Ο ταλαντούχος ηθοποιός επιστρέφει στην Πάτρα σήμερα και αύριο
Θ' ανέβει ξανά στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Απόλλων σήμερα και αύριο για να δώσει μαθήματα πατριδογνωσίας. Ή μάλλον, για να σατιρίσει και να καυτηριάσει πρόσωπα, καταστάσεις, και για να μοιραστεί μαζί μας μέσα από κείμενα και μουσική, σκέψεις, συναισθήματα και προβληματισμούς, για τα όρια της εξουσίας στην καθημερινή μας ζωή. Σήμερα και αύριο στις 21.15 ο Γεράσιμος Γεννατάς, που έχει φίλους και μνήμες από την πόλη, παρουσιάζει την «Πατριδογνωσία ή τίποτα πια δεν είναι για συγγνώμη». Λίγο πριν, μιλήσαμε μαζί του, για το σήμερα, για την πολιτική, την κοινωνία, τα media, την παιδεία, τους «hommo agorastikus» τη «νέα φεουδαρχία», για «την ΠΑΣΟΚάρα», αλλά και για το νέο ΠΑΣΟΚ, όπως αποκάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ, που «μου σπάραξε την καρδιά».
Της Ελευθερίας Μακρυγένη
«Πατριδογνωσία ή τίποτα πια δεν είναι για συγγνώμη» - Tι θα δούμε;
«Είναι μια παράσταση που μπήκε στον πέμπτο χρόνο, ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2013 και είναι ενδιαφέρον να αναλογιστεί κανείς τι έχει συμβεί αυτά τα πέντε χρόνια».
Αυτά περνούν μέσα από την παράσταση που είναι πολιτική;
«Είναι αμιγώς πολιτική, αλλά με έναν πολύτιμο τρόπο. Δηλαδή χρησιμοποιεί κείμενα πολύ ιδιαίτερα και είναι παρακαταθήκες, του Ξενοφώντα, του Θουκιδίδη, του Λειβαδίτη, του Μπρεχτ, του Μαγιακόφσκι. Και επιπλέον, ντρέπομαι και να το πω (γέλια) έχω γράψει κι εγώ κάποια κείμενα, όπως και ο Γιώργος ο Γαλίτης, μια εξαιρετική πένα.
Υπάρχει πολλή μουσική, που έχει γραφτεί ειδικά για την παράσταση. Ο λόγος εναλλάσσεται με τη μουσική και όλα μαζί δημιουργούν ένα καμπαρέ, μια επιθεώρηση, ένα stand – up; Μερικοί μας έχουν πει μοιάζει με ένα ποιητικό stand up comedy».
Τι δεν είναι πια για συγγνώμη; Μέσα σε αυτά τα τελευταία πέντε χρόνια που παίζεται η παράσταση έχουν συμβεί πάρα πολλά στη χώρα.
«Καταρχάς δεν έχει ακουστεί ένα συγγνώμη και αυτό είναι από μόνο του τραγικό. Έχει καταστραφεί μια ολόκληρη κοινωνία, έχουν πεθάνει άνθρωποι, ξεκληρίζεται μια ολόκληρη χώρα και από πουθενά δεν έχει ειπωθεί μια συγγνώμη. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει βούληση να αλλάξει τίποτα. Δυστυχώς, επειδή αναλογιζόμαστε τι έχει συμβεί μέσα στην τελευταία 8 ετία θα έλεγα εγώ , νομίζω ότι αυτό που πρέπει να σκεφτούμε και να αναλογιστούμε σοβαρά, είναι τι θα συμβεί την επόμενη δεκαετία. Κι εγώ δυστυχώς είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι δεν μπορούμε καν να φανταστούμε τι θα συμβεί. Δυστυχώς δεν έχουμε το μυαλό να φανταστούμε και να κρίνουμε τι θα συμβεί. Έχουμε προσδεθεί στον τηλεοπτικό μας δέκτη και έχουμε γίνει απολύτως βυθιζόμενοι και τηλεκατευθυνόμενοι. Μας έχει αποβλακώσει πλήρως, έχουμε αποδεχτεί ότι έχουμε ηττηθεί ως άνθρωποι, ως κοινωνία και δεν καταλαβαίνουμε τι μας γίνεται. Και αυτό που ετοιμάζεται για τα επόμενα χρόνια, πραγματικά, δεν μπορούμε να το φανταστούμε».
Μιλάτε προφανώς για πολλή χειρότερη κατάσταση…
«Μιλάω για την ίδια την καταστροφή. Μπορώ να το πω και εν είδη αστείου. Ξέρεις γιατί τα μέντιουμ έχουν πλάκα και πέραση; Ακούμε κάθε πρωί στην τηλεόραση ζώδια στα πρωινάδικα. Λες και δεν έχουμε βαρεθεί επί τριάντα χρόνια να βλέπουμε τα ίδια πράγματα. Εμείς ακούμε ζώδια. Πώς το λέει ο Φοίβος Δεληβοριάς σε έναν στίχο του; «Κι εσύ στ΄αστέρια βλέπεις μόνο ζώδια».
Έχουμε ακινητοποιηθεί εντελώς εκτιμάται; Φέρουμε και προσωπική ευθύνη σε όλο αυτό
«Καταρχάς πρέπει να συμφωνήσουμε, αν συμφωνήσουμε, στο ότι υπάρχει ένα πρόβλημα στη χώρα μας και στην κοινωνία; Μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτό; H τηλεόραση δεν συμφωνεί βέβαια, τα παρουσιάζει όλα ότι είναι πολύ καλά και τους πολιτικούς, που λένε να κάποιες τεχνικές λεπτομέρειες είναι για να σωθούμε».
Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα και ως κοινωνία;
«Όταν ένα πολιτικό σύστημα επί 50 χρόνια δεν έχει λύσει ούτε ένα θέμα της κοινωνίας, έχουμε φτάσει στο να είμαστε μια χώρα τελευταία παντού. Όπου και να κοιτάξεις στην κατάταξη είμαστε παντού τελευταίοι και οι άνθρωποι, εμείς οι ίδιοι, δεν μας νοιάζει. Είναι πρωτάκουστο ο λαός να μην νοιάζεται για τίποτα. Είναι συγκλονιστικό αυτό. Κι εμείς να βγαίνουμε να κουνάμε σημαιάκια, να τσακωνόμαστε για το ποδόσφαιρο, να λέμε η Μακεδονία είναι ελληνική. Εδώ δεν είναι η Ελλάδα ελληνική. Δεν ενδιαφερόμαστε για την ίδια μας τη χώρα. Δεν ενδιαφέρεται κανένας. Και έχουμε φτάσει πια στο να λέμε, αυτό που τα καθάρματα οι πολιτικοί λένε κοινωνικό αυτοματισμό, μην μου μιλάς, δεν θέλω να ακούω. Βέβαια, ηττηθήκαμε στις τελευταίες εκλογές. Ηττηθήκαμε παραδειγματικά. Δεν έχει ξανασυμβεί αυτό. Ακριβώς τέτοιο προηγούμενο δεν νομίζω να υπάρχει.
Εντάξει, υπήρξε το 1981. Ένας ολόκληρος λαός είπε φτάνει πια, δεν αντέχω άλλο 100 χρόνια αυτή τη δεξιά να με κοροϊδεύει και ήρθε η ΠΑΣΟΚάρα και διέβρωσε ό,τι υπήρχε. Η καταστροφή που έχει φέρει, αυτός ο βρικόλακας της μεταπολίτευσης, θα στοιχειώνει τη χώρα για πάρα πάρα πολλές δεκαετίες ακόμα».
Και το 2015 που ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ;
«Και επίσης ήρθε το 2012 και το 2015 ένας ολόκληρος λαός και είπε δεν αντέχω άλλο, θέλω να αλλάξω, να μην είμαι τόσο ανήθικος, τόσο ανέντιμος, τόσο διαπλεκόμενος , τόσο διεφθαρμένος και ήρθε το καινούργιο ΠΑΣΟΚ, κανονικά και με τον νόμο, γι΄αυτό βλέπουμε ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα! Ούτε κεραία δεν έχει αλλάξει στην κοινωνική μας ζωή. Γι΄αυτό είναι και λίγο εκ του πονηρού να λέμε ότι αυτό είναι μια αριστερή επιλογή. Όχι, δεν είναι αριστερή επιλογή όταν δεν έχει αλλάξει τίποτε από την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασκείται εδώ και περίπου 20 χρόνια».
Πόσο σας απογοήτευσε προσωπικά αυτό;
«Μου σπάραξε την καρδιά. Μου έχει σπαράξει την ψυχή, μου έχει καταστρέψει το μυαλό. Όταν μιλάμε για θλίψη είναι ο ορισμός της, με έχει διαλύσει».
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πιστεύετε ότι μπορεί κάτι ν΄αλλάξει και αν ναι πώς;
«Όχι, τίποτα δεν μπορεί ν΄αλλάξει. Μια χώρα η οποία έχει την τελευταία, μακράν , παιδεία στην Ευρώπη, ή μάλλον που δεν έχει παιδεία , εκπαιδευτικό σύστημα, που έχει κάτι παιδάκια που τραγουδάνε «Ξημερώματα δίνεις δικαιώματα» , ένα εκπαιδευτικό σύστημα που βάλλεται λυσσαλέα, αυτό το μιντιακό και πολιτικό σύστημα, αυτή η χώρα δεν έχει καμία απολύτως ελπίδα».
Εσείς ενημερώνεστε και από πού;
«Εδώ και πέντε χρόνια δεν ανοίγω τηλεοπτικό δέκτη. Δεν μπορώ να ακούσω καν αυτόν τον τόνο, αυτόν τον ήχο. Μου κάνει κακό. Προσπαθώ να ξεσκαρτάρω γιατί και το διαδίκτυο είναι απολύτως κατευθυνόμενο, όπως η τηλεόραση και οι εφημερίδες. Μια ωραία διαφήμιση θα ήταν: «Στο κεντρικό δελτίο ψεμάτων του σταθμού μας θα σας πούμε τα καλύτερα ψέματα. Όταν θα κάνω Πατριδογνωσία 2 , γιατί θα γίνει, θα βάλω και αυτό μέσα».
Για ποια πράξη σας αισθάνεστε ότι θέλετε να ζητήσετε συγγνώμη;
«Είμαι ένας άνθρωπος πολύ ντροπαλός και πολύ ενοχικός. Σε αυτό το πλαίσιο προσπαθώ να λειτουργώ όσο πιο ευγενικά μπορώ και όπου μου δίνεται η ευκαιρία, αν νιώθω ότι έχω κάνει κάτι για το οποίο έχω, είτε προσβάλει, είτε εκθέσει κάποιον, ή εν πάση περιπτώσει έχω φερθεί ανήθικα ή ανέντιμα, αγενώς, φυσικά το έχω κάνει πάρα πολλές φορές, ή κατ΄ιδίαν ή δημοσίως, να πω συγγνώμη έκανα λάθος».
Ως πατέρας τι σας ανησυχεί;
«Όλα αυτά που λέμε. Ποιο είναι το μέλλον αυτών των παιδιών, που μεγαλώνουν μόνο με το τι ομάδα είσαι, ποιος θα φτάσει πρώτος, ακούγοντας σκυλάδικα και βλέποντας survivor. Δεν είναι απλώς απογοητευτικό. Ετοιμάζεται ο καινούργιος πολτός, από τον οποίο τρέφεται αυτή η κοινωνία. Νομίζω ότι είναι άνευ προηγουμένου αυτό που έχει συμβεί στην πατρίδα μας».
Αυτό που προσπαθείτε να δώσετε στο παιδί σας είναι..
«Αγάπη, πολλή αγάπη, πολύ ενδιαφέρον, νοιάξιμο και μόρφωση. Θα προσπαθήσω να ακουμπήσει τη γνώση γενικότερα, γιατί μόνο η γνώση και η κριτική σκέψη είναι μερικά από τα απαραίτητα εργαλεία, για να αντισταθούμε στην προβατοποίηση. Υπάρχει μια προβατοποίηση από τα 5, τα 6. Δεν με νοιάζει τίποτα, δεν με ενδιαφέρει τίποτα, εγώ να είμαι καλά. Αυτές οι δήθεν παροχές που μου δίνει αυτό το απίθανο…δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω. Δεν είναι καν καπιταλισμός. Ο καπιταλισμός φαντάζει Άγιος! μπροστά σε αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στον κόσμο. Και ειδικά σε αυτή την μικρή χώρα, που o ακραίος νεοφιλελευθερισμός, έχει καταστήσει τους ανθρώπους σε ένα καινούργιο είδος. Είμαστε οι hommo agorastikus . Υπάρχουμε μόνο για να χαλάμε λεφτά, για να αγοράζουμε πράγματα που δεν μας χρειάζονται και με λεφτά που δεν είναι δικά μας. Μας τα δανείζουν για να τα ξεπληρώσουμε σε πέντε ζωές. Αυτό το πράγμα και ειδικά η συνθήκη που βιώνουμε στην πατρίδα μας, γιατί δεν λειτούργησε ποτέ ούτε ο καπιταλισμός, είναι σαν να πηγαίνουμε σε ένα νέο είδος φεουδαρχίας. Σαν να μεταλλάσσεται ο καπιταλισμός και επειδή δεν ξέρει τι άλλο να κάνει, γυρίζει πίσω , εκεί που ήταν. Στη φεουδαρχία. Έχουμε μια ιδιότυπη κοινοβουλευτική δημοκρατία, για την οποία είμαστε υπερήφανοι, από την οποία συνεχώς όλο και περισσότερο απουσιάζει η δημοκρατία. Εμείς πηγαίνουμε ολοταχώς σε μια φεουδαρχία, στην οποία οι άνθρωποι δεν θα έχουν κανένα απολύτως δικαίωμα. Σε ένα σύστημα που δεν μας προσφέρει τίποτα. Δεν μας προσφέρει παιδεία, δεν μας προσφέρει υγεία, δικαιοσύνη, εργασία. Κι εμείς πληρώνουμε 8 στα 10. Αυτό λέγεται φεουδαρχία».
