Πάτρα: Αυτό το θαλάσσιο μέτωπο τι θα το κάνουμε; Παρατάξεις και Φορείς καταθέτουν τις προτάσεις τους στο thebest.gr

Κώστας Χριστόπουλος- Επικεφαλής Παράταξης «Νέα Πόλη»

Το θαλάσσιο μέτωπο είναι ένα όνειρο γενεών για την πόλη της Πάτρας και όχι μόνο για να ακουμπάμε το πόδι μας στο νερό ως παραθαλάσσια πόλης. Στόχος μας πρέπει να είναι η αξιοποίησης αυτής της έκτασης προς όφελος των δημοτών.

Το πώς πρέπει να διαμορφωθεί ο χώρος και ποιες χρήσεις θα πρέπει να υπάρξουν εκεί οφείλει να προκύψει από μια σοβαρή μελέτη και όχι απλώς από την προσωπική άποψη καθένα από εμάς. Η απόφαση θα  πρέπει να είναι συνολική και αυτή η απόφαση να ντυθεί από τις απόψεις όλων μας, για μια εικόνα-βιτρίνα της πόλης.

Αυτό δεν μπορεί να γίνει με σπασμωδικές κινήσεις. Πρέπει να προηγηθεί διεξοδική συζήτηση και μελέτη. Από την εποχή του Δημάρχου Γ. Δημαρά ζητάμε να γίνει αυτή η κουβέντα και ακόμα δεν έχει γίνει. Δεν μπορούμε ας πούμε τώρα να συζητάμε εάν ο ποδηλατόδρομος θα πρέπει να είναι έξω από την πρώην λιμενική ζώνη αφού είναι προφανές ότι δεν θα εμπόδιζε κανέναν να περάσει μέσα από το θαλάσσιο μέτωπο της Πάτρα.

Όσον αφορά τώρα την πιθανή εμπλοκή και του ιδιωτικού τομέα στην προσπάθεια αξιοποίησης, αυτή θα πρέπει να είναι ενταγμένη στο συνολικό σχέδιο και να γίνει κάτω από τις οδηγίες του Δήμου όπου κρίνεται απαραίτητο και να εντάσσεται σε αυτή τη λογική. Δεν ξεκινάμε από αυτό, ούτε τελειώνουμε σε αυτό τον σχεδιασμό μας.

Χρήστος Πατούχας- Επικεφαλής παράταξης «Ανυπότακτη Πολιτεία»

Ο Δήμος Πατρέων βρίσκεται στο στάδιο της σύνταξης του πλαισίου των κατευθύνσεων για την προκήρυξη του Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού ανάπλασης και αξιοποίησης του Θαλασσίου Μετώπου.

Θέλουμε εξ αρχής να τονίσουμε τα εξής:

Πρώτο:

Στον αγώνα της μακροχρόνιας διεκδίκησης για την απόδοση στον Δήμο της παραλιακής ζώνης, η Ανυπότακτη Πολιτεία και ο επικεφαλής της, συμμετείχαμε με καίριο και αποφασιστικό ρόλο. Αποφασιστικό κυρίως για την αποσαφήνιση του τρόπου της αξιοποίησης προς όφελος της πόλης και των δημοτών. Για την προστασία του από τα ιδιοτελή ιδιωτικά συμφέροντα, για την αποτροπή της πλήρους ιδιωτικοποίησης, που ήταν οι μακροχρόνιες βλέψεις επιχειρηματικών συμφερόντων και πολιτικών παραγόντων του συστήματος εξουσίας.

Δεύτερο:

Στον αγώνα αυτόν, χρειάσθηκε να συγκρουστούμε με τις προηγούμενες και με την παρούσα Κυβέρνηση. Και με την ενδοτικότητα και τον εύκολο συμβιβασμό φιλοκυβερνητικών απόψεων, παρατάξεων και προσώπων.

