Μια συζήτηση που ξεκίνησε από τα «Φρούτα εποχής» και έφτασε «Στο καφενείο του Αιόλου»
«Λίγα χρόνια μετά την έκδοση ενός βιβλίου δεν είσαι πια ο συγγραφέας του, αλλά ένας από τους πολλούς αναγνώστες του». Με τι βλέμμα «κοιτάζει» ένας συγγραφέας τη μυθιστορηματική νιότη του και τη διαδρομή του μέχρι σήμερα; Τι χάνει και τι κερδίζει στο διάβα του χρόνου; Την άνοιξη που μας πέρασε κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις «Ακροβάτης», τα «Φρούτα εποχής», το πρώτο του μυθιστόρημα του Δημήτρη Στεφανάκη, αλλά και το ως τώρα τελευταίο του, «Στο καφενείο του Αιόλου»,που ξεκίνησε το ταξίδι του από τη Γαλλία και παρουσιάζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά. Είναι ένα καφενείο διαφορετικό από τ΄άλλα, στο οποίο γίνονται θαύματα! Συχνάζουν διάσημοι συγγραφείς, και αγαπημένοι ήρωες, που δεν διστάζουν να εξεγερθούν απέναντι στον δημιουργό τους.
Η πένα του Δημήτρη Στεφανάκη τα τελευταία δύο χρόνια κινείται σ ένα νέο κόσμο, με αφετηρία την Κρήτη του μακρινού παρελθόντος, δημιουργώντας «ένα μυθιστόρημα τρισδιάστατο, στα όρια της κινηματογραφικής ματιάς».
Ανάμεσα στο πρώτο σας μυθιστόρημα «Φρούτα εποχής» και το ως τώρα τελευταίο, «Στο καφενείο του Αιόλου» έχουν κυλήσει 20 χρόνια πραγματικής και λογοτεχνικής ζωής. Τι κρατάτε ως πολυτιμότερο από τον νεότερο και από τον πιο ώριμο Δημήτρη Στεφανάκη σε επίπεδο συγγραφής αλλά και σε επίπεδο εαυτού;
«Είναι παράξενο αλλά η συγγραφική μου ζωή ξεκίνησε στα σαράντα, κι όταν επιστρέφω σ’ αυτή την αρχή, έχω την εντύπωση, κι ας μην είναι ακριβώς έτσι, ότι ξαναβρίσκω την πρώτη μου νιότη. Από την εποχή εκείνη κρατώ το δροσερό και απρόβλεπτο της γραφής, όπως το βλέπω αποτυπωμένο στα «Φρούτα εποχής». Αυτό δεν ανακτάται δυστυχώς, από την άλλη όμως δεν θα ήθελα να μείνω καθηλωμένος σ’ εκείνα τα πρώτα κείμενα. Ο χρόνος θέτει συνεχώς νέες προκλήσεις και είσαι υποχρεωμένος να ανταποκρίνεσαι, αν θέλεις να ευτυχείς και να ισορροπείς. Ο ώριμος Δημήτρης πλεονεκτεί, ακριβώς γιατί εμπέδωσε κάποιες καλές αλλά και κάποιες στιγμές σ’ αυτά τα είκοσι χρόνια. Τώρα νομίζω ότι ο συγγραφέας ξαναβρήκε τον άνθρωπο χωρίς τις μεγάλες προσδοκίες που καλλιεργούσε η νιότη. Κι έτσι μπορώ να γράφω απερίσπαστος, να φτιάχνω τους μικρούς και μεγάλους μου κόσμους και να τους απολαμβάνω πρώτος εγώ».
Μπήκατε στον πειρασμό να αλλάξετε κάτι στα «Φρούτα εποχής»; Ποιες ήταν οι σκέψεις σας όταν το ξαναδιαβάσατε; Γενικά ξαναδιαβάζετε παλαιότερα βιβλία σας;
«Φυσικά και τα ξαναδιαβάζω. Λίγα χρόνια μετά την έκδοση ενός βιβλίου δεν είσαι πια ο συγγραφέας του, αλλά ένας από τους πολλούς αναγνώστες του. Όσον αφορά τα «Φρούτα εποχής» δεν επιχείρησα να αλλάξω κάτι γιατί ήταν αδύνατον να ξαναβρώ το θράσος, την φρεσκάδα αλλά και την αφέλεια με την οποία γράφτηκαν. Αν σκεφτούμε μάλιστα ότι άρχισα να το γράφω γύρω στα τριάντα προσθαφαιρώντας σελίδες κάθε φορά που ένας εκδοτικός οίκος το απέρριπτε, θα έπρεπε να γυρίσω πολύ πίσω στο χρόνο για να ξαναβρεθώ στην πηγή της βασικής ιδέας του».
