"Η Καρδερίνα" μιλά για θάνατο, ενηλικίωση & τον σεβασμό στην τέχνη και τη ζωή

Είναι χωρίς αμφιβολία από τις ξεχωριστές κινηματογραφικές προτάσεις της νέας περιόδου και είναι κρίμα που στο εξωτερικό και δη στις ΗΠΑ έχει μέχρι ώρας μικρή εμπορική απήχηση. Σε δέκα ημέρες προβολής έχει μόλις πλησιάσει τα 4,6 εκατομμύρια δολάρια σε εισπράξεις ενώ όπως λέγεται η φροντισμένη αυτή κινηματογραφική παραγωγή έχει κοστίσει πάνω από 40.

Ο λόγος για την ταινία «The Goldfinch – H Kαρδερίνα» σε σκηνοθεσία του 50χρονου Ιρλανδού Τζον Κρόουλι, ο οποίος έχοντας στα χέρια του ένα θαυμαστό λογοτεχνικό υλικό, το ομώνυμο μυθιστόρημα της Ντόνα Ταρτ που μάλιστα έχει βραβευτεί και με Πούλιτζερ, υπογράφει μία ταινία που τουλάχιστον στα 2/3 της λειτουργεί, έχει μία ωραία πλοκή, είναι καλοπαιγμένη από ένα εξαιρετικό καστ ηθοποιών (ξεχωρίζουμε τόσο τον 25χρονο Άνσελ Έλγκορτ και τον 14χρονο Όουκς Φέγκλει όσο και την Νικόλ Κίντμαν και τον Τζέφρι Ράιτ), σε πηγαίνει από τη Νέα Υόρκη στο Λας Βέγκας (στην πραγματικότητα έγιναν γυρίσματα σε έρημο στο Νέο Μεξικό) και στο Άμστερνταμ και σε κάνει να θέλεις να τρέξεις με γοργό βήμα σε μία γκαλερί με κλασικά έργα τέχνης και να τα θαυμάσεις. Ο λόγος, μα ο μικρών διαστάσεων ζωγραφικός πίνακας «Η καρδερίνα» του Ολλανδού εικαστικού δημιουργού του 17ου αιώνα, Carel Fabritius που παίζει στην ταινία σημαίνοντα ρόλο.

Είναι γεγονός πως η ταινία ξεκινά με ψηλά τον πήχυ, καταφέρνει να διατηρήσει το ενδιαφέρον μας κι ας πηγαίνοντας πίσω μπρος στον χρόνο ενώ η ιστορία με τον πιτσιρικά Θίο Ντέκερ που χάνει ξαφνικά τη μαμά του, η οποία σκοτώνεται από έκρηξη βόμβας στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης ενώ ο ίδιος τραυματίζεται, είναι βαθιά συναισθηματική όπως και η συνέχεια της, η αγάπη και θαλπωρή που θα δείξει στον ορφανό Θίο η πλούσια οικογένεια ενός συμμαθητή του και ιδιαίτερα η μητέρα του συμμαθητή του (στο ρόλο η Νικόλ Κίντμαν που μάλιστα εμφανίζεται και γερασμένη με τη βοήθεια του μακιγιάζ και είναι απολύτως πειστική).

Τα πλάνα της Νέας Υόρκης είναι πολύ προσεγμένα και τα μηνύματα εξίσου ενδιαφέροντα στοχεύοντας στην καρδιά μας, για τον σεβασμό σε οτιδήποτε παλιό, από έναν πίνακα – έργο τέχνης μέχρι ένα απλό έπιπλο που στιλβώνοντας και φρεσκάροντας το, του ξαναδίνεις ζωή και είναι σαν αυτό το κομμάτι ξύλο να κουβαλά πάνω τους τις ζωές όσων το ακούμπησαν και κάθισαν σε αυτό. Στη διάρκεια της ταινίας ακούμε και όμορφες ατάκες όπως «ζήσε και αγάπησε τη ζωή σου όσο μίζερη κι αν είναι», ωστόσο παρά την ροή της δράσης, το συναισθηματικό πέπλο που σε συγκινεί σε  μια – δυο σκηνές και τις προσεγμένες ερμηνείες, κάτι προς το τέλος χαλάει. Ίσως φταίει το γεγονός πως σχεδόν πάντα ένα βιβλίο παραμένει όπως λένε οι βιβλιόφιλοι ανώτερο από την ταινία που επιχειρεί να το διασκευάσει. Ίσως η εμμονή των δημιουργών της ταινίας να τα χωρέσουν όλα, γι’ αυτό και στο τελευταίο σαραντάλεπτο όπου έχουμε και μία αστυνομική υποπλοκή, μειώνεται και το ενδιαφέρον και η καλή εικόνα της αρχής. Παρόλ’ αυτά η «Καρδερίνα» ανήκει στις ταινίες που αξίζει να της δώσεις την προσοχή και το χρόνο σου και το πολύ πολύ μετά να τρέξετε να βρείτε το βιβλίο και να το διαβάσετε αν ανήκετε στην κατηγορία όσων απολαμβάνουν να διαβάζουν μυθιστορήματα που έχουν γίνει ταινίες.

Προβάλλεται από την περασμένη Πέμπτη 19/9 στην Πάτρα, στα Odeon Veso Mare.

Το 4ήμερο της πρεμιέρας της στη χώρα μας (19-22/9) η "Καρδερίνα" έκοψε σε 69 αίθουσες πανελλαδικά κοντά στα 5.500 εισιτήρια, σύμφωνα με το flix.gr.

Eπιμέλεια: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