Τρίτο:

Ο λαός της πόλης μας, πρέπει να γνωρίζει με σαφήνεια, ότι ο αγώνας αυτός στέφθηκε με επιτυχία, αλλά με μία μεγάλη επί μέρους ήττα. Το τμήμα από την οδό Αγίου Νικολάου μέχρι την οδό Θεσσαλονίκης, δηλαδή το μεγαλύτερο και κεντρικότερο μέρος του παλιού Λιμανιού, έχει εξαιρεθεί από την παραχώρηση. Παραμένει στην ιδιοκτησία της ΟΛΠΑ ΑΕ, δηλαδή στην εν δυνάμει πώληση και πλήρη ιδιωτικοποίηση του. Παρά την πρόβλεψη που υπήρχε στην Σύμβαση Προσωρινής Παραχώρησης. Πλην ημών, όλες οι παρατάξεις το αποσιωπούν. Η στάση της Δημοτικής Αρχής, υπήρξε επί αυτού πολύ χαλαρή και αναποτελεσματική. Στις επίσημες προτάσεις και στην αλληλογραφία της δεν το έθεσε καν.

Αυτό αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο εμπόδιο ενός συνολικού σχεδιασμού. Η διεκδίκηση του εν λόγω τμήματος πρέπει να επανέλθει με σαφές χρονικό πλαίσιο και να περιληφθεί το τμήμα αυτό στον Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό.

Τέταρτο:

Πληθαίνουν, εν όψει της προκήρυξης, οι πιέσεις από διάφορες πλευρές, για την ανάγκη συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα και στον σχεδιασμό και στην «αξιοποίηση». Το βαφτίζουν «εξωστρέφεια», «προοπτική», «τουριστική ελκυστικότητα» και άλλα παρόμοια. Τί είχες Γιάννη, τι είχα πάντα!

Ο σχεδιασμός πρέπει να υπακούσει στην γενική αρχή, ότι ο χώρος πρέπει να είναι κοινωφελής και κοινόχρηστος. Για την αισθητική αναβάθμιση της πόλης, να γίνει το φυσικό της περιβάλλον, χώρος περιπάτου, αναψυχής, πολιτισμού.

Κατά τούτο, οι καταρχήν προτάσεις της Δημοτικής Αρχής, κινούνται στην σωστή κατεύθυνση. Η Ανυπότακτη Πολιτεία, επεξεργάζεται ήδη και θα καταθέσει σύντομα βελτιώσεις.

Βίβιαν Σαμούρη- Επικεφαλής παράταξης «Όλοι μαζί, για την Πάτρα»

Είναι κοινός τόπος ότι, στη χώρα μας, δεν έχουν γίνει εν εκτάσει αξιοποιήσεις θαλασσίων μετώπων, πλην Θεσσαλονίκης -η οποία, ως γνωστόν, διαθέτει πλέον 3,5 χλμ αξιοποιημένη και αναπλασμένη παραλιακή ζώνη.

Αν, όμως, ανατρέξουμε σε σχετικά σχέδια και έργα, που έχουν υλοποιηθεί παγκοσμίως, και αποκωδικοποιήσουμε τις βασικές τάσεις και τις φιλοδοξίες που ικανοποιούν, θα καταλήξουμε στις τρεις ακόλουθες εκδοχές:

α) Εκτεταμένες αναπλάσεις, με προσανατολισμό το να δοθεί έμφαση στο δημόσιο χώρο, στην πρόσβαση στο νερό, στο ευχάριστο περιβάλλον και την αναψυχή. Σ' αυτή την περίπτωση, ο χώρος συντηρείται από τον αστικό και πολιτισμικό τουρισμό, δίδοντας έμφαση στις λεγόμενες κοινωνικές αξίες,

β) Στην αντίπερα όχθη, της παραπάνω προσέγγισης, είναι οι σχεδιασμοί που έχουν οικονομικές φιλοδοξίες και στοχεύουν στην προσέλκυση επενδύσεων. Η πρακτική αυτή, έχει ως φυσική συνέπεια να παραμερίζονται τόσο οι ανάγκες και οι τάσεις του κοινωνικού περιβάλλοντος της πόλης για νέους χώρους προς δημόσια χρήση, όσο και η αισθητική αναβάθμιση της περιοχής.

γ) Μια μίξη στοιχείων και από τις δυο προαναφερθείσες εκδοχές. Η συγκεκριμένη τακτική, όπου έχει εφαρμοστεί, θέτει στο περιθώριο τις δωρεάν πολιτικές - αθλητικές δράσεις και, κατά προέκταση, την αναψυχή, στις διάφορες εκφάνσεις της, δίνοντας εμφανές προβάδισμα στις επιχειρηματικές δράσεις.

Η δημοτική μας παράταξη, «Όλοι μαζί, για την Πάτρα», τάσσεται, ανεπιφύλακτα, υπέρ της πρώτης τάσης, δηλαδή της δημιουργίας ενός νέου, παραλιακού, επίκεντρου πολιτισμού - αθλητισμού και αναψυχής, κάτι που άλλωστε συνιστά, αυτονόητα, αναπτυξιακού χαρακτήρα κίνηση. Κι τούτο διότι, μέσω του συγκεκριμένου σχεδίου, θα αναβαθμιστεί αισθητικά και λειτουργικά η πόλη, καθώς -σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία- το θαλάσσιο μέτωπο της Πάτρας θα μετεξελιχθεί σε συχνό πόλο έλξης συμπολιτών και επισκεπτών (σ.σ.:  του Πατρινού Καρναβαλιού, του Απόστολου Ανδρέα, των ποικίλων αθλητικών διοργανώσεων  και συνεδρίων κ.ο.κ.).

Δεδομένου, δε, ότι το παραλιακό μας μέτωπο είναι σε άμεση γειτνίαση με το ιστορικό κέντρο της Πάτρας, όπου δραστηριοποιούνται εκατοντάδες επιχειρήσεις, είναι ευθέως κατανοητό ότι το μοντέλο αυτό θα αποδώσει τα μέγιστα και στην τόνωση του οικονομικού περιβάλλοντος και, συνεπακόλουθα, στη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Υ.Γ.: Βέβαια, έχουν ακουστεί εκδοχές του τύπου ότι «ο σχεδιασμός του θαλασσίου μετώπου οφείλει να έχει ως βάση την ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, καθότι οι Πατρινοί δεν έχουν ανάγκη από πάρκα, αλλά από δουλειά». Τέτοιες προσεγγίσεις, όμως, είναι άκρως επικίνδυνες, καθώς δεν εδράζονται καν σε κάποιο ρεαλιστικό σχέδιο, απλώς παπαγαλίζουν, αφελώς και άνευ κριτικής σκέψης, το δόγμα ότι «ο ιδιωτικός τομέας θα μας σώσει παντού»! Για να κατανοήσει, δε, κανείς την έκταση του ερασιτεχνισμού των απόψεων αυτών, αρκεί να ανατρέξει στο εξής: τα δυο δημοτικά κτίρια - φιλέτα, το τουριστικό περίπτερο στο Δασύλλιο και η καφετέρια στη Μαρίνα, παρέμειναν επί μακρόν ξενοίκιαστα, διότι δεν υπήρχε ενδιαφέρον από τον ιδιωτικό τομέα!

Ουρανία Μπίρμπα- Δημοτική Σύμβουλος «ΡΑΠ-Πάτρα Ανθρώπινη Πόλη»

Αργήσαμε ως δήμος έπρεπε ήδη να έχουμε πρόταση ολοκληρωμένου σχεδιασμού για την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου. Αργήσαμε γιατί η δημοτική αρχή επένδυε  στο ότι τελικά η κυβέρνηση δεν θα ικανοποιήσει ένα χρόνιο αίτημα των πολιτών και των φορέων της πόλης και έτσι θα συνέχιζε την ανέξοδη αντιπολίτευση .

Διαψεύστηκε και τώρα τρέχει να σηκώσει προεκλογική σκόνη με «προτάσεις» μιας βελτιωμένης έκδοσης τύπου νότιου πάρκου δαιμονοποιώντας κάθε άλλη άποψη. Δέχεται τώρα πια τη ΧΡΗΜΑΤΟΔΌΤΗΣΗ των «βρώμικων» ΕΣΠΑ βαφτίζοντας τα λαϊκά ΕΣΠΑ!! για την ανάπλαση και θέλει και ένα ΕΣΠΑ διαρκείας για τη συντήρηση της ανάπλασης.