Το μυθιστόρημα «Στο καφενείο του Αιόλου» κυκλοφόρησε πρώτα στη γαλλική γλώσσα ενώ θα μπορούσε να αποτελεί μια σειρά αυτοτελών διηγημάτων. Είναι εμφανές ότι αντικατοπτρίζει τη βαθιά αγάπη και γνώση σας για τη λογοτεχνία. Με ποιον από τους ήρωες απολαύσατε περισσότερο αυτό το παιχνίδι; Η διαδρομή από τα γαλλικά στα ελληνικά, ήταν απλά μια μετάφραση η νέα γραφή σε κάποια σημεία;
«Υπάρχουν αρκετά επεισόδια με τα οποία γέλασα και το ευχαριστήθηκα. «Η κρουαζιέρα για Γάλλους μυθιστοριογράφους» παραμένει ασφαλώς το αγαπημένο κεφάλαιο, για ένα λόγο περισσότερο, καθώς είναι αυτό από το οποίο γεννήθηκε πριν από χρόνια το «Συλλαβίζοντας το καλοκαίρι». Από τους ήρωες της αρχικής ιδέας Μπαλζάκ, Σταντάλ, Προυστ και Καμύ διασώθηκε μόνο ο τελευταίος κι έγινε ήρωας ενός βιβλίου που αγαπώ ίσως περισσότερο από κάθε άλλο μου βιβλίο. Οι άλλοι τρεις χώρεσαν σε αυτό το στιγμιότυπο που διαβάσατε στο Καφενείο του Αιόλου. Όσο για τη μεταφορά του στα Ελληνικά χρειάστηκε κάτι περισσότερο από μια απλή μετάφραση. Ήταν ένα παράξενο αλλά πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι με τις λέξεις».
Και τα δύο βιβλία κυκλοφορούν από τις «νεογέννητες» εκδόσεις «Ακροβάτης». Μιλήστε μας για τη στόχευση αλλά και για τα βασικά κριτήρια με τα οποία θα γίνεται η επιλογή των έργων που θα εκδίδονται.
Οι εκδόσεις «Ακροβάτης» θα αποτελέσουν καταρχάς μια Κιβωτό του συγγραφικού μου έργου, εκεί που θα καταλήξουν μια μέρα όλα μου τα βιβλία έχοντας κάνει τον κύκλο τους στη βιβλιαγορά. Ελπίζω όμως να μας δοθεί η ευκαιρία να προσφέρουμε τις δικές μας προτάσεις στον Έλληνα αναγνώστη, τις οποίες σχεδιάζουμε προσεκτικά χωρίς βιασύνη με δεδομένο τις σημερινές αντίξοες συνθήκες.
Ο κορωνοϊός άλλαξε κατά πολύ τη ζωή μας. Ποιο είναι το δικό σας απόσταγμα από τη μέχρι στιγμής αυτή νέα κατάσταση; Σας πίεσε, σας προξένησε άγχος ;
«Ζούμε μια παράξενη συνθήκη, θυμίζει ακήρυχτο πόλεμο και πρέπει πρωτίστως να επιβιώσουμε φτάνοντας αλώβητοι ή περίπου αλώβητοι στην επόμενη μέρα. Πρόκειται για μια δοκιμασία αυτοπειθαρχίας αντιλαμβάνομαι όμως ότι δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να ανταποκριθούν επιτυχώς. Προσωπικά δεν τα πήγα άσχημα κι ήταν περίπου αναμενόμενο αφού τόσα χρόνια έχω ασκηθεί στο μοναχικό βίο του συγγραφέα. Ας ελπίσουμε ότι θα ξαναβρούμε κάποτε την εμπιστοσύνη και την διαχυτικότητα που μας έλειψε όλο αυτό το διάστημα».
