Ο συγκινητικός αποχαιρετισμός του 8ου Λυκείου Πατρών στον Κώστα Τσιμά

Με συγκίνηση αποχαιρετά τον Κώστα Τσιμά ο Σύλλογος Διδασκόντων του 8ου Λυκείου της Πάτρας. Ο εκλιπών είχε διατελέσει υποδιευθυντής στο σχολείο.

Το ψήφισμα

Η σχολική κοινότητα του 8ου ΓΕΛ Πατρών αποχαιρετά με βαθύ πόνο τον αγαπημένο συνάδελφο, Κώστα Τσιμά, μαθηματικό και πρώην Υποδιευθυντή του σχολείου μας. Εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια του θανόντος και συμμετέχοντας στο πένθος της  α π ο φ α σ ί ζ ε ι   να τιμήσει τη μνήμη του

με στεφάνι
με χρηματικό ποσό που θα προσφερθεί σε ίδρυμα της πόλης μας
με επικήδειο λόγο (που θα εκφωνηθεί δια αντιπροσώπου λόγω της πανδημίας)
με δημοσίευση νεκρολογίας και του παρόντος ψηφίσματος στον τύπο
 

Ο επικήδειος

Αγαπημένε συνάδελφε,

φίλε Κώστα,

ήρθε η στιγμή να πούμε το τελευταίο αντίο…

Και όλοι εμείς, οι συνάδελφοί σου στο 8ο Λύκειο και οι παλιοί μαθητές σου, δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι δε θα είσαι πια μαζί μας.

Ο πόνος της απώλειας γιγαντώνεται λόγω της συγκυρίας στην οποία ζούμε.

Δεν μπορούμε να είμαστε εδώ αυτή τη στιγμή. Όμως η σκέψη μας είναι εδώ και η προσευχή μας ενώνεται με τις προσευχές της οικογένειάς σου.

Είχαμε την τύχη να σε συναντήσουμε, να συνεργαστούμε, να σε εμπιστευτούμε, να μοιραστούμε όνειρα και αγωνίες.

Στην κοινή μας αυτή πορεία γνωρίσαμε έναν άνθρωπο ακέραιο, ηθικό, με αξίες, δημοκρατικό, με καλοσύνη και χιούμορ.

Έναν εξαιρετικό μαθηματικό, με σεβασμό και αγάπη προς τους ομότεχνούς του, έναν υπεύθυνο και εργατικό άνθρωπο,  από τους στυλοβάτες του 8ου Λυκείου, που τον τίμησε εκλέγοντάς τον στη θέση του Υποδιευθυντή.

Η θητεία σου στη θέση αυτή αποκάλυψε πόσο σεμνός, υποστηρικτικός και διαλλακτικός ήσουν.

 Οι μαθητές σε ξεχώριζαν και σε αγαπούσαν.  Οι γονείς σε εμπιστεύονταν.

Και τα λόγια μιας παλιάς σου μαθήτριας αποτυπώνουν αυτή την αλήθεια.

Σημειώνει:

«Λένε πως τα παιδιά διαισθάνονται αυτούς που τα αγαπάνε κι εσείς ήσασταν σίγουρα ένας από αυτούς! Αυτή ήταν η καθημερινή σας έννοια: να τα αγαπάτε και να τα βλέπετε να χαμογελούν.... Είμαι σίγουρη ότι από εκεί ψηλά που θα βρίσκεστε, θα είστε περήφανος για τους ανθρώπους που δημιουργήσατε εσείς!»

Κώστα, να είσαι ήσυχος εκεί ψηλά.

Εκτός από τα δυο υπέροχα παιδιά σου, έχεις διαπλάσει το νου και το ήθος δεκάδων παιδιών.

Θα σε θυμόμαστε πάντα…

θα κρατήσουμε στη μνήμη μας όλες τις στιγμές που ζήσαμε μαζί…

Θα κρατήσουμε στην καρδιά μας τη γελαστή μορφή σου…

Θα κρατήσουμε στην ψυχή μας το παράδειγμά σου…