Αχαΐα: «Επικίνδυνη αποστολή» οι σχολικές εκδρομές για τους καθηγητές που συνοδεύουν- Τρομάζει η βία μεταξύ ανηλίκων

Απρόθυμοι είναι πλέον οι περισσότεροι καθηγητές να αναλάβουν το ρόλο του συνοδού σε σχολικές εκδρομέςστα σχολεία της περιοχής.

Τα περιστατικά βίας μεταξύ ανηλίκων που το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί κατά πολύ και αποτελούν  για την εκπαιδευτική κοινότητα μείζον ζήτημα, οδηγούν στο να μην υπάρχουν πρόθυμοι καθηγητές να συνοδεύσουν τους μαθητές.

Όπως εξηγεί μιλώντας στο thebest.gr η διευθύντρια της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας, Ευγενία Πιερρή, «αν και μέχρι τώρα δεν έχει ακυρωθεί κάποια εκδρομή λόγω έλλειψης συνοδών, πράγματι πλέον οι καθηγητές προβληματίζονται πολύ για να πάρουν αυτή την ευθύνη και είναι απόλυτα δικαιολογημένο αυτό. Οι εκδρομές γίνονται, τα σχολεία το διαχειρίζονται μέχρι τώρα με διάφορους τρόπους ενώ όλο και κάποιοι καθηγητές θα δεχθούν να συνοδεύσουν, να πάρουν την ευθύνη και  να αναλάβουν το ρίσκο, γιατί περί αυτού πρόκειται.

Υπάρχουν πράγματι πολλές αντιδράσεις από την εκπαιδευτική κοινότητα.

Εάν οι μαθητές δεν έχουν διδαχθεί και από το περιβάλλον τους την ευθύνη που έχουν, αν δεν συμμορφώνονται με τις οδηγίες, τα πράγματα μπορεί να γίνουν από δύσκολα έως επικίνδυνα».

Όπως επισημαίνει η κα Πιερρή, «με βάση την ισχύουσα νομοθεσία κανένας μαθητής, ακόμα κι αν έχει εκδηλώσει κάποια παραβατική ή αποκλίνουσα συμπεριφορά, δεν μπορεί να εξαιρεθεί. Εάν το θέλει, πρέπει να συμμετέχει στην εκδρομή. Με βάση τις εξαγγελίες  αναμένουμε να αλλάξει αυτό. Από εκεί πέρα είναι σημαντικό να μας απασχολήσει η γενικότερη συμπεριφορά των μαθητών στις εκδρομές η οποία δεν αρμόζει σε μαθητές. Δείχνουμε ανοχή σε πολλά ενώ φαίνεται ότι είναι κάτι που δεν απασχολεί τους γονείς αλλά και την κοινωνία. Αυτό πρέπει να αλλάξει, πρέπει να προβληματιστούμε».

Όπως εξηγεί μιλώντας στο thebest.gr ο Θεόδωρος Λυρής, μέλος της ΕΛΜΕ Αχαίας, «το πρόβλημα είναι μία πραγματικότητα. Οι καθηγητές προκειμένου να μην χάσουν οι μαθητές τις εκδρομές τους, δέχονται να συνοδεύσουν από φιλότιμο.

Οι καταστάσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν όμως τελικά είναι δύσκολες. Κανείς δεν τους καλύπτει, η ευθύνη είναι όλη δική τους. Οι μαθητές εκφράζουν μία αίσθηση ελευθερίας που αποκτούν μακριά από την εστία τους με περίεργους τρόπους εκμεταλλευόμενοι την ανοχή των συνοδών. Πολλές φορές όλο αυτό λειτουργεί ομαδικά, είναι σαν να έχεις να κάνεις με μία ανεξέλεγκτη αγέλη που εύκολα ο κάθε μαθητής κρύβεται κατά κάποιον τρόπο πίσω από αυτήν. Είναι γεγονός ότι το υπουργείο πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα».