«Με τον Τσίπρα ή με τη χώρα;»

Παρακολούθησα την ομιλία Μητσοτάκη στο Ναύπλιο: Ξεχώρισα μια στιγμή της. Ο αρχηγός της Ν.Δ. ανέφερε ότι τη χώρα «κυβερνά μία ανίκανη παρέα που μέλημά τους είναι η παραμονή τους στην εξουσία. Το δίλημμα είναι με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ή με την κοινωνία, με τον Τσίπρα ή με τη χώρα».

Το δίλημμα λοιπόν. Είναι γεγονός, κλασική συνταγή, ότι οι εκλογικές μάχες χρειάζονται ένα καλό δίλημμα. Για παράδειγμα, πριν λίγα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ λάνσαρε το ανατριχιαστικό «ή αυτοί ή εμείς». Τότε πολλοί από εμάς παρατηρήσαμε ότι αυτό το δίλημμα είναι βαθιά διχαστικό, κοινωνικά επικίνδυνο και πολιτικά προβληματικό. Εκλογικά την έκανε τη δουλειά του εκείνο το δίλημμα, αλλά σύντομα αποδείχθηκε ότι οι παρατηρήσεις μας ήταν βάσιμες.

Θυμάμαι τις εκλογές του 1985. Τότε ο μακαρίτης Μένιος Κουτσόγιωργας προσπαθούσε να μας πείσει ότι συγκρούονταν το φως με το σκοτάδι, όπου φως ήταν το ΠΑΣΟΚ και σκοτάδι η Νέα Δημοκρατία. Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές και η συνέχεια του φωτός είχε τον Κοσκωτά.

Τώρα ο Κ. Μητσοτάκης προσπαθεί να μας πείσει ότι το δίλημμα είναι «με τον Τσίπρα ή με τη χώρα», δηλαδή «με τον Τσίπρα ή με τον Μητσοτάκη» γεγονός που σημαίνει ότι όποιος δεν είναι με τον Μητσοτάκη, εν τέλει, είναι με τον Τσίπρα και πάντως δρα εναντίον της χώρας. Μάλιστα. Εκείθε με τους αδελφούς κι εδώθε με το χάρο.

Ένα κοινό στοιχείο έχουν όλα αυτά τα διλήμματα, ανεξάρτητα από το ποιος τα προφέρει. Απλοποιούν και άρα συσκοτίζουν μια σύνθετη πραγματικότητα, χωρίζουν σε δύο μπλοκ το εκλογικό σώμα, προκαλούν διχασμό στην κοινωνία, συγκροτούν τις ποικίλες εκδοχές της εθνικοφροσύνης (οι ορθώς σκεπτόμενοι και τα μιάσματα) και τελικώς ψεύδονται.

Πώς να το κάνουμε; Αν τυχόν δεν συμπαθώ τον Γιακουμάτο ή τη Βούλτεψη αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι εναντίον της χώρας. Επί τέλους, ακριβά, πολύ ακριβά έχουμε πληρώσει τα ψευδή διλήμματα των συγκοινωνούντων δοχείων του δικομματισμού, παλιότερου και νεώτερου.

Ας μην συνεχίσουμε σε αυτήν τη ρότα.