Ποιο είναι το επόμενο συγγραφικό βήμα. Σε ποιο κόσμο και σε ποια εποχή θα μας ταξιδέψετε με το επόμενο βιβλίο σας και πότε να το αναμένουμε;
« Δυο χρόνια τώρα δοκιμάζομαι σε ένα μυθιστόρημα που ξεκινά από τα χωριά μας στα νότια της Κρήτης και διαχέεται σχεδόν παντού. Τους τελευταίους μήνες νομίζω ότι έχω βρει ένα ρυθμό αλλά θα χρειαστώ κι άλλο χρόνο για να αποφασίσω τι θα κρατήσω από όσα γράφω. Η ιστορία βρίσκεται σε εξέλιξη και δεν μπορώ να πω ακόμα με σιγουριά πού θα με οδηγήσει. Είναι σίγουρα ένας μεγάλος κόσμος σ’ ένα μακρινό παρελθόν που όμως αρχίζει πια να μου φαίνεται οικείος. Θέλω να δώσω ένα μυθιστόρημα τρισδιάστατο, στα όρια της κινηματογραφικής ματιάς. Ελπίζω να βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία την άνοιξη του 2022».
About
"Στο καφενείο του Αιόλου"
Τα βιβλία που «γεννιούνται» σε γλώσσα άλλη από την μητρική γλώσσα του συγγραφέα είναι φωτεινές εξαιρέσεις. Το Καφενείο του Αιόλου είναι μια από αυτές. Ξεκίνησε το ταξίδι του από τη Γαλλία στις εκδόσεις «Henry Dougier» και παρουσιάζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Ακροβάτης».
Στο καφενείο του Αιόλου συχνάζουν διάσημοι συγγραφείς του παρελθόντος και αγαπημένοι ήρωες. Ο αφηγητής, καθισμένος στην ίδια πάντα θέση, με ένα φλιτζάνι καφέ και ένα βιβλίο στο χέρι, περιγράφει τα επεισόδια της καθημερινής ζωής στο άχρονο στέκι της λογοτεχνίας. Στο καφενείο του Αιόλου ο συνταγματάρχης Σαμπέρ, ο υπέροχος Γκάτσμπι, οι αδερφές Μπροντέ, ο Ρασκόλνικοφ, η Λολίτα, η Έμμα Μποβαρύ, o Μπέκετ, ο Μπαλζάκ και τόσοι άλλοι ξεπηδούν για λίγο από τις σελίδες των βιβλίων προτού επιστρέψουν στο χάρτινο κόσμο τους.
"Φρούτα εποχής"
Όταν το πλοίο μπαίνει στο λιμάνι, δεν περιμένεις πια να συμβεί κάτι το εξαιρετικό.
Πέρασε ο καιρός -εκεί στα χρόνια του '60- που το βαπόρι στεκόταν στη μέση του λιμανιού, σαν να μην τολμούσε να πλησιάσει την αποβάθρα, κι έβλεπες απ' τη στεριά να ξεκολλάνε οι λέμβοι και να καταφθάνουν σαν κουτσές γριές. Τότε μάλιστα! Είχες την αίσθηση πως όλα μπορούσαν να συμβούν"
Τα "Φρούτα Εποχής" γραμμένα με το θράσος και την ανεμελιά της αφηγηματικής νιότης είναι ένα παιχνίδι με το φως και τις λέξεις. Είναι και το δροσερό παρθενικό ταξίδι που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.
Οι εκδόσεις «Ακροβάτης» αποτελούν το κοινό όραμα ανθρώπων που αγαπούν τη λογοτεχνία αλλά και την τέχνη της τυπογραφίας. Βασικό τους μέλημα είναι η ανάδειξη επιλεγμένων κειμένων σε καλαίσθητες εκδόσεις. Οι εμπνευστές αυτής της προσπάθειας δεν θεωρούν ότι καινοτομούν σε μια χώρα όπου δεν έλειψαν ποτέ οι καλοί εκδότες και οι σημαντικοί συγγραφείς. Φιλοδοξούν ωστόσο να προσθέσουν το δικό τους ιδιαίτερο στίγμα στο εκδοτικό πανόραμα.
Bio
Ο Δημήτρης Στεφανάκης σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Είναι συγγραφέας δώδεκα μυθιστορημάτων και ενός δοκιμίου. Έχει επίσης μεταφράσει έργα κλασικής και σύγχρονης λογοτεχνίας. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, ισπανικά, αραβικά και βουλγαρικά. Το 2011 τιμήθηκε με το Διεθνές βραβείο Καβάφη και το Prix méditerranée étranger. Ήταν υποψήφιος για το Prix du livre européen και το Prix balkanika. To 2014 τιμήθηκε με τα διάσημα του Ιππότη γραμμάτων και τεχνών από το Γαλλικό κράτος. Τα Φρούτα εποχής είναι το πρώτο μυθιστόρημά του και κυκλοφόρησε το 2000 από τις εκδόσεις Ωκεανίδα.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
