Obladi Oblada» των θρυλικών Beatles.
Το τραγούδι ήταν αφιερωμένο στον τελικό του Παναθηναϊκού με τον Άγιαξ για το Κύπελλο Πρωταθλητριών στο ιστορικό γήπεδο του Λονδίνου. Τη δεκαετία του 80' είχαμε άλλη μία τεράστια μουσική επιτυχία, η οποία συνδέθηκε με ένα μοναδικό αθλητικό επίτευγμα.
Το τραγούδι των Φατμέ, «είμαστε πια πρωταθλητές», προέκυψε μετά την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ 1987 από την Εθνική ομάδα του Γκάλη, του Γιαννάκη και των άλλων παιδιών και μετατράπηκε στο απόλυτο χιτ στα χείλη των οπαδών κάθε φορά που η ομάδα τους έβγαινε πρωταθλήτρια.
Το πιο εμβληματικό, όμως, τραγούδι για κάθε πρωταθλητή (σε οποιαδήποτε χώρα, σε οποιοδήποτε σπορ) ήταν (από τη στιγμή που ακούστηκε για πρώτη φορά), είναι και θα είναι για πάντα το «We Are The Champions» του Βρετανικού συγκροτήματος, Queen.
Το τραγούδι-ύμνος της ροκ μουσικής, γράφτηκε το 1976, συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ «News of the world», του 1977 και αποτελεί ένα από τα διασημότερα άσματα της μπάντας μέχρι και σήμερα. Κάθε φορά που το κοινό στις συναυλίες, άκουγε τις πρώτες νότες και καταλάβαινε ότι έφτανε η στιγμή για να ακουστεί το τραγούδι, τα ντεσιμπέλ χτυπούσαν κόκκινο.
Πώς προέκυψε όμως η δημιουργία του; Σε μία συναυλία των Queen το 1976 στο Στάνφορντ της Αγγλίας, το κοινό στο τέλος του live τραγούδησε το «You'll never walk alone» (το οποίο εκείνη την εποχή δεν είχε εξελιχθεί ακόμη στον απόλυτο ύμνο των Λίβερπουλ, Σέλτικ, Ντόρτμουντ), σε μια ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον Φρέντι Μέρκιουρι των φρόντμαν του συγκροτήματος.
«Εσείς είστε οι πρωταθλητές της ζωής, σας ευχαριστώ», τους είπε από μικροφώνου εμφανώς συγκινημένος και εκείνη η βραδιά αποδείχθηκε ότι είχε καρφωθεί στο μυαλό του. Έτσι λίγους μήνες αργότερα με την μπάντα να ετοιμάζει το νέο της δίσκο, ο Μέρκιουρι κάθισε και έγραψε τους στίχους για να το ντύσουν όλοι μαζί με τη μελωδία που έμελλε να «ταξιδέψει» παντού. Προφανώς, δεν είναι τυχαίο ότι το 2011 σε ψηφοφορία που έγινε από το κοινό, αναδείχθηκε ως το πιο αναγνωρίσιμο ροκ τραγούδι όλων των εποχών.
«Μου έδωσαν έμπνευση στο Στάνφορντ, όταν το έγραφα σκεφτόμουν το ποδόσφαιρο, αλλά ήθελα ένα τραγούδι για τους απλούς πρωταθλητές της ζωής, ένα τραγούδι αλληλεγγύης και συλλογικότητας, που να μπορεί ο απλός φίλαθλος να ταυτιστεί, να είναι σαν σύνθημα αλλά με λίγο παραπάνω μελοποίηση», είχε αποκαλύψει πολλά χρόνια αργότερα ο αδικοχαμένος τραγουδιστής που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή.
Στο Μουντιάλ του 1994, έγινε για πρώτη φορά χιτ, στα χείλη των φιλάθλων που ταξίδεψαν στα γήπεδα των ΗΠΑ, πανηγυρίζοντας τις νίκες των ομάδων τους. Από τότε δεν υπάρχει τελικός, δεν υπάρχει Final 4, δεν υπάρχει κατάκτηση που να μην έχει συνοδευτεί με το κομμάτι των Queen. Τραγούδι, το οποίο δεν μπορείς να το ακούσεις και να μη συγκινηθείς, σκεπτόμενος τις θυσίες και τη δουλειά που έκανες για να φτάσεις να γίνεις πρωταθλητής, και της ζωής και του αθλητισμού.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