Να σοβαρευτούμε λοιπόν  απαιτείται ένας γενικότερος ο σχεδιασμός γιατί το παράλιο μέτωπο εκτείνεται από το Κόκκινο μύλο μέχρι τη Πλάζ.  Ένας τέτοιος σχεδιασμός θα καθορίσει την εικόνα και την προοπτική  της πόλης μας για τα επόμενες δεκαετίες .

Γι αυτό να συνεργαστούμε με όλους τους φορείς της πόλης( ΤΕΕ, σύλλογος αρχιτεκτόνων, επιμελητήριο, Ε.Κ.Π., Εμπορικός σύλλογος κ.λπ.) έτσι ώστε να συλλεχθούν ιδέες ανάπλασης και να σκιαγραφηθούν οι παράμετροι του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού.

Αν πράγματι η ανάπλαση γίνει με σωστό τρόπο ολοκληρωμένα και όχι αποσπασματικά, μπορεί να βελτιώσει τον τρόπο ζωής για πολίτες και επισκέπτες.

Γιάννης Πανταζόπουλος- Πρόεδρος Συλλόγου Αρχιτεκτόνων

Παραλιακό μέτωπο και νέος σχεδιασμός Περιοχή Διακονιάρης - Μείλιχος

Κατ΄ αρχάς θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η αναδιαμόρφωση της παραλιακή ζώνης είναι μια σημαντική επέμβαση που μπορεί να αλλάξει ριζικά την εικόνα και την λειτουργία της πόλης για τις επόμενες γενιές.

Ίσως η μεγαλύτερη επέμβαση που αφορά στην μορφή της πόλης μετά τον σχεδιασμό του Στ. Βούλγαρη!

Επομένως η προσέγγιση αυτού του εγχειρήματος πρέπει να γίνει με τον πιο δόκιμο και σωστό τρόπο.

Δεν ξεκινάμε από το μηδέν, έχουν γίνει ημερίδες από τον ΣΑΝΑ και το ΤΕΕ/ΤΔΕ, υπάρχουν ήδη μελέτες, διαγωνισμοί, καθώς και οι κατευθύνσεις από το ισχύον Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της πόλης για το θέμα αυτό, που μπορούν να αποτελέσουν την βάση για την διαμόρφωση ενός πλαισίου – προδιαγραφών έτσι ώστε να έχουμε το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού που θα επιτρέψει σε βάθος χρόνου να αποκτήσει η πόλη την νέα της οραματική εικόνα, ξεκινώντας βέβαια με τις άμεσα απαραίτητες επεμβάσεις ανάλογα με τις χρηματοδοτικές δυνατότητες της πολιτείας.

Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ν. Αχαΐας θα καταθέσει στον Δήμο τις θέσεις του, μετά από ανοικτή συνεδρίαση του Δ.Σ. τις επόμενες μέρες.

Βασίλης Αϊβαλής: Πρόεδρος Τεχνικού Επιμελητηρίου Δυτικής Ελλάδος

Το λιμάνι της Πάτρας από την ίδρυση του νεοελληνικού Κράτους αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της χώρας έχοντας την πρωτοκαθεδρία ως πύλη της χώρας προς τη δύση.

Με την πάροδο των ετών αναπτύχθηκε, διαμορφώθηκε, τροποποιήθηκε προσπαθώντας σε κάθε διαφορετική χρονική περίοδο να υιοθετήσει χρήσεις που επιθυμούσε η πλειοψηφία των πολιτών της πόλης ικανοποιώντας παράλληλα τις ανάγκες τους.

Έτσι υπήρξαν εποχές που το λιμάνι υπήρξε κέντρο εξαγωγής αγροτικών προϊόντων, ενώ αργότερα υπήρξε η κατεξοχήν πύλη εξόδου της χώρας προς τη δύση δια θαλάσσης για το επιβατικό κοινό.

Σήμερα τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Η πόλη έχει αποκτήσει ένα νέο λιμάνι για να ικανοποιεί τις επιβατικές και μεταφορικές της ανάγκες, ενώ το παλαιό λιμάνι μετά από πολυετείς αγώνες φορέων της πόλης μας, συλλογικοτήτων αλλά και απλών πολιτών αποδίδεται στο Δήμο, σχεδόν ελεύθερο για χρήση από τον πολίτη.

Έναν πολίτη ο οποίος επιθυμεί διακαώς ένα παλαιό λιμάνι μακριά από οικοδομική δραστηριότητα και επέκταση των οικονομικών δραστηριοτήτων στο εσωτερικό του, πέραν των απαραιτήτων, αλλά με χρήσεις αναψυχής, ψυχαγωγίας, πολιτισμού, αθλητισμού, με τουριστική ανάπτυξη αλλά και με χώρους περιπάτου και χώρους πρασίνου.

Ένα νέο όμορφο λιμάνι που θα αποτελέσει τοπόσημο, όχι μόνο για την περιοχή, αλλά για όλη τη χώρα, όπως ήταν και στο παρελθόν, με τις νέες πλέον χρήσεις του.

Για να φτάσουμε όμως από τη θεωρία στην πράξη αυτό που δεν χρειάζεται είναι αποσπασματικές κινήσεις και αποσπασματικά έργα.

Όλες οι ιδέες, απόψεις, προτάσεις θα πρέπει να ενταχθούν στα πλαίσια ενός ευρύτερου σχεδιασμού ο οποίος θα μπορέσει να αλλάξει στο σύνολό της την πόλη μας ενώνοντας ξανά μετά από πολλά χρόνια τον πολεοδομημένο ιστό της με το υγρό στοιχείο που την περικλείει σε μια υπέροχη ακτογραμμή, κάνοντάς την πιο όμορφη, πιο φιλική και πιο ελκυστική για πολίτες και επισκέπτες.

Είναι ευκαιρία να αλλάξουμε το πρόσωπο όχι μόνο του θαλασσίου μετώπου της πόλης μας αλλά το σύνολο αυτής.

Για τον σχεδιασμό αυτό θα πρέπει να ληφθούν υπόψη, τουλάχιστον, οι παρακάτω παράμετροι:

1.            Το θεσμοθετημένο χωρικό πλαίσιο που υπάρχει (Περιφερειακό Χωροταξικό Σχεδιασμό, Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Πατρών, Ρυμοτομικό Σχέδιο Πατρών)

2.            Το υφιστάμενο δομημένο περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί στην ενδοχώρα, δίπλα από την παραλιακή ζώνη.

3.            Τον σχεδιασμό της πόλης και τις πολιτείας για την υλοποίηση έργων που πρόκειται να υλοποιηθούν το επόμενο χρονικό διάστημα και τα οποία σήμερα γνωρίζουμε (υπογειοποίηση Νέας Σιδηροδρομικής Γραμμής, αναπλάσεις μέσω των σχεδίων της Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης κ.ο.κ.)

Παράλληλα, ο ολοκληρωμένος αυτός χωρικός σχεδιασμός θα πρέπει να συνοδεύεται από τα αποτελέσματα ενός διεθνούς αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, από τον οποίο θα συλλεχθούν οι καλύτερες ιδέες που υπάρχουν ανά τον κόσμο, για τη διαμόρφωση του θαλασσίου μετώπου της πόλης μας. Και η πόλη είναι αυτή που τελικά θα προκρίνει, μέσα από τα συλλογικά της όργανα, τη βέλτιστη πρόταση την οποία και θα υλοποιήσει.

Με τον τρόπο αυτό δύναται να επιτευχθεί σε πρώτο επίπεδο μία ανάπλαση για το θαλάσσιο μέτωπο της πόλης μας, αυτό όμως θα γίνει αφορμή για να πραγματοποιηθεί ένας επαναπροσδιορισμός της Πάτρας αλλάζοντας τη γενικότερη εικόνα της, δημιουργώντας πλέον νέα δεδομένα και μια νέα προοπτική για την πόλη και τους πολίτες. Αυτή η αλλαγή θα είναι κτήμα των Πατρινών γιατί θα είναι απόφασή τους και θα εκφράζει τις επιθυμίες και τα όνειρά τους για μια σύγχρονη και ανθρώπινη πόλη. Η ευκαιρία αυτή δεν πρέπει να απαξιωθεί και να ευτελιστεί. Αν αυτό συμβεί θα είμαστε όλοι υπόλογοι στην ιστορία και στις επόμενες γενιές.