Έκτορας Λυγίζος: Ένας Έλληνας στο Hollywood

Σε μία χώρα που μαστίζεται από την οικονομική κρίση, που τα σοβαρά προβλήματα είναι στην καθημερινή ατζέντα συζητήσεων και διαφωνιών, ο πολιτισμός δείχνει να αντιστέκεται και η απάντηση έρχεται μέσα από το νέο ελληνικό κινηματογράφο και τους δημιουργούς.

Ο Έκτορας Λυγίζος αποτελεί ένα τρανταχτό παράδειγμα. Σε μονοπάτια που χάραξε ο Γιώργος Λάνθιμος και άλλοι σπουδαίοι Έλληνες κινηματογραφιστές, ο Έκτορας Λυγίζος και η ταινία του, με τίτλο Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού, έχοντας λάβει διεθνή αναγνώριση, είναι άλλη μία απάντηση στην κρίση και είναι η επικρατέστερη επιλογή για την υποψηφιότητα της χώρας μας στην κατηγορία καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας στα φετινά βραβεία Όσκαρ.

Η ταινία έχει ήδη αποσπάσει μεγάλες διακρίσεις, όπως το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI), το πρώτο βραβείο της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (Καλύτερης Ταινίας – Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη-Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Γιάννη Παπαδόπουλου), το Α’ Βραβείο στο Φεστιβάλ Crossing Europe στο Λινζ της Αυστρίας, το Α’ βραβείο Ανδρικού ρόλου στο Γιάννη Παπαδόπουλο στο φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ Galway στην Ιρλανδία και το βραβείο καλύτερης ταινίας μεγάλου στο αβάν γκαρντ κινηματογραφικό φεστιβάλ του Μόντρεαλ Nouveau Cinema.

Ο Έκτορας Λυγίζος σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου αν και δούλεψε περισσότερο στο θέατρο. Η πρώτη του ταινία – μικρού μήκους – με τίτλο Εσωτερικό σπιτιού με γυναίκα που καθαρίζει μήλα, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποιότητας (2002) και η δεύτερη, τα Αγνά νιάτα (2004), συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό μέρος του Φεστιβάλ Βενετίας και σε άλλα διεθνή φεστιβάλ.

Ο ίδιος περιγράφοντας την ταινία του, Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού, είχε πει σε συνέντευξή του: «αφηγείται τρεις μέρες από τη ζωή ενός 23χρονου αγοριού στη σημερινή Αθήνα που παλεύει να επιβιώσει, αλλά και να κρατήσει στη ζωή το καναρίνι του, κόντρα στις συνθήκες αλλά κυρίως κόντρα στο πείσμα και την περηφάνια του, κόντρα στην απόφασή του να μη ζητήσει από πουθενά βοήθεια και να τα βγάλει πέρα μόνος του».