Ο Ζακ είναι μια κραυγή για όλους τους κυνηγημένους αυτού του κόσμου

Μίσος ταξικό για

τον κόσμο των νοικοκυραίων που λιγουρεύονται το αίμα του κλέφτη και του πρεζάκια, για να γεμίσουν με περηφάνια τα ασήμαντα βασίλειά τους,

τον κόσμο των πειθαρχημένων παγερών θεατών της σφαγής ενός ανθρώπου που φλέγεται για λίγο αέρα,

τον κόσμο των συναυτουργών που επενδύουν στην έλευση των ένστολων δολοφόνων, ώστε να ολοκληρωθεί η ανθρωποσφαγή και να επικυρωθεί η κανονικότητά της,

τον κόσμο που καταβροχθίζει ότι του πετάνε από τα ικριώματα οι δημοσιογράφοι-υποκινητές,

τον κόσμο του κεφάλαιου που γεννάει αυτά τα τέρατα

και τους αντιπροσώπούς του επί γης και ουρανού, που οπλίζουν τα ποίμνιά τους.

Ακονίζουμε τα κονσερβοκούτια και τις σπασμένες τζαμαρίες.

Συγκέντρωση οργής στα δικαστήρια Ευελπίδων

Τρίτη 25 Σεπτέμβρη 9πμ

« Ένα πρωί θ’ανοίξω την πόρτα ίσα ολόισα στην φωτιά και θα μπω όπως και χθες φωνάζοντας «φασίστες!!», στήνοντας οδοφράγματα και πετώντας πέτρες μ' ένα κόκκινο λάβαρο ψηλά να γυαλίζει στον ήλιο.

Θ’ανοίξω την πόρτα και είναι -όχι πως φοβάμαι- μα να, θέλω να σου πω, πως δεν πρόλαβα και πως εσύ πρέπει να μάθεις να μην κατεβαίνεις στον δρόμο χωρίς όπλα όπως εγώ -γιατί εγώ δεν πρόλαβα- γιατί τότε θα χαθείς όπως κι εγώ «έτσι», «αόριστα» σπασμένη σε κομματάκια από θάλασσα, χρόνια παιδικά και κόκκινα λάβαρα.

Ένα πρωί θ’ανοίξω την πόρτα και θα χαθώ με τ’όνειρο της επανάστασης μες την απέραντη μοναξιά των δρόμων που θα καίγονται, μες την απέραντη μοναξιά των χάρτινων οδοφραγμάτων με τον χαρακτηρισμό -μην τους πιστέψεις!- προβοκάτορας. »