Πανεπιστημιακή Αστυνομία: Ένα αμφισβητούμενο σχέδιο προστασίας των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων

Το ζήτημα της βίας και της παραβατικότητας στους χώρους των Πανεπιστημίων απασχολεί για πολλά χρόνια την ακαδημαϊκή κοινότητα την πολιτεία και την κοινωνία και η συζήτηση για την ασφάλεια έχει περάσει από πολλά στάδια χωρίς να έχει βρεθεί πρακτική λύση.

Καταστροφές, διαπόμπευση, ξυλοδαρμοί, κουκουλοφόροι είναι εικόνες που για πολλά χρόνια πληγώνουν την ελληνική κοινωνία γιατί δυστυχώς προέρχονται από τον χώρο της γνώσης, της έκφρασης, του πολιτισμού και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και αμαυρώνουν  άδικα την εικόνα του δημόσιου πανεπιστημίου.

Κάθε φορά που λαμβάνει χώρα κάποιο φαινόμενο βίας στους χώρους των πανεπιστημίων εκφράζουν όλοι την καταδίκη τους και τον “αποτροπιασμό” τους περιμένοντας δυστυχώς το επόμενο κρούσμα βίας Η λεκτική καταδίκη των πράξεων βίας και ανομίας είναι ορθή και επιβεβλημένη  αλλά δεν αρκεί, απαιτείται η λήψη τολμηρών και ρεαλιστικών αποφάσεων. Η βία είναι ζήτημα που δεν αφορά μόνο την πανεπιστημιακή κοινότητα έστω και αν γίνεται στους χώρους της ,αφορά ολόκληρη την κοινωνία.

Μετά τα τραγικά γεγονότα σε βάρος του πρύτανη του Οικονομικού  Πανεπιστημίου Αθηνών ,επανήλθε η συζήτηση της ασφάλειας  στα πανεπιστήμια χωρίς ταμπού με αγωνία για την επίλυση της, απεγκλωβισμένη από μια θεώρηση ότι υπονομεύεται η Ακαδημαϊκή ελευθερία. Η ελευθερία διδασκαλίας και έρευνας κατοχυρώνεται όταν υφίσταται πλαίσιο προστασίας και ασφάλειας απέναντι σε αυτούς που θέλουν  να την διαταράξουν.

Το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να είναι χώρος παραβατικότητας και άβατος, είναι χώρος που προάγει την γνώση και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, για αυτό είναι ανάγκη να ληφθούν μέτρα προστασίας και αποτροπής έκνομων ενεργειών από όσους λίγους καταστρέφουν και εν τέλει αμαυρώνουν την εικόνα του.

Η απόφαση της κυβέρνησης για την δημιουργία ειδικού αστυνομικού σώματος για την προστασία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με απευθείας υπαγωγή στον Αρχηγό της ΕΛΑΣ αποτελεί βεβιασμένη ενέργεια που έρχεται σε μια περίοδο, βαθειάς κρίσης, με τα πανεπιστήμια κλειστά ουσιαστικά για ένα χρόνο. Το χειρότερο δε είναι ότι στο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί από την υπουργό παιδείας στη Βουλή για σοβαρά και χρόνια θεσμικά ζητήματα της ανώτατης εκπαίδευσης  για πρώτη φορά θα φέρουν και την υπογραφή του «Υπουργού Δημοσίας Τάξεως»!!!!!!

Η σύσταση ενός ειδικού αστυνομικού σώματος που δεν θα υπάγεται στην αρμοδιότητα των πρυτανικών αρχών βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων. Η παρουσία της αστυνομίας στους χώρους των πανεπιστημίων όπως σχεδιάζεται  θα προκαλέσει εντάσεις, θα διχάσει την πανεπιστημιακή κοινότητα και την κοινωνία με απρόβλεπτες συνέπειες, τόσο για τον θεσμό της αστυνομίας όσο και τα πανεπιστήμια.

Η επιτυχία του θεσμού αυτού είμαι απόλυτα βέβαιος ότι δεν έχει τύχη και θα μείνει στα χαρτιά. Λυπάμαι αλλά θεωρώ ότι θα έχει την τύχη της Αγροφυλακής που συστάθηκε επί Νέας Δημοκρατίας το 2007 για όσους θυμούνται και ουσιαστικά δεν λειτούργησε ποτέ.

Για τα περιστατικά βίας αλλά και άλλων έκνομων ενεργειών ( φθορές ,κλοπές, διαρρήξεις ναρκωτικά, επιθέσεις κλπ), το υπάρχον νομικό πλαίσιο επαρκεί για την αντιμετώπιση τους και δεν απαιτούνται  για τις κατά καιρούς εξάρσεις βίας πρόσθετα αναχρονιστικά και αναποτελεσματικά μέτρα. Το πανεπιστήμιο είναι από την φύση του χώρος αντιπαράθεσης, ενίοτε αντισυμβατικής, που είναι μέρος της ακαδημαϊκής κουλτούρας.

Ο Πρωθυπουργός στη σύνοδο των πρυτάνεων εστίασε τα μέτρα σε τρείς κατευθύνσεις οι δύο εκ των οποίων, δηλαδή η αναβάθμιση των μέτρων ασφαλείας στα μεγάλα κυρίως πανεπιστήμια σε όλα τα επίπεδα και η θέσπιση αυστηρότερων κανόνων για τα αδικήματα στους χώρους των ΑΕΙ, είναι ορθά και θα τύχουν ευρείας στήριξης.

Για την υλοποίηση των μέτρων θα απαιτηθεί ειδική χρηματοδότηση για αναβάθμιση των συστημάτων ασφαλείας και για επαρκή φύλαξη με ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό με αρμοδιότητες και δικαιοδοσίες που θα περιγράφονται με σαφήνεια στον Εσωτερικό Κανονισμό του Πανεπιστημίου.

Πιστεύω ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει να επιμείνει στην απόφαση της για σύσταση ειδικού αστυνομικού σώματος και προκειμένου να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, να επιδιώξει πολιτική συναίνεση και συμφωνία με τους πρυτάνεις και την Πανεπιστημιακή κοινότητα που έχουν και την αρμοδιότητα της τήρησης της τάξης και της ασφάλειας  στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.