Είστε γνώριμος της Πάτρας και του ΔΗΠΕΘΕ της, τι σας αρέσει στην πόλη. Ποια είναι μια στιγμή που δεν ξεχνάτε από αυτή;
«Δεν θέλω να ξεχωρίσω κάποιες στιγμές.Έχω ζήσει και έχω δουλέψει αρκετό καιρό στην Πάτρα, έχω κάνει φίλους. Είναι ένας τόπος στον οποίο επιστρέφω πάντα με πολλή αγάπη και ωραία ζεστή καρδιά , γιατί θα δω ένα κομμάτι που με κάνει να νιώθω όμορφα. Με γαληνεύει. Η Πάτρα όπως και να’ χει έχει έναν πολιτισμό».
Το οινοποιείο σας στην Αιγείρα υφίσταται;
«Το οινοποιείο υφίσταται εγώ έχω αποχωρήσει. Ο Σωτήρης δίνει τον αγώνα του στο να καταφέρει να επιβιώσει. Εγώ επειδή έφτασα στο να μην μπορώ να επιβιώσω αποχώρησα και συνεχίζω να μην μπορώ να επιβιώσω».
Είστε κι εσείς δηλαδή στο μεγάλο τμήμα του πληθυσμού ως προς τον καθημερινό αγώνα για την επιβίωση..
«Είμαι σε ένα σημείο στο οποίο προσπαθώ να ανταποκριθώ στα πολύ βασικά. Στο να πληρώσω τους λογαριασμούς μου και στο να ζήσω».
Τι δεν «πουλάτε»;
«Δεν πουλάω την ηθική μου, την αξιοπρέπειά μου, την εντιμότητά μου».
Κάνατε καλές τηλεοπτικές δουλειές με απήχηση. Την αγαπήσατε τη μικρή οθόνη;
«Nομίζω ότι η τηλεόραση είναι ένα μέσο, το θέμα είναι πώς το χειρίζεσαι. Ναι αυτό το κομμάτι πραγματικά το αγάπησα και προσπάθησα να δουλέψω όσο πιο έντιμα, δημιουργικά και καλλιτεχνικά μπορούσα».
Info
Πρωτότυπα κείμενα: Γεράσιμος Γεννατάς, Γιώργος Γαλίτης
Επιλογή κειμένων: Γεράσιμος Γεννατάς, Γιώργος Κομπογιάννης
Σκηνοθεσία: Θανάσης Χαλκιάς
Μουσική: Γιώργος Κομπογιάννης
Επιμέλεια σκηνικού χώρου & κοστουμιών: Θάλεια Ιστικοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Καμμά
Σχεδιασμός βίντεο: Γιάννης Λεοντάρης
Βοηθός σκηνοθέτη - Κατασκευές: Βασιλική Τσακίρη
Παίζει ο Γεράσιμος Γεννατάς και ο μουσικός Βασίλης Μπαμπούνης στο τραγούδι και την κιθάρα
Δημοτικό Θέατρο Απόλλων
Πληροφορίες-Κρατήσεις: 261 0273613
Τρίτη 27 και Τετάρτη 28 Μαρτίου στις 21:15.
Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 10 ευρώ και 8 ευρώ φοιτητικό Αμέα, ανέργων ομαδικό.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
