Πάτρα: Η ομάδα εναλλακτικής εκπαίδευσης του Α.Σ.Τ.Ο., εγκλωβισμένη σε μία αποθήκη!

Η ομάδα εναλλακτικής εκπαίδευσης του Α.Σ.Τ.Ο., μετά από μετά από την αποχώρηση του Α.Σ.Τ.Ο. από την Βαλτετσίου 3, βρίσκεται εγκλωβισμένη σε μία αποθήκη! Όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτή την ομάδα, (μαθηματικοί, φιλόλογοι, αρχαιολόγος, φυσικός και φοιτητές) γοητεύτηκαν και απόλαυσαν αυτή τη διαδρομή της ομάδας. Παράλληλα έδωσαν την ευκαιρία σε όσους την παρακολούθησαν να διαπιστώσουν ότι υπάρχει και άλλος τρόπος προσέγγισης της γνώσης με διεπιστημονικότητα, επικοινωνία, έρευνα, παιχνίδι και καθοδηγούμενη ανακάλυψη της γνώσης.

Οι άνθρωποι του Συλλόγου αναζητούν ένα χώρο 80 με 100τ.μ. κοντά στο σύλλογο (Αγ. Σοφίας 26) και καλούν όποιον μπορεί να βοηθήσει.

Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Συλλόγου:

«Οι μαθητές σε πολύ μεγάλο αριθμό, δεν μαθαίνουν να διαβάζουν, δεν μαθαίνουν να ερευνούν, δεν μαθαίνουν μαθηματικά, δεν αποκτούν κριτική σκέψη, δεν μαθαίνουν να συνεργάζονται … μαθαίνουν ελάχιστα. Τι είναι αυτό που κάνει έναν μαθητή να αποτυγχάνει στο σχολείο; Να είστε βέβαιοι ότι υπάρχουν πειστικές αποδείξεις, ότι δεν είναι ο μαθητής που αποτυγχάνει, αλλά ότι το σύστημα είναι ανεπαρκώς σχεδιασμένο. Ή καλύτερα, μιας και είναι ο κυρίαρχος μηχανισμός αναπαραγωγής του συστήματος, το σύστημα είναι επιστημονικά σχεδιασμένο με στόχο να μην αλλάζει τίποτα.

Συνειδητοποιήσαμε πως ίσως σε μια κοινωνία του μέλλοντος, που θα σέβεται όλους τους ανθρώπους και θα βλέπει ως πλούτο τη διαφορετικότητα, οι εναλλακτικοί τρόποι θα πάψουν να είναι εναλλακτικοί και απλά θα είναι αυτοί που θα ταιριάζουν στον καθένα μας.

Και μην ξεχνάμε πως τα ανθρώπινα όντα ρέπουν από τη φύση τους προς τη μάθηση και μαθαίνουν ουσιαστικά όταν τους έχει διασφαλιστεί ένα κλίμα ασφάλειας που τα προτρέπει να παραμένουν ανοιχτά στις εμπειρίες τους. Είναι αποδεδειγμένο ότι μαθαίνουμε αυτά που μας ενδιαφέρουν, και μάλιστα όταν έχουμε κίνητρο, και ότι η γνώση αποκτάται μέσα από το μετασχηματισμό των εμπειριών μας. Επίσης, η γνώση είναι τόσο πιο βαθιά, όσο τα κίνητρα έχουν να κάνουν με την περιέργεια και το ενδιαφέρον των μαθητών και όχι με τους βαθμούς, τις χρηματικές αμοιβές ή τις τιμωρίες. Με δεδομένα τα παραπάνω, η βιωματική μάθηση θα έπρεπε να αποτελεί βασικό κορμό της εκπαίδευσης.

Φυσικά η ομάδα μας δεν ανακάλυψε τον τροχό, το κίνημα που ονομάζεται "ενεργό σχολείο", όπου το παιδί ενεργεί και παράγει, μακριά από το θρανίο του, γράφτηκε από τον Piaget και άλλους στη δεκαετία του '50 και έγινε προσπάθεια να εδραιωθεί και στη χώρα μας από ανθρώπους σαν τον Γληνό και το Δελμούζο, εξακολουθεί να είναι επίκαιρο και πηγή έμπνευσης για βελτίωση της σχολικής ζωής.

Το πνεύμα αυτό της βιωματικής- εναλλακτικής εκπαίδευσης και της αδυναμίας του υπάρχοντος εκπαιδευτικού συστήματος, περιγράφεται γλαφυρά στην «Αναφορά στον Γκρέκο» από τον Ν. Καζαντζάκη. «Μια μέρα ήταν άνοιξη, χαρά Θεού, τα παράθυρα ήταν ανοιχτά κι έμπαινε η μυρωδιά από μια ανθισμένη μανταρινιά… δεν μπορούσαμε πια ν' ακούμε για οξείες και περισπωμένες. Κι ίσια-ίσια ένα πουλί είχε καθίσει στο πλατάνι της αυλής του σχολείου και κελαηδούσε. Τότε πια ένας μαθητής χλωμός, δε βάσταξε, σήκωσε το δάχτυλο: Σώπα δάσκαλε, φώναξε· σώπα δάσκαλε ν' ακούσουμε το πουλί». Αλήθεια, πόσο δίκιο είχε.

Λένε μαθητές στα απανταχού της γης σχολεία: "Πολύ λίγα από όσα γίνονται στο σχολείο μας είναι πραγματικά σημαντικά. Μας μαθαίνουν να μην πλησιάζουμε ο ένας τον άλλο και να είμαστε ανταγωνιστικοί. Οι γονείς και οι δάσκαλοι δεν μας ακούν. Γι' αυτό λέμε, φτάνει πια. Η εκπαίδευση είναι απαγορευμένη."

Προχωρήσαμε σε αυτή την δημοσίευση γιατί πιστεύουμε ότι η πόλη μας χρειάζεται την αίθουσα εναλλακτικής εκπαίδευσης. Όλες οι επιστημονικές κατασκευές τα προγράμματα και το εκπαιδευμένο προσωπικό που υλοποιεί τα προγράμματα, υπάρχουν και περιμένουν. Μας λείπει ο χώρος και απλά είπαμε να το μοιραστούμε μαζί σας.

Υ.Γ: Για να βοηθήσουμε να βρεθεί χώρος και να μην πάει χαμένη μια τόσο όμορφη δουλειά!!! και

Αφού κανείς από τους υπεύθυνους δεν μας βρήκε μια αίθουσα.

Ψάχνουμε για ένα χώρο 80 με 100 τετραγωνικά μέτρα κοντά στο σύλλογο (Αγ. Σοφίας 26!) και ζητάμε βοήθεια